آگاه: اگر بتوانیم بهطریقی پروتونها و نوترونهای هسته اتم را از هم جدا کنیم یا آنها را با هم ادغام کنیم و هسته جدیدی بسازیم، انرژی عظیمی آزاد میشود که همان انرژی هستهای است. انرژی هستهای که امروزه در نیروگاههای هستهای برای تولید الکتریسیته استفاده میشود، از شکافت هستهای به دست میآید، در این فرآیند، هسته اتمهای سنگین مانند اورانیوم یا پلوتونیوم با برخورد یک نوترون شکافته میشوند و انرژی زیادی آزاد میشود، این انرژی به گرما تبدیل میشود که برای تولید بخار و چرخاندن توربین و در نهایت تولید برق استفاده میشود.
انرژی هستهای یکی از کارآمدترین و اقتصادیترین شیوههای تولید برق در جهان بهشمار میآید، در این فناوری، مقدار اندکی از مادهای چون اورانیوم میتواند حجمی عظیم از انرژی تولید کند، برای نمونه، تولید ۱۱ مگاوات برق که معادل مصرف یک شهرک کوچک است، در صورت استفاده از سوختهای فسیلی مستلزم سوزاندن یک تُن نفت یا بیش از یکونیم تُن زغالسنگ است، اما در فناوری هستهای، همین میزان انرژی تنها با ۱۰۰ گرم اورانیوم تامین میشود؛ رقمی که تفاوت چشمگیر بازده و صرفهجویی اقتصادی این منبع انرژی را نشان میدهد.
با افزایش بهرهوری نیروگاههای هستهای، کشورها میتوانند ضمن کاهش وابستگی به سوختهای فسیلی، هزینههای تولید برق را نیز بهمیزان قابلتوجهی کاهش دهند، علاوه بر این، انرژی هستهای در مقایسه با منابع سنتی، آلودگی زیستمحیطی بسیار کمتری دارد و نقش موثری در کاهش انتشار گازهای گلخانهای ایفا میکند. صرفه اقتصادی چشمگیر، پایداری تامین انرژی و کاهش آلودگی، سه مزیت اصلی انرژی هستهای در تولید برق هستند. با توجه به نیاز روزافزون جهان به انرژی پاک و ارزان، توسعه نیروگاههای هستهای میتواند گامی راهبردی در مسیر تحقق آیندهای پایدار و مستقل از سوختهای فسیلی باشد.
۲۷ مهر ۱۴۰۴ - ۱۱:۴۷
بررسی بازدهی انرژی، برتری چشمگیر انرژی هستهای را به وضوح نشان میدهد: برای تولید ۱۱ مگاوات توان الکتریکی، تنها به ۱۰۰ گرم اورانیوم نیاز است. در مقایسه، برای تولید همین میزان انرژی، باید یک تُن نفت، ۱.۵ تُن زغالسنگ یا ۲.۵ تُن چوب سوزانده شود. دلیل این بازدهی فوقالعاده، به منشأ این انرژی بازمیگردد. انرژی هستهای از طریق شکافت هسته اتمها آزاد میشود. در مرکز اتم، هسته متشکل از نوکلئونها (پروتون و نوترون) توسط یکی از چهار نیروی بنیادی طبیعت، یعنی نیروی هستهای قوی به هم متصل شدهاند. شدت این نیرو به حدی است که آزادسازی حتی بخش کوچکی از آن، انرژی عظیمی تولید میکند.