آگاه: به گزارش الجزیره، پیلای، قاضی سابق دیوان بین‌المللی کیفری گفت: وقتی به حقایق نسل‌کشی رواندا نگاه می‌کنم، بسیار بسیار شبیه به این است؛ شما قربانیان خود را غیرانسانی می‌کنید؛ آنها حیوان هستند و بنابراین بدون وجدان می‌توانید آنها را بکشید. از نظر بسیاری از ناظران در داخل اراضی اشغالی، آن فرآیند غیرانسانی‌سازی که در آن ارزش جان فلسطینی‌ها ناچیز است، با جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه آغاز نشد، بلکه به سراسر تاریخ کوتاه این رژیم باز می‌شود و همچنان بر نگرش مردم و سیاست‌مداران امروز آن تاثیر می‌گذارد.
رژیم صهیونیستی در حال حاضر شهر غزه را با آگاهی از اینکه ده‌ها هزار غیرنظامی فلسطینی در آنجا باقی‌مانده‌اند، در منطقه‌ای که قحطی در آن اعلام شده است، بمباران می‌کند. به‌نظر می‌رسد هدف رژیم صهیونیستی مجبورکردن مردم به ترک آنجا باشد، تا این شهر که زمانی مرکز زندگی فلسطینی‌ها در غزه بود، ویران و جنگ با مقاومت فلسطین آسان‌تر شود و نوعی پیروزی به ساکنان اراضی اشغالی نشان داده شود.
رنج مردم شهر غزه، به‌ندرت در اظهارات عمومی مقام‌های صهیونیست موردتوجه قرار می‌گیرد؛ بمباران مردم غزه برای مجبورکردن آنها به ترک محل، عادی شده و حتی مورد تجلیل قرار گرفته است. یسرائیل کاتز، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی آشکارا با افتخار گفته است: غزه در حال سوختن است. شهر غزه جغرافیایی است که صندوق کودکان سازمان ملل (یونیسف) آن را «آخرین پناهگاه خانواده‌ها در شمال نوار غزه» توصیف کرده است.
با وجود این، نگرانی عمومی ساکنان اراضی اشغالی از تعداد شهدا در غزه و اقدام‌های ارتش رژیم صهیونیستی همچنان ناچیز است؛ تظاهرات ضدکابینه بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی تنزدیکا به درخواست توافقی برای تضمین بازگشت اسیران باقی‌مانده صهیونیست در غزه متمرکز و محدود شده است و درخواست توقف کشتاری که به نام ساکنان اراضی اشغالی انجام می‌شود، طرح نشده است.
نظرسنجی اخیر گروه تحقیقاتی صهیونیستی مرکز aChord نشان داد که ۷۶درصد از ساکنان اراضی اشغالی، کاملا یا تا حدی با این پیشنهاد موافق بودند که در میان جمعیت ۲.۲ میلیونی پیش از جنگ غزه، هیچ‌کس بی‌گناه نیست. اورلی نوی، روزنامه‌نگار و سردبیر مجله عبری‌زبان لوکال کال Local Call، به الجزیره گفت: نسل‌کشی خود به خود اتفاق نمی‌افتد؛ یک جامعه یک‌شبه نسل‌کش نمی‌شود، بلکه شرایط باید قبل از آن فراهم باشد. وی گفت: این اقدامی نظام‌مند است.
تاریخچه‌ای از غیرانسانی‌سازی
سخنگوی سازمان حقوق بشری صهیونیستی بتسلم گفت: شوک و خشمی که رژیم صهیونیستی همچنان با آن به طوفان الاقصی نگاه می‌کند، ناشی از ناآگاهی از زندگی فلسطینی‌ها و تجربه روزمره زندگی تحت اشغال آنها است. وی گفت: به‌نظر بسیاری، این عملیات از ناکجاآباد و بدون هیچ تحریک آشکاری بوده است؛ مردم از دهه‌ها اشغالی که پیش از آن رخ‌داده بود، چیزی نمی‌دانستند.
بتسلم در اواخر ماه جولای (اوایل مرداد) به همراه پزشکان حقوق‌بشر به این نتیجه رسیدند که جنگ رژیم صهیونیستی علیه غزه به معنای نسل‌کشی است. بتسلم در گزارش خود، تخلفات رژیم صهیونیستی علیه فلسطینی‌ها را از نکبت، پاکسازی قومی فلسطین توسط شبه‌نظامیان صهیونیست در سال ۱۹۴۸، تا زمان اعلام رژیم صهیونیستی تا به امروز مستند کرد. در طول این مدت، این سازمان به توصیف دهه‌ها سیاستی پرداخت که صرفا برای تحکیم برتری گروه یهودی در سراسر قلمرو تحت کنترل رژیم صهیونیستی در نظر گرفته شده بود.
سخنگوی بتسلم ادامه داد: شما می‌توانید سال‌ها بدون حتی ملاقات با یک فلسطینی زندگی کنید؛ ما سیستم‌های آموزشی جداگانه‌ای داریم؛ به ما زبان، فرهنگ یا چیزی در مورد تاریخ آنها آموزش داده نمی‌شود؛ بیشتر مردم حتی در مورد نکبت چیزی نمی‌دانند. وی گفت: در صهیونیسم و سیستم آموزشی همیشه «دیگری» مطرح است؛ آنها یک تهدید هستند؛ ما حتی هویت آنها را هم قبول نداریم؛ مردم اغلب وقتی فلسطینی‌ها را با حیوانات مقایسه می‌کنند، در مورد غیرانسانی‌کردن آنها صحبت می‌کنند، اما این فقط دورترین حد ممکن است.
سیستم‌های غیرانسانی‌سازی
روزنامه‌نگار و سردبیر مجله عبری‌زبان لوکال کال گفت: مسئله فقط این نیست که فلسطینی‌ها دشمن هستند؛ آنها منحصرا از دریچه استعماری نگریسته می‌شوند؛ آنها بومی هستند و باید با تحقیر به آنها نگریست؛ آنها به‌نوعی بی‌ارزش و پست هستند. وی اظهار کرد: این تصوری است که برای جامعه اسرائیل اساسی است؛ این حس که جان فلسطینی‌ها ارزش کمتری دارد؛ مقام‌های صهیونیست از اوایل سال ۱۹۶۷ حتی انکار می‌کردند که فلسطینی‌ها انسان هستند؛ تا سال ۱۹۸۵، تجزیه‌وتحلیل صدها کتاب کودک عبری نشان داد که ده‌ها کتاب، فلسطینی‌ها را به صورت‌های غیرانسانی به تصویر می‌کشند؛ دو دهه بعد، تحقیقات نشان داد که از هر ۱۰ دانش‌آموز صهیونیست، وقتی از آنها خواسته شد فلسطینی‌ها را نقاشی کنند، یک نفر آنها را به شکل حیوان به تصویر کشید؛ همان نسلی که اکنون بخشی از ارتش غزه را تشکیل می‌دهند.
تحلیل‌گر صهیونیست از برلین گفت: غیرانسانی جلوه‌دادن فلسطینی‌ها تا جایی که کشتارجمعی آنها قابل‌قبول باشد، همیشه در میان راست تندرو اسرائیل وجود داشته است. یک جامعه‌شناس صهیونیست گفت: در اسرائیل تفاوت بین فاشیست‌هایی مانند وزیر امنیت راست افراطی و کسانی که خود را از مرکز لیبرال می‌بینند، بسیار ناچیز است. وی در ادامه به نمونه اخیر اظهارات آهارون هالیوا، رئیس سابق اطلاعات رژیم صهیونیستی، مردی که بیشتر صهیونیست‌ها او را لیبرال می‌دانند، اشاره کرد؛ سخنانش ضبط‌شده او این‌گونه است: به ازای هر اسرائیلی که در ۷ اکتبر جان خود را از دست داد، ۵۰ فلسطینی باید کشته شوند و حالا فرقی نمی‌کند که آنها کودک باشند. این جامعه‌شناس صهیونیست در ادامه اظهار کرد: آنها هر از گاهی به یک نکبت نیاز دارند و سپس باید بهای آن را حس کنند. وی با توصیف روندی که به فراتر از ایجاد ر ژیم صهیونیستی و به توصیف‌های اولیه انگلیس از فلسطین به‌عنوان «سرزمینی بدون مردم» برمی‌شود گفت که رژیم صهیونیستی ساکنان منطقه را به‌عنوان نوعی توده بی‌ثبات و بدون هیچ مرکز سیاسی سنتی که بتوان با آن مذاکره کرد، در نظر می‌گیرد.
این نگرش نسبت به فلسطینی‌ها به‌عنوان موجودیتی جدا از سرزمین یا خانه توسط رژیم صهیونیستی اتخاذ شد و به بحث‌های فعلی که در داخل اراضی اشغالی در مورد چگونگی پاکسازی قومی غزه و درنهایت کرانه باختری اشغالی در جریان است، ادامه می‌یابد.
جامعه‌شناس صهیونیست تاکید کرد: این تصور که حضور فلسطینی‌ها موقتی است، همیشه وجود داشته است، این یک غایت اجتناب‌ناپذیر است؛ پرسش مردم از اینکه چرا آنها کار را در ۱۹۴۸ یا جنگ ۱۹۶۷ تمام نکردند، امری عادی است؛ مردم آوارگی فلسطینی‌ها را اجتناب‌ناپذیر می‌دانند؛ ما از نکبت به‌عنوان یک رویداد صحبت می‌کنیم، اما این یک فرآیند است؛ این یک رویداد مداوم است؛ اکنون در کرانه باختری و غزه در حال وقوع است.