آگاه: به نقل از ایندیپندنت، محققان دانشگاه وارویک یک دستگاه قابل‌حمل ساخته‌اند که برای ردیابی ذرات مغناطیسی کوچکی که به بدن تزریق می‌شود، طراحی شده است. به گفته محققان این فرآیند یک جایگزین غیرسمی برای ردیاب‌های رادیواکتیو و رنگ‌ها است که هم اکنون در بیمارستان‌ها استفاده می‌شود. گسترش سرطان یا متاستاز زمانی
رخ می‌دهد که سلول‌های سرطانی از تومور اولیه به بخش‌های دیگر بدن گسترش می‌یابند و یکی از جدی‌ترین چالش‌ها در فرآیند درمان به شمار می‌رود. بیشتر اوقات پزشکان به تست‌ها اتکا می‌کنند تا مشخص شود آیا سرطان به غدد لنف (مناطقی از بافت‌ها که مایعات بدن را برای وجود مواد مضر فیلتر می‌کند) رسیده است یا خیر. این امر به تصمیم‌گیری درباره جراحی و مراقبت‌های بعد از آن کمک می‌کند. یافته‌های پژوهش که در نشریه Physical Review Applied منتشر شده، توضیح می‌دهد چگونه می‌توان از الماس‌ها برای ساختن یک حسگر بسیار حساس که قادر به شناسایی مایع ردیاب مغناطیسی تزریق شده به تومور است، استفاده کرد. این مایع از نانوذرات اکسید آهن ساخته شده و همراه سلول‌های سرطانی در بدن حرکت می‌کند و نشان می‌دهد آیا آنها به غدد لنفاوی رسیده‌اند یا خیر. به گفته الکس نیومن مولف ارشد پژوهش، ابزار جدید روش یافتن سرطان در جراحی‌های Keyhole surgery و اندوسکوپیک را برای پزشکان بهبود می‌دهد. او می‌گوید: تقاضایی برای ابزارهای غیرسمی یافتن سرطان وجود دارد. ما توانستیم در توسعه این حسگر جدید الماس محور، اندازه آن را به ۱۰ میلیمتر برسانیم. این بدان معناست که ابزار مذکور نخستین حسگر الماسی است که می‌تواند مایع ردیاب مغناطیسی را شناسایی کند و همزمان به اندازه‌ای کوچک است که برای جراحی‌های اندوسکوپیک نیز به کار رود.