آگاه: راهکار تشکیل دو دولت در سرزمین فلسطین، خیانت به مسئله فلسطین است و به معنای مصادره اراضی اشغالی به نفع رژیم اشغالگر صهیونیستی است؛ در جریان این راهکار هیچ‌گونه حقوقی به ملت فلسطین اعطا نمی‌شود. راه‌حل تشکیل دو دولت، هرگز حقوق فلسطینی‌ها را به آنها باز نمی‌گرداند و تجاوزات رژیم اشغالگر در منطقه و تلاش برای گسترش اشغالگری در آن را متوقف نمی‌کند. به‌نظر می‌رسد به‌رسمیت‌شناختن راه‌حل تشکیل دو دولت، یک روند صوری و سرپوشی برای عادی‌سازی روابط برخی کشورهای عربی با رژیم اشغالگر صهیونیستی باشد.
عبدالباری عطوان، سردبیر روزنامه فرامنطقه‌ای رای‌الیوم معتقد است: به رسمیت‌شناختن راه‌حل دو دولتی توسط نزدیک به ۱۵۰ کشور و به رسمیت شناختن یک کشور مستقل فلسطینی که اصلا ایجاد نشده، حتی یک قرص نان یا یک جعبه دارو برای مردم گرسنه و محاصره‌شده نوار غزه به ارمغان نیاورده است. این امر همچنین مانع از الحاق کرانه باختری، گسترش بی‌رویه شهرک‌سازی صهیونیست‌ها در آنجا و احتمالا آوارگی اجباری بعدی فلسطینیان در کرانه باختری و غزه نشده و نخواهد شد.
عبدالباری عطوان افزود: زمانی که بیش از ۷۵ درصد صهیونیست‌ها، از جمله اپوزیسیون این رژیم از تجاوز علیه قطر و نقض حاکمیت این کشور با هدف ترور رهبران حماس در خارج حمایت می‌کنند، این بدان معناست که اکثریت شهرک‌نشینان صهیونیست در سراسر فلسطین اشغالی در کینه‌توزی و نفرت نسبت به اعراب، کمتر از نتانیاهو نیستند؛ حتی در قبال کشورهای دوست آمریکا مانند قطر که قبله هیئت‌های صهیونیستی، به‌ویژه دیوید بارنیا، رئیس موساد بود و او و همراهانش بیش از ۲۳ ماه دائما تحت پوشش شرکت در مذاکرات آتش‌بس، به دوحه رفت‌وآمد می‌کردند.
این تحلیل‌گر فلسطینی تاکید کرد: ما، به عنوان اعراب و مسلمانان، با یک رژیم وحشی، خونریز و سرکش روبه‌رو هستیم که تنها بازور بیش از حد، می‌توان مقابل آن ایستاد. این رژیم برای اجرای پروژه موسوم به اسرائیل بزرگ در تمام سرزمین‌های سوریه، فلسطین و لبنان و همچنین بیشتر عراق، عربستان سعودی، مصر و اردن، جنگی از نسل‌کشی، گرسنگی و ویرانی را به راه انداخته و در این وضعیت جای تاسف است که ما به دنبال دروغی به نام راه‌حل دو دولتی و راه‌حل دیپلماتیک توهم‌آلود برای مسئله فلسطین هستیم.
طرح دو دولتی و جفا در حق فلسطینیان
حتی با فرض قبول راه‌حل دو کشوری، جغرافیای در نظر گرفته شده برای طرف اسرائیلی بسیار وسیع‌تر و غنی‌تر از طرف فلسطینی است و حتی در قالب این طرح نیز، به فلسطینیان جفا می‌شود. در راهکار دو دولتی که در سازمان ملل مطرح است، ۷۸ درصد از سرزمین فلسطین و مناطق مهم و استراتژیک آن متعلق به کشور جعلی اسرائیل و تنها ۲۲ درصد سهم کشور جدید فلسطین
خواهد شد.
باید توجه داشت که خودِ این کشورسازی و دولت‌سازی، ظلم به فلسطینیان و هویت تاریخی آنان است. ایران بارها تاکید کرده است که مسئله فلسطین تنها از طریق رای‌گیری و آن هم با مشارکت کامل همه فلسطینی‌ها قابل‌حل است و رژیم اشغالگر باید به اشغالگری خود پایان دهد. اینها مسائلی است که در طرح سازمان ملل به‌روشنی بیان نشده و حق کامل مردم فلسطین را به رسمیت نمی‌شناسد. دو دولتی ادامه مسیری است که یاسر عرفات در اسلو پایه گذاشت؛ یعنی به‌رسمیت‌شناختن هر چه بیشتر اسرائیل و فراموشی مسئله فلسطین. چرا که ایجاد یک کشور فلسطینی در این راه‌حل مستلزم به‌رسمیت‌شناختن رژیم اسرائیل است و این یعنی عقب‌نشینی از حق مسلم مردم فلسطین بر تمام این سرزمین و به هدررفتن سال‌ها مبارزه و ایستادگی از سوی فلسطینی‌ها.
از سوی دیگر طی سال‌ها، به دلیل ادامه شهرک‌سازی‌های طرف اسرائیلی در کرانه باختری عملا امکان تشکیل یک کشور فلسطینی به‌هم‌پیوسته و قابل‌دوام در بخش‌های باقی‌مانده کرانه و نوار غزه از بین رفته است. تعداد سکونتگاه‌ها در طول سال‌های پس از اسلو دوبرابر شده است. با ظهور جنبش‌های راست مذهبی و ملی‌گرایانه در قالب رژیم صهیونیستی، برنامه‌هایی برای ایجاد شهرک در منطقه C که ۶۰ درصد کرانه باختری را تشکیل می‌دهد، وجود دارد. تخمین زده شده تعداد شهرک‌نشینان در کرانه باختری و اورشلیم ۷۵۰ هزار نفر است که یک بلوک اعتقادی و مذهبی واحد را تشکیل می‌دهند. آنها رسما مسلح هستند و منابع قابل‌توجهی برای حمایت از شهرک‌ها و همچنین حفاظت از ارتش رژیم اسرائیل یا گارد شهرک‌سازی دارند.
آنچه در چارچوب دو دولتی مطرح می‌شود، بازگشت به مرزهای پیش از سال ۱۹۶۷ است؛ اما آیا رژیم اسرائیل قادر به تخلیه شهرک‌هایی هست که ساکنان آن شهروندان جهادی، از جنس همان شهرک‌نشینانی هستند که در سال ۲۰۰۵ هنگام عقب‌نشینی از نوار غزه، اسرائیل را دچار بحران امنیت داخلی کردند؟
در سال ۲۰۰۵ برخی از خاخام‌های بلوک صهیونیسم مذهبی، خواستار سرپیچی سربازان فرمان ارتش و ایستادگی مقابل عقب‌نشینی شدند؛ چرا که فلسطین را ارض مقدس یهود و عقب‌نشینی دولت جعلی اسرائیل از آن را خیانت به ایمان خود می‌دانند. ماجرا به همین مقدار نیز ختم نمی‌شود. حتی اگر فلسطینی‌ها بتوانند در اراضی باقی‌مانده کشوری تشکیل دهند، باز این افراد که با توجه به جمعیت روبه‌رشدشان اهمیت زیادی برای رژیم اسرائیل نیز دارند، از مناطق باقی‌مانده چشم‌پوشی نخواهند کرد. کرانه باختری از دید این افراد یهودا و سامریه است و برای حفظ آن با خود رژیم اسرائیل نیز سر سازش نخواهند داشت.
طرح دودولتی، پاک‌کردن صورت‌مسئله است
قضیه فلسطین خیلی واضح است و طرح‌هایی نظیر دو دولتی اساسا پاک‌کردن، صورت‌مسئله است؛ قضیه فلسطین از این قرار است که در یک توطئه فرامنطقه‌ای، کشوری به طور کامل اشغال شده و ملتی از خانه و کاشانه خود رانده شده است.
شکل‌گیری رژیم صهیونیستی با توسعه‌طلبی و سرکوبگری بوده و موجودیت آن در گروِ نابودی تدریجی هویت و موجودیت فلسطین است. از سویی دیگر، سرکوب وحشیانه ملت فلسطین، قتل و غارت، غصب سرزمین‌های این ملت و بسیاری از مظالم دیگر طی حدود هشت دهه اخیر با پشتیبانی ایالات متحده آمریکا و برخی دیگر از دولت‌های غربی بوده است. بنابراین بسیار خام‌اندیشانه است که تصور شود، هدف غرب از طرح دو دولتی، انتفاع ملت فلسطین است. این هیاهوی دو دولتی در فلسطین، نمایشی جهانی است که به‌ویژه توسط برخی کشورهای اروپایی هدایت می‌شود و حول‌محور وعده به‌رسمیت‌شناختن کشور فلسطین متمرکز شده است، اما در اصل با هدف نجات رژیم صهیونیستی از کمپین بزرگ و فزاینده نفرت جهانی علیه این رژیم در سراسر دنیا به‌ویژه غرب، انجام می‌شود.
این بسیار دردناک است که تشکیلات خودگردان در رام‌الله که با تبدیل‌شدن به ابزاری در خدمت رژیم غاصب صهیونیستی، مرتکب شدیدترین خیانت در تاریخ علیه ملت فلسطین شده، از مشتاق‌ترین حامیان به‌رسمیت‌شناختن این کشور خیالی
به شمار می‌رود. تشکیلات خودگردان واقعا نمی‌فهمد یا فراموش کرده که ۳۲ سال است برای اجرای توافقنامه اسلو با رژیم صهیونیستی، مذاکره می‌کند؛ در حالی که رژیم اشغالگر به بلعیدن کرانه باختری ادامه می‌دهد و ۸۵۰ هزار شهرک نشین صهیونیست را در آنجا اسکان داده است. به رسمیت شناختن شفاهی و کاغذی کشور فلسطین، یک فریب بزرگ بوده و کسانی از آن حمایت می‌کنند که پول و سلاح به صهیونیست‌ها برای قتل عام مردم فلسطین می‌دهند.