آگاه: اما تجربه تاریخی ایران در سال‌های اخیر نشان داده که بحران‌ها می‌توانند فرصتی برای بازسازی، رشد و خودکفایی باشند. اگرچه حمله اخیر آمریکا و اسرائیل به تاسیسات هسته‌ای ایران ممکن است در کوتاه‌مدت، تبعاتی مانند اختلال در تولید انرژی و فشار بر بازارهای داخلی ایجاد کند، اما در میان‌مدت و بلندمدت مسیر تازه‌ای را برای توسعه اقتصادی کشور خواهد گشود. ایران با پیش‌زمینه چندین سال تحریم و محدودیت‌های اقتصادی، سال‌هاست که مدل اقتصادی خود را بر پایه اتکا به منابع داخلی، خودباوری و توان بومی بنا کرده است. این رویکرد که به اقتصاد مقاومتی معروف است، به ایران امکان داده در شرایط سخت‌ترین تحریم‌ها و فشارها، نه‌تنها زنده بماند بلکه رشد کند. حالا جنگ نیز این مسیر را تحکیم کرده و نشان داده که این استراتژی نه تنها شعار نیست بلکه راهبردی عملیاتی برای بقای کشور است.  یکی از مهم‌ترین پیامدهای اقتصادی این جنگ، فعال‌ترشدن شرکت‌های دانش‌بنیان و صنایع دفاعی است. این شرکت‌ها می‌توانند با تکیه بر دانش بومی و نوآوری، خلاهای ناشی از تحریم‌ها و آسیب‌های حمله را جبران کنند. تولید سامانه‌های پدافندی، موشک‌های دقیق و فناوری‌های نوظهور دفاعی، همگی حاصل سال‌ها تلاش مستمر است که در میدان عمل نیز به اثبات رسید. این توسعه فناوری و صنعتی، علاوه بر تامین نیازهای دفاعی، زمینه‌ساز اشتغال‌زایی و رونق اقتصادی خواهد شد.
در حوزه کشاورزی و صنایع دیگر نیز شاهد تحرکات جدی بوده‌ایم؛ تلاش برای خودکفایی غذایی، توسعه کشت‌های گلخانه‌ای و استفاده بهینه از منابع آب‌وخاک، ازجمله اقدامات مهمی است که به مقابله با تهدیدهای ناشی از جنگ و تحریم کمک خواهد کرد. این اقدامات نشان داده‌اند که تهدیدهای بیرونی می‌توانند محرکی برای افزایش تولید داخلی و کاهش وابستگی به واردات باشند. از سوی دیگر، فشارهای اقتصادی و تحریم‌های مضاعف که دشمن تلاش می‌کند با حمله نظامی آنها را تشدید کند، نه‌تنها ایران را به زانو در نیاورده، بلکه باعث شده بازار داخلی فعال‌تر شود. مصرف‌کنندگان به تولید ملی روی آورند و فرصت‌های نوینی برای صادرات کالاهای دانش‌بنیان و محصولات بومی فراهم شود. این تغییرات موجب تقویت پیوندهای داخلی و رشد اقتصاد مقاومتی خواهد شد. در عین حال، جنگ به ما آموخت که وابستگی به اقتصاد جهانی در حوزه‌های استراتژیک خطرناک است. تعطیلی یا محدودیت دسترسی به فناوری‌ها، قطعات یدکی یا بازارهای خارجی، می‌تواند امنیت ملی را به خطر اندازد. بنابراین توسعه ظرفیت‌های بومی و افزایش خوداتکایی، کلید اصلی حفظ استقلال اقتصادی و سیاسی کشور است. این نگرش پاسخی هوشمندانه و بلندمدت به فشارها و تهدیدهای خارجی است و پیام روشنی به دشمنان می‌دهد. ایران با اراده ملی قوی و دانش فنی پیشرفته، قادر است نه‌تنها تهدیدها را دفع کند بلکه فرصت‌های جدیدی برای پیشرفت و شکوفایی بیافریند. همچنین، تجربه جنگ اقتصادی به ما یاد داد که باید ساختارهای اقتصادی را انعطاف‌پذیرتر کنیم تا در مواجهه با بحران‌ها، سرعت بازیابی و انطباق افزایش یابد. توسعه فناوری‌های نوین، تقویت بخش خصوصی و ارتقای مهارت‌های نیروی کار ازجمله راهکارهای مهمی است که می‌تواند اقتصاد کشور را در برابر نوسانات جهانی مقاوم سازد.
جنگ اگرچه آسیب‌هایی به همراه دارد اما ایران نشان داده است که از دل تهدید، فرصت می‌سازد. این پیام قدرتمند و غرورآفرین، باید به‌عنوان بخشی از «مهارت مهار» در همه عرصه‌ها نهادینه شود. مهارتی که اقتصاد کشور را در برابر هر تهدیدی بیمه می‌کند و مسیر پیشرفت را هموار می‌سازد.