آگاه: برخلاف تصور باطل صهیونیست‌ها و آمریکایی‌ها، در جریان تجاوز اخیر آنها به ایران، نه‌تنها مردم کشورمان دچار هراس و وحشت نشدند، بلکه بر انسجام و اتحاد آنها افزوده شد و ادامه غنی‌سازی و فعالیت‌های هسته‌ای به یک مطالبه ملی تبدیل شد. از سویی دیگر، با تجاوز وحشیانه به ایران، در عزم مسئولان کشورمان نیز برای استمرار غنی‌سازی کوچک‌ترین خلل و فترتی ایجاد نشد و همه آنها متفق‌القول تاکید دارند که غنی‌سازی حق مسلم و مصرح ایران به موجب کنوانسیون مربوطه است.
سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه کشورمان در پنجم تیرماه در برنامه گفت‌وگوی ویژه خبری تلویزیون بر عزم جمهوری اسلامی ایران در استمرار غنی‌سازی تاکید کرد و گفت: پیشنهاد جمهوری اسلامی قبل از شروع دور ششم مذاکرات غیرمستقیم با آمریکا آماده بود و ما معتقد بودیم که این پیشنهاد متوازن و معقول است و می‌تواند زمینه تفاهم را فراهم کند. از روز اول برای آمریکایی‌ها روشن کردیم که هر توافق احتمالی باید دو ستون اصلی داشته باشد؛ یکی ادامه غنی‌سازی در ایران و دوم رفع تحریم‌ها به شکلی که ایران انتفاع کامل داشته باشد. ستون سوم هم می‌تواند تعهد ایران به عدم حرکت به سمت سلاح هسته‌ای باشد که این موضوع با اصول و اعتقادات ما سازگار است و ما با آن مشکلی نداریم. عراقچی عنوان کرد: اگر این سه محور در هر توافقی لحاظ شود، امکان دستیابی به آن وجود دارد. جزئیات مانند ابعاد و سطح غنی‌سازی و نحوه رفع تحریم‌ها قابل‌مذاکره هستند، همان‌طور که در گذشته هم مطرح بوده و همچنان هستند. وزیر امور خارجه کشورمان افزود: سه کشور اروپایی هنوز عضو برجام هستند؛ این کشورها نمی‌توانند حرف از غنی‌سازی صفر بزنند، چون غنی‌سازی در برجام پذیرفته شده است و این سه کشور حق ندارند حرف از غنی‌سازی صفر به میان بیاورند؛ آنها اصرار دارند که بگویند عضو برجام هستند که از مکانیسم ماشه استفاده کنند.
غنی‌سازی باید در داخل کشور انجام شود
ایروانی، سفیر و نماینده ایران در سازمان ملل نیز در مصاحبه اخیر خود با المانیتور در پاسخ به این سوال که آیا ایران حاضر به مصالحه با آمریکا در موضوع غنی‌سازی است و آیا با پیشنهاد کنسرسیوم منطقه‌ای برای غنی‌سازی به جای برنامه داخلی خود موافقت می‌کند، تصریح کرد: ایران همچنان بر این موضع پافشاری دارد که غنی‌سازی باید در داخل کشور انجام شود. کنسرسیوم ممکن است به‌عنوان مکمل عمل کند اما هرگز جایگزین برنامه داخلی ما نخواهد بود. نماینده ایران در سازمان ملل همچنین در پاسخ به این سوال که آیا ایران صرفا با غنی‌سازی در قالب کنسرسیوم منطقه‌ای و در خاک ایران موافق است؟ عنوان کرد: در اصل با چنین امری مخالفتی نداریم اما باید جزییات هر پیشنهاد ارائه شده، بررسی شود.
ایروانی در پاسخ به این سوال که اگر توافق صلحی حاصل شود، آیا ایران آماده پذیرش سرمایه‌گذاری آمریکا و غرب در بخش انرژی خود است، بیان کرد: بله اگر توافقی حاصل شود، ما هیچ محدودیتی برای حضور آمریکا یا کشورهای غربی در سرمایه‌گذاری در بخش انرژی قائل نخواهیم بود، اما اگر هدف این باشد که چنین سرمایه‌گذاری‌ای به‌عنوان ابزار چانه‌زنی برای متوقف‌کردن غنی‌سازی ایران استفاده شود، چنین پیشنهادی قابل‌قبول نیست.
سفیر ایران در سازمان ملل همچنین روز یکشنبه در مصاحبه با شبکه آمریکایی سی‌بی‌اس تاکید کرد که ایران هرگز غنی‌سازی اورانیوم را متوقف نخواهد کرد. وی در ادامه گفت که هیچ‌گونه تهدیدی از سوی ایران، رافائل گروسی مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را تهدید نمی‌کند اما بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در حال حاضر نمی‌توانند وارد تاسیسات هسته‌ای ایران شوند. نماینده ایران در سازمان ملل گفت که تهران آماده مذاکرات بود اما شرایط برای مذاکرات با آمریکا مناسب نیست و اگر آمریکایی‌ها بخواهند شرط‌های خود را بر ما تحمیل کنند، مذاکره با آنها محال خواهد بود.
غنی‌سازی طبق ان‌پی‌تی، حق ایران است
اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت امور خارجه نیز در جریان نشست خبری روز گذشته خود با تاکید بر استمرار غنی‌سازی در ایران گفت: مادامی‌که ایران عضو معاهده منع اشاعه است، باید حقوقش را استیفا کند. حقوق ایران کاملا روشن است و آن عبارت است از حق استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای. اشاره بقایی به معاهده منع اشاعه تسلیحاتی اتمی یا ان‌پی‌تی است؛ معاهده‌ای که ایران هنوز عضو آن است و طبق مفاد آن، کشورها می‌توانند اورانیوم را غنی‌سازی کنند. اما پس از حمله آمریکا به سه تاسیسات هسته‌ای ایران یعنی فردو، نطنز و اصفهان در تاریخ اول تیرماه، طرح الزام دولت به تعلیق همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در دوم تیرماه در صحن علنی مجلس اعلام وصول شد.
در جلسات علنی بعدی مجلس کلیات و جزییات این طرح موردبررسی قرار گرفت که ماده واحده آن با ۲۲۲ رای موافق و بدون رای مخالف تصویب شد. در ماده واحده این طرح آمده است: دولت موظف است هرگونه همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را تا تحقق شروط ذیل به حالت تعلیق درآورد: تامین امنیت مراکز و دانشمندان هسته‌ای با تایید شورای عالی امنیت ملی؛ رعایت حقوق ذاتی ایران در بهره‌مندی از غنی‌سازی اورانیوم. بر اساس تبصره این ماده واحده، اجرای این شروط منوط به گزارش سازمان انرژی اتمی و تصویب شورای عالی امنیت ملی خواهد بود. همچنین ترک فعل در اجرای این قانون جرم محسوب شده و مستنکفان به مجازات تعزیری درجه ۶ محکوم می‌شوند.
بنابراین طبق قانون مصرح و لازم‌الاجرای کشور، هرگونه همکاری با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تا زمانی که حقوق ذاتی ایران در بهره‌مندی از غنی‌سازی اورانیوم تضمین شود، به حالت تعلیق درمی‌آید و بازرسان آژانس اجازه حضور در تاسیسات هسته‌ای ایران را نخواهند داشت. اما به رغم اتفاقات اخیر، ایران همچنان به‌عنوان عضو معاهده منع اشاعه هسته‌ای ضمن پایبندی به تعهدات خود، بر بهره‌مندی ملت ایران از انرژی هسته‌ای برای مقاصد صلح‌آمیز که لازمه آن انجام غنی‌سازی است، اصرار دارد. آمریکایی‌ها می‌گویند اگر فعالیت‌های هسته‌ای ایران صرفا برای مصارف صلح‌آمیز است، بنابراین تهران باید غنی‌سازی اورانیوم را کنار بگذارد و مانند همه کشورهای دیگر که فعالیت‌های هسته‌ای‌شان شاخه نظامی ندارد، اورانیوم غنی‌شده را از بیرون وارد کند! در خصوص این ادعا و مطالبه آمریکایی‌ها چند ان‌قُلت عقلانی و منطقی وجود دارد؛ نخست آنکه برخلاف ادعای آمریکایی‌ها بسیاری از کشورها در دنیا فعالیت هسته‌ای غیرنظامی دارند و درعین‌حال، اورانیوم را نیز خودشان غنی‌سازی می‌کنند و اورانیومی از خارج وارد نمی‌کنند؛ نکته دوم آنکه آمریکایی‌ها گویا بدعهدی خود در سال ۱۳۸۹ را فراموش کرده‌اند؛ زمانی که سوخت رآکتور تحقیقاتی تهران که جان ۸۵۰ هزار بیمار سرطانی در گرو آن بود را ندادند و اوباما رییس‌جمهور وقت آمریکا زیر تعهداتش در این زمینه زد. بنابراین ایران در این عرصه مجرب است و یک‌بار بدعهدی آمریکایی‌ها را در تحویل سوخت موردنیاز رآکتور تحقیقاتی با مصارف پزشکی، به‌صورت ملموس و عینی تجربه کرده است.
اعتمادسازی می‌کنیم، اما...
جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان کشوری که عضویت طولانی در معاهده عدم‌اشاعه دارد و خود، بانی منطقه عاری از سلاح هسته‌ای در غرب آسیا بوده است، همچنان به‌رغم اقدامات وحشیانه و تجاوزکارانه آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها، برای اعتمادسازی در مورد تداوم ماهیت صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای خود کاملا آمادگی دارد، اما نمی‌تواند در مورد حق مسلم و قانونی ملت ایران برای برخورداری از انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز، به شمول غنی‌سازی که طبق معاهده عدم اشاعه به هر کشور عضو اعطا شده است، مصالحه کند.
البته این اعتمادسازی نمی‌تواند یک‌طرفه و مادام‌العمر باشد و چنانچه رویکردهای تهاجمی غربی‌ها در قبال صنعت هسته‌ای ایران استمرار پیدا کند، احتمال وقوع هر اتفاقی در این قضیه وجود دارد؛ از تغییر دکترین هسته‌ای تا خروج ایران از معاهده منع اشاعه تسلیحات هسته‌ای. شایان ذکر است، طبق مفاد معاهده منع اشاعه تسلیحات هسته‌ای، اگر هر یک از طرفین پیمان تشخیص دهد که حوادث فوق‌العاده‌ای مرتبط با موضوع این پیمان، مصالح عالی کشورش را به خطر انداخته است، بر اساس ماده ۱۰ بند یک حق دارد در راستای اعمال حق حاکمیت ملی خود از پیمان خارج شود.