آگاه: محققان دانشگاه انستیتو فناوری ماساچوست از سه گروه از افراد خواستند یک مقاله بنویسند تا به این ترتیب تاثیر چت جی‌پی‌تی بر مغز را بررسی کنند.
یک گروه برای نوشتن مقاله به چت جی‌پی‌تی اتکا کرد، گروه دیگر از موتورهای جست‌وجو کمک گرفت و گروه سوم به هیچ منبع خارجی دسترسی نداشت. محققان با استفاده از روش الکتروآنسفالوگرافی، مغز این افراد را رصد کردند. آنها متوجه شدند گروهی که برای نوشتن مقاله به چت جی‌پی‌تی متکی بودند، ضعیف‌ترین ارتباط مغزی را داشتند و کمترین میزان از مقاله‌شان را به خاطر داشتند. همین امر نگرانی‌هایی درباره زوال شناختی میان کاربران مختلف را نشان می‌دهد. در بخشی از این تحقیق آمده است: کاربران این مدل بزرگ زبانی طی چهار ماه به‌طور مداوم در زمینه عصبی، زبان‌شناختی و رفتاری عملکردی پایین‌تر داشتند. این نتایج نگرانی‌هایی درباره پیامدهای طولانی‌مدت آموزش با اتکا به مدل‌های هوش‌مصنوعی و عدم‌توجه به تحقیقات عمیق‌تر درباره نقش این فناوری در یادگیری را پررنگ‌تر می‌کند.تحقیق همچنین نشان داد افرادی که از منابع خارجی برای نوشتن مقاله استفاده نمی‌کردند، قدرتمندترین و وسیع‌ترین شبکه‌های فعالیتی را در اختیار داشتند.
هرچند چت جی‌پی‌تی کارآمد و سهل‌الاستفاده است، افرادی که از آن برای نوشتن مقاله استفاده می‌کنند، هیچ بخشی از آن را در شبکه‌های حافظه خود یک‌پارچه نمی‌کنند. محققان به‌خصوص نگران تاثیرات چت جی‌پی‌تی بر کودکانی هستند که مغزهایشان هنوز در حال رشد است.