آگاه: به نقل از روابط‌عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، روزنامه «تیاتر» به عنوان اولین نشریه تئاتر ایران به صاحب‌امتیازی میرزا رضاخان نائینی در کشاکش انقلاب مشروطه در تاریخ ۴ ربیع‌الاول ۱۳۲۶قمری برابر با مه ۱۹۰۸ میلادی در «مطبعه فاروس» به صورت دو روز در هفته و در چهار صفحه به قطع هفت در ۱۱ سانتی‌متر منتشر شد.
روزنامه «تیاتر» خود را «آیینه اعمال نیک و بد سابقین و لاحقین» و پذیرای «مقالات عام‌المنفعه که مخالف با دین مقدس اسلام نباشد با امضا و تعرفه کافی» معرفی کرده است. اگرچه پیش‌تر در روزنامه‌هایی نظیر «تمدن» مطالبی در قالب نمایش درج شده بود، اما این نشریه نخستین روزنامه‌ای است که اولین مقاله رسمی مطبوعاتی در زمینه تئاتر در ایران را منتشر کرد و روش بیان مطالب در آن نیز در قالب نمایشنامه است.
صاحب‌امتیاز روزنامه، سه اصل ترقی تمدن را «مدرسه»، «روزنامه» و «تئاتر» می‌داند و تئاتر را تجسم اعمال نیک و بد به منظور پند گرفتن تماشاگران از اعمال بد و گرایش به اعمال نیک بیان می‌کند. از جمله معروف‌ترین نمایشنامه‌های منتشر شده در این مجله می‌توان به نمایشنامه «شیخ علیخان حاکم ملایر و تویسرکان و عروسی با دختر شاه پریان» اشاره کرد که در هفت پرده تنظیم شده است. این نمایشنامه در حقیقت به بیان مظالم و فساد حکام و عمال دولتی می‌پردازد.
این روزنامه به دلیل همزمانی با کودتای محمدعلی شاه، بمباران مجلس و تعطیلی جراید پس از انتشار ۱۲ شماره در تاریخ ۲۱ جمادی‌الاول ۱۳۲۶قمری برابر با ۲۱ ژوئن ۱۹۰۸ میلادی تعطیل شد.
۲۴ شهریور ۱۴۰۴ - ۱۱:۱۴
در دهمین روایت «کاوشی در گنجینه کتابخانه ملی»، روزنامه «تیاتر» به عنوان نخستین نشریه تئاتری ایران معرفی می‌شود؛ نشریه‌ای که در میانه جنبش مشروطه با هدف بازتاب شرایط اجتماعی و نقد فساد حکام، پا به عرصه مطبوعات گذاشت.