آگاه: اول تیرماه بنا به دستور دونالد ترامپ، نیروهای آمریکایی با حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران، سه سایت از جمله فردو، نطنز و اصفهان را هدف قرار دادند. رییس‌جمهور آمریکا پس از انجام این عملیات در صفحه شخصی‌اش، نوشت: «محموله کامل بمب‌ها روی سایت فردو، مرکز اصلی، رها شد و همه هواپیماها در حال بازگشت به پایگاه‌های خود هستند.»
او با نادیده گرفتن عواقب جدی این اقدام جنگ‌افروزانه، مدعی شد: «اکنون زمان صلح برای ایران فرا رسیده است.»
اقدام آمریکا در هدف قرار دادن سایت‌های هسته‌ای ایران، با واکنش سفیر و نماینده دائم کشورمان در سازمان ملل مواجه شد. در همان مقطع سعید ایروانی، در نامه‌ای به شورای امنیت و دبیرکل سازمان ملل، درباره استناد ناصواب آمریکا در توجیه حملاتش علیه ایران، از این شورا و دبیرکل خواست به‌صورت قاطع و بدون ابهام، کاربرد زور و اعمال تجاوزکارانه علیه حاکمیت ملی و تمامیت ارضی جمهوری اسلامی ایران را محکوم کرده و رژیم اسرائیل و آمریکا را به عنوان آغازگران عمل تجاوزکارانه بشناسد.
ایران به سرعت اعتراض خود را به سازمان ملل متحد منتقل کرد، ضمن آنکه حمله به مراکز هسته‌ای ما در خور پیگیری جزایی مستقل در دادگاه بین‌الملل است، اما متاسفانه از آنجا که نهادها و مجامع بین الملل کاملا همسو و همراه با رژیم اشغالگر صهیونیستی و آمریکا هستند، در قبال حمله‌ای که ایران صورت گرفت، هیچ عکس‌العمل محکم و قوی از خود بروز نداده‌اند.
مسلم رستمانی، تحلیل‌گر سیاسی ضمن بیان این مطلب می‌گوید: سازمان ملل و شورای امنیت، به‌ویژه به دلیل ساختار ناعادلانه‌ای که در آن پنج عضو دائم (آمریکا، روسیه، چین، انگلیس و فرانسه) حق وتو دارند، عملا تحت سلطه قدرت‌های غربی به‌ویژه آمریکا قرار دارند. آمریکا به‌عنوان تامین‌کننده بخش عمده بودجه سازمان ملل، این نهاد را به ابزاری برای پیشبرد منافع خود و متحدانش، از جمله رژیم صهیونیستی، تبدیل کرده که نمونه بارز این ناکارآمدی، وتوی مکرر قطعنامه‌های محکومیت رژیم صهیونیستی توسط آمریکا است.
وی با بیان اینکه حتی دیوان بین‌المللی کیفری که در مواردی رژیم صهیونیستی را به دلیل جنایات جنگی محکوم کرده، در عمل قادر به اجرای احکام خود نیست، زیرا کشورهای غربی از اجرای آن جلوگیری می‌کنند، تصریح کرد: این وابستگی ساختاری باعث شده که سازمان ملل و شورای امنیت، در برابر تخلفات رژیم صهیونیستی و آمریکا سکوت کنند یا موضع‌گیری‌های نمایشی و بی‌اثر داشته باشند. این وضعیت نشان‌دهنده یک نظام بین‌المللی مبتنی بر قانون جنگل است، جایی که قدرت‌های بزرگ بدون پاسخ‌گویی عمل می‌کنند. البته این اولین بار نیست که نهادهای بین الملل در قبال جنایت‌های آمریکا و فرزند ناخلف او در خاورمیانه سکوت می‌کنند. در حملات رژیم صهیونیستی به تاسیسات هسته‌ای سوریه در سال ۲۰۰۷ یا ترور دانشمندان ایرانی هم شاهد عدم واکنش جامعه بین‌المللی بودیم.
پس از اعلام آتش‌بس، دولتی‌ها برای ساخت اماکن تخربی پای کارآمدند و این وعده داده شد که بازسازی‌ها به سرعت انجام می‌شود، اما در این بین یک نکته را نباید نادیده انگاشت و آن خسارت‌هایی بود که اسرائیل اشغالگر و آمریکا بر ما تحمیل کرد. به همین جهت باید پیگیر حقوق و غرامت‌هایمان در دفاع مقدس ۱۲ روزه باشیم. چرا می‌گوییم از این حق برخوردار هستیم؟ به دلیل آنکه در حمله آمریکایی‌ها، سایت‌های هسته‌ای ایران آسیب دید. آن طور که سخنگوی وزارت امور خارجه در آخرین نشست خبری‌اش گفت: این موضوع با توجه به نوع حملات و گستره خسارات همچنان در حال بررسی است.
حال در این گذار پرسشی مطرح می‌شود، مبنی براینکه ایران چگونه و با چه سازوکاری باید خسارات و غرامت خود را دریافت کند؟ برای پاسخ به دو موضوع اشاره می‌کنیم.
نخست یک پیشنهاد است. با توجه به اینکه سازمان‌های بین الملل در زمین آمریکا بازی می‌کنند، ایران از دو طریق می‌تواند موضوع را دنبال کند. سکینه السادات پاد، حقوقدان در این باره می‌گوید: شرارت‌ها و توسعه شرارت‌های این رژیم، به گونه‌ای شده که حتی از رژیم آپارتاید آفریقایی جنوبی که این ماده ۲۲ برای اولین بار درباره آن مطرح شد، بیشتر شده و به نظر می‌رسد در حال حاضر باید فشار و تقاضا برای اجرای این مواد منشور به خصوص از سوی کشورهای اسلامی، کنفرانس اسلامی و کشورهایی که با ما در این ظلم‌ستیزی هم نظر هستند، بیشتر شود. افکار عمومی ملت‌ها باید در این زمینه فعال شوند و بخواهند ماده ۲۲ درباره این رژیم فعال شود. این موضوع هم در بیداری ملت‌ها و هم مستندسازی جنایات علیه کشورمان کمک‌کننده است. قطعا اجرای ماده ۲۲ و تشکیل دادگاه ویژه کیفری بین‌المللی علیه اسرائیل، در استیفای حقوق ملت زنان و کودکان بی‌گناه ما بسیار موثر است.
او که در دولت سابق، دستیار سابق رییس‌جمهور در پیگیری حقوق و آزادی‌های اجتماعی بود، با اشاره به راهکارهای دیگر در این خصوص گفت: پیشنهاد بعدی، ایجاد کمیته ویژه سازمان ملل علیه آپارتاید است. این ظرفیت هم یک بار علیه آفریقای جنوبی استفاده شد. با این وجود جنایات و نسل‌کشی رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی به مراتب بیشتر است. این رژیم حتی در درون همان سرزمین اشغال شده، آپارتاید دارد و شهروندان خود را دسته‌بندی می‌کند. این موضوع به مناطق اطراف سرزمین‌های اشغالی نیز تسری پیدا کرده است لذا خیلی به‌جاست کمیته آپارتاید فعال شود. دیپلماسی ما یا معاونت حقوقی دستگاه دیپلماسی یا مرکز بین‌الملل ریاست جمهوری می‌تواند از طریق هر دو دادگاه بین‌المللی، این مسئله را دنبال کند. اما اظهار نظرها فقط محدود به پیشنهادهای کارشناسی نشد و نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی هم پا به میدان نهادند و به دنبال تصویب یک قانون برای دریافت خسارات و غرامت جنگ تحمیلی هستند. طرحی با عنوان «پیگیری حقوقی تجاوزات رژیم صهیونیستی و آمریکا» در دستور کار مجلس قرار گرفت و در صورت تصویب نهایی، دولت موظف به پیگیری دریافت خسارات و غرامت جنگ از آمریکا و اسرائیل در مجامع بین‌المللی می‌شود. بر اساس این طرح، وزارت امور خارجه مکلف است با همکاری نهادهای ذی‌ربط از جمله ستاد کل نیروهای مسلح، وزارت بهداشت، وزارت کشور، وزارت ارتباطات و سازمان اطلاعات سپاه اقدامات لازم را برای شناسایی و محکوم‌کردن رژیم صهیونیستی و آمریکا به عنوان آغازگران جنگ و طرف متجاوز در جنگ تحمیلی آغاز شده در ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ علیه جمهوری اسلامی ایران، در نهادها و مراجع بین المللی با رعایت منافع و مصالح کشور، تا حصول نتیجه پیگیری کنند و غرامات و خسارات مادی و معنوی وارده در جنگ تحمیلی اخیر را به طور کامل مطالبه و تا وصول آن پیگیری کنند.
همچنین در این طرح وزارت امور خارجه مکلف شده است با همکاری نهادهای مرتبط، تمامی دولت‌ها و نهادها و موجودیت‌های دیگر که در این جنگ تحمیلی، ممکن است به متجاوزان کمک و یاری رسانده یا هرگونه همکاری داشته‌اند را شناسایی و ضمن تلاش برای محکوم‌کردن آنها در نهادهای بین‌المللی، حسب مورد اجرای مسئولیت‌های بین‌المللی آنها را پیگیری کنند. به هرحال،ایران هیچگاه آغازگر جنگی نبوده و نخواهد بود، اما در مقاطع مختلف همانند جنگ تحمیلی هشت ساله و ۱۲ روزه نشان داده که به خوبی می‌تواند از خود دفاع کند. اکنون و در دوره «پسا جنگ» نیز دو رویکرد را در نظر گرفته است: 
۱- دست‌های رزمندگان ما همچنان روی ماشه است.
۲- به صورت جدی پیگیر خسارت‌های وارد شده هستیم و آن را از طریق نهادهای بین‌المللی دنبال می‌کنیم و نمی‌گذاریم نسبت به عملیات‌هایی که در خاک ایران انجام داده‌اند، به راحتی عبور کنند و آن را نادیده بگیرند. بنابراین آمریکا و رژیم صهیونیستی را در نهادها و مجامع بین‌الملل به چالش می‌کشیم.