۸ تیر ۱۴۰۴ - ۲۳:۴۵

در جریان دفاع مقدس ۱۲ روزه ملت و قوای مسلح ایران اسلامی در برابر متجاوزان صهیونیستی و آمریکایی، ضربات سهمگینی بر پیکره دشمنان وارد آمد و بدین واسطه وعده صادق ۳ به یکی از برجسته‌ترین و موفقیت‌آمیزترین عملیات تاریخ نظامی ایران تبدیل شد. نکته قابل‌توجه ماجرا آنجایی است که بدانیم ما در عملیات وعده صادق ۳، تنها از پنج درصد توانمندی‌های نظامی و تسلیحاتی خود بهره گرفتیم و بانک اهداف خود در اراضی اشغالی را نیز گسترده در نظر نگرفتیم؛ این امر بدان معناست که درصورت حماقت مجدد صهیونیست‌ها و اربابان آمریکاییشان، عملیات وعده صادق ۴ به مراتب شدیدتر خواهد بود و مواضع استراتژیک‌تری در اراضی اشغالی با خاک یکسان خواهند شد.

آگاه: در محافل غربی و صهیونیستی چنین تبلیغ می‌شود که اسرائیلی‌ها مجددا قصد حمله به ایران را دارند؛ امری که درصورت وقوع، کلید خوردن عملیات پردامنه و ویرانگر وعده صادق ۴ را حتمی می‌کند. در ادامه نگاهی خواهیم داشت به بانک اهداف احتمالی ایران در عملیات وعده صادق ۴ :
در ابتدا باید توجه داشت که کل مساحت اراضی اشغالی، ۲۲ هزار و ۱۴ کیلومترمربع است؛ به‌عبارت‌دیگر، کل مساحت تحت‌اشغال ازسوی رژیم اسرائیل کوچک‌تر از یک‌چهارم استان سمنان و یک‌پنجم استان اصفهان است. ۳۵ نقطه استراتژیک در این مساحت کوچک دقیقا در تیررس موشک‌های ایرانی قرار دارند.
جمعیت کم، قلمرو ارضی اندک و تمرکز صنایع نظامی در محیطی محدود، مهم‌ترین ضعف‌های عمق استراتژیک داخلی صهیونیست‌ها هستند؛ موضوعی که موشک‌خوری آنها را راحت‌تر می‌کند. اطلاعات منابع اسرائیلی نشان می‌دهد که بیش از ۸۰ درصد صهیونیست‌های اشغالگر در منطقه‌ای به فاصله ۱۲۰ کیلومتری از سواحل حیفا و اسدود سکونت دارند؛ این امر به معنای تمرکز بالای جمعیتی در اراضی اشغالی و کار راحت موشک‌های ایرانی در وعده صادق ۴ است.
ده‌ها هدف راهبردی شامل تاسیسات اتمی، تجاری، اقتصادی، گازی، نیروگاهی و زیرساختی رژیم صهیونیستی، به‌ویژه در عمق حیفا و تل‌آویو و دیمونا و دیگر مناطق تحت اشغال صهیونیست‌ها، از سوی ایران رصد و هدفگذاری شده و قاعده مکانیسم ماشه بر آنها حاکم است.

دیمونا و دوستان با خاک یکسان می‌شوند
یکی از اهداف احتمالی در وعده صادق ۴، تاسیسات اتمی دیمونا خواهد بود؛ تاسیساتی که هدف قراردادنش برای موشک‌های نسل قدیمی‌تر ایرانی نیز آسان است، اما دیمونا یا همان مرکز تحقیقات هسته‌ای شیمون پرز واقع در صحرای نقب، تنها مرکز مربوط به برنامه هسته‌ای رژیم اشغالگر محسوب نمی‌شود. براساس اطلاعات منتشر شده در وبسایت Atomic Archive که از سه منبع فدراسیون دانشمندان آمریکا، مرکز مطالعات منع اشاعه و همچنین گزارش بنیاد کارنگی برای صلح بین‌الملل به دست آمده، اسرائیل به غیر از رآکتور دیمونا، حداقل ۶ تاسیسات اتمی بزرگ دیگر نیز دارد. یکی از این مراکز، مرکز الیبونEliabun  است که در شمال شرق اراضی اشغالی قرار دارد. این مرکز دومین مرکز نگهداری تسلیحات رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود. سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی اسرائیل در این تاسیسات نگهداری می‌شوند. سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکیTNW  در مقیاس و برد کوچک‌تری نسبت به تسلیحات استراتژیک هسته‌ای قرار دارند. بنابراین صهیونیست‌ها چنانچه مجددا علیه ایران مرتکب حماقت شوند، باید با مرکز فوق راهبردیشان یعنی الیبون، خداحافظی کنند. چرا که این مرکز در وعده صادق ۴، شکار موشک‌های ایرانی خواهد شد.
کفر زخریا Kfar Zekharya  نقطه‌ای دیگر در مرکز اراضی اشغالی است که گفته می‌شود بخشی از انبارهای ذخیره‌سازی بمب و موشک‌های هسته‌ای رژیم اشغالگر در این منطقه است. در وعده صادق ۴ احتمالا یکی از بانک‌های اهداف، این مرکز درنظر گرفته خواهد شد. وادی‌الصرار، منطقه‌ای در اراضی اشغالی است که محل قرارگیری یک آزمایشگاه تسلیحاتی است. در این آزمایشگاه علاوه بر تحقیقات، طراحی و ساخت تسلیحات نیز انجام می‌شود. احتمالا موشک‌های ایرانی در وعده صادق ۴، وادی‌الصرار را نیز نوازش خواهند کرد.
در یودِفات واقع در شمال اراضی اشغالی نیز تاسیسات مونتاژ تسلیحات اتمی واقع شده است که هدف مطلوبی برای وعده صادق بعدی است. غیر از آن در تیروش واقع در مرکز اسرائیل نیز انبار ذخیره تسلیحات استراتژیک اتمی رژیم صهیونیستی قرار دارد و هدفی جذاب برای موشک‌های خیبرشکن ایرانی محسوب می‌شود. همچنین مرکز مربوط به شرکت تسلیحاتی رافائل اسرائیل در شمال حیفا نیز که نقش محوری در برنامه تسلیحات اتمی رژیم صهیونیستی دارد، می‌تواند بانک اهداف عملیات وعده صادق ۴ را تکمیل کند. اما علاوه بر تاسیسات و زیرساخت‌های اتمی رژیم صهیونیستی، زیرساخت‌های انرژی این رژیم نیز موشک‌خور خوبی دارند و احتمالا در وعده صادق ۴، هدف قرار خواهند گرفت و این رژیم کودک‌کش را از لحاظ انرژی فلج می‌کنند.

اسرائیل از لحاظ انرژی فلج خواهد شد
نیروگاه سیکل ترکیبی هاگیت در شمال اراضی اشغالی که از سال ۲۰۰۲ فعال است و ۱۳۷۱ مگاوات ظرفیت تولیدی دارد. پالایشگاه نفت بازان در حیفا واقع در شمال‌غرب اراضی اشغالی که ظرفیت تولید حدود ۱۰ میلیون تن نفت خام را دارد و بزرگ‌ترین پالایشگاه نفت اسرائیل و تامین‌کننده اصلی سوخت گاز نیروگاه‌های غربی رژیم اشغالگر است. همچنین میدان گازی تامار که از بزرگ‌ترین میادین صادرکننده گاز از اسرائیل، با هشت چاه تولید گاز و ۱۵۰ کیلومتر خط انتقال است و نیروگاه برق اوورت رابین که بزرگ‌ترین نیروگاه صهیونیست‌هاست نیز در شمال اراضی اشغالی هستند و همگی در تیررس موشک‌های ایرانی قرار دارند. البته در وعده صادق ۳، بخشی از نیروگاه بازان حیفا، طعم موشک‌های ایرانی را چشید و برای چند روز از مدار خارج شد. اتفاقی که در وعده صادق ۴، نه برای بخشی از آن که احتمالا برای کل این نیروگاه خواهد افتاد و شهرک‌نشینان اشغالگر را برای همیشه به تاریکی و عصر حجر خواهد برد.
میدان نفتی مِگد با ۲۲۰ کیلومتر مربع وسعت که ۱۲۲۵ میلیون بشکه ذخایر نفت اثبات‌شده دارد، هم در تیررس موشک‌های ایران در جریان عملیات وعده صادق ۴ خواهد بود. همچنین نیروگاه برق گازر با ۷۴۴ مگاوات تولید برق نیز به‌راحتی در دسترس موشک‌های ایرانی است. پایانه و انبار نفت اشکلون بخش عمده‌ای از صادرات نفت اسرائیل را برعهده دارد؛ نفت وارداتی به اسرائیل، از بندر ایلات در جنوب به پایانه اشکلون وارد می‌شود تا از آنجا صادر شود. این پایانه نفتی استراتژیک نیز گزینه مناسبی برای شخم‌زده‌شدن ازسوی موشک‌های ایرانی است.
نیروگاه برق راموت‌هوآف با ظرفیت تولیدی ۱۱۵۷ مگاوات در مرکز اراضی اشغالی نیز می‌تواند به‌راحتی با موشک‌های ایرانی نوازش شود. پایانه و انبار نفت ایلات، بزرگ‌ترین واردکننده نفت اسرائیل و از مهم‌ترین نقاط استراتژیک این رژیم نامشروع است. بندر ایلات دروازه جنوبی رژیم صهیونیستی و ورودی دریایی آن به خاوردور و استرالیاست و با خاک یکسان‌شدن آن به‌وسیله موشک‌های ایرانی، راحت‌تر از آب خوردن خواهد بود.
به‌طورکلی، تولید گاز در اسرائیل وابسته به سه میدان کاریش، تامار و لویوتان است و این سه میدان، بیش از ۷۰ درصد از نیازهای داخلی و صادراتی انرژی رژیم صهیونیستی را تامین می‌کنند؛ هدف قراردادن این سه میدان گازی اسرائیلی برای موشک‌های ایرانی بسیار سهل و راحت است؛ چرا که موشک‌های ایرانی در سه عملیات پیشین وعده صادق، پایگاه‌های نظامی اسرائیلی را که تحت حفاظت لایه‌های زیاد پدافندی هستند، منهدم کرده‌اند؛ بنابراین منهدم‌کردن میادین گازی اسرائیلی که نهایتا با یک لایه پدافندی حفاظت می‌شوند، برای موشک‌های ایرانی بسیار آسان خواهد بود. به‌طورکلی اهداف دریایی و تاسیسات اقتصادی حیاتی در شرق مدیترانه از جمله مخازن و میادین گازی که به‌وسیله رژیم صهیونیستی اشغال شده‌اند، می‌توانند از اهداف مهم ایران در عملیات وعده صادق ۴ باشند؛ تاسیساتی که با انهدام آنها، رژیم صهیونیستی از لحاظ زیرساخت‌های انرژی فلج می‌شود. صهیونیست‌ها طی سال‌های اخیر با افزودن بر حجم تجاوزات و توسعه‌طلبی‌های خود، میادین و مخازن گازی مدیترانه در مرز با لبنان را اشغال کرده و سرمایه‌گذاری‌های وسیعی در این میادین انجام دادند.
فرودگاه بن‌گوریون، نبض ترانزیت هوایی اسرائیل است؛ این فرودگاه در حومه تل‌آویو واقع شده است؛ این فرودگاه خانه اصلی هواپیمایی ال‌عال است و پایگاه اسکادران ۲۷ نیروی هوایی ارتش رژیم صهیونیستی نیز در این فرودگاه مستقر است. انهدام و شخم‌زدن فرودگاه بن‌گوریون نیز به‌واسطه گستره و مساحت قابل‌توجه آن برای موشک‌های ایرانی بسیار آسان است؛ موشک‌هایی که در عملیات‌های وعده صادق قبلی، به‌صورت نقطه‌زن، ساختمان‌های موساد و ارتش اشغالگر را در تل‌آویو هدف قرار دادند. یک فرودگاه عریض و طویل را همچون آب‌خوردن شخم خواهند زد و ترانزیت هوایی اسرائیل را برای مدت‌ها زمین‌گیر می‌کنند.
تاسیسات آب‌شیرین‌کن اسرائیل ازجمله کارخانه نمک‌زدایی سورک، واقع در جنوب تل‌آویو نیز یک هدف بسیار راحت برای موشک‌های ایرانی است؛ در کسری از ثانیه این تاسیسات چندین میلیون دلاری که اسرائیلی‌ها بسیار به آن می‌نازند و معتقدند به‌واسطه آنها بحران آب در اراضی اشغالی را در منطقه کم‌آب غرب آسیا برای همیشه برطرف کرده‌اند، دود خواهند شد و این مسئولیت را موشک‌های ایرانی در وعده صادق ۴ به‌راحتی انجام خواهند داد.