آگاه: جنگ رسانه‌ای دشمن، که بخشی جدایی‌ناپذیر از استراتژی‌های جنگ ترکیبی یا جنگ هیبریدی است، نه تنها بر مرزهای جغرافیایی، بلکه بر اذهان عمومی نیز تمرکز دارد. در چنین فضایی، هر کلمه‌ای که از دهان مسئولان یا تحلیل‌گران خارج می‌شود، می‌تواند به شمشیری دولبه تبدیل شود: یا تقویت‌کننده انسجام ملی، یا ابزاری در دست دشمن برای ایجاد تشویش و ناامیدی.
ابتدا باید به این واقعیت اذعان کرد که آزادی بیان و تحلیل کارشناسی، پایه‌های دموکراسی و پیشرفت هستند، اما در زمان بحران، این آزادی نیازمند مسئولیت‌پذیری دوچندان است. مسئولان و کارشناسان نباید هر ایده، شایعه یا گمانه‌زنی را بدون پشتوانه محکم در فضای رسانه‌ای مطرح کنند. چنین رویکردی، فضای رسانه‌ای و روانی جامعه را مشوش می‌سازد و نه تنها کمکی به حل مسائل نمی‌کند، بلکه آسیب‌های جبران‌ناپذیری به بار می‌آورد. برای مثال، در پی حوادث اخیر، شاهد بودیم که برخی اظهارنظرهای عجولانه، منجر به ایجاد جو ناامنی روانی شده و انرژی جامعه را به جای تمرکز بر بازسازی و پیشرفت، صرف مقابله با شایعات بی‌اساس کرده است. این شلوغی رسانه‌ای، دقیقا همان چیزی است که دشمن به دنبال آن است: ایجاد شکاف در وحدت ملی و تضعیف اعتماد عمومی به نهادها.
از سوی دیگر، یکی از اشتباهات رایج که باید از آن پرهیز کرد، نسبت دادن هر حادثه یا رخدادی به اقدامات خرابکارانه دشمن است. این رویکرد، هرچند ممکن است در کوتاه‌مدت احساس همدلی ایجاد کند، اما در بلندمدت دشمن را در فضای ادراکی بزرگ‌نمایی می‌کند و کشور را ضعیف جلوه می‌دهد. تصور کنید که هر آتش‌سوزی کارخانه‌ای، انفجار گاز خانگی یا حتی اختلال فنی ساده‌ای را به عملیات رژیم صهیونیستی نسبت دهیم؛ این کار نه تنها قدرت واقعی دشمن را بیش از حد واقعی نشان می‌دهد، بلکه قابلیت‌های دفاعی و امنیتی کشورمان را زیر سوال می‌برد. چنین تبعاتی می‌تواند به تشویش اذهان عمومی کمک کند و دشمن را در دستیابی به اهدافش یاری رساند. تاریخ نشان داده که رژیم‌هایی مانند رژیم صهیونیستی، از چنین بزرگ‌نمایی‌هایی برای ترویج روایت «قدرت برتر» خود بهره می‌برند، در حالی که واقعیت‌های میدانی مانند شکست‌های اخیرشان و پذیرش خواست حماس چیز دیگری می‌گوید.
در نهایت، پیشنهاد این است که مسئولان و کارشناسان، پیش از هر اظهارنظری، به دو اصل کلیدی پایبند باشند: اول، بررسی دقیق و مبتنی بر شواهد و دوم، اولویت دادن به منافع ملی بر هیجانات لحظه‌ای. رسانه‌ها نیز باید نقش فیلترکننده‌ای ایفا کنند و از انتشار محتوای غیرمسئولانه خودداری ورزند. تنها با این احتیاط جمعی است که می‌توانیم در جنگ رسانه‌ای پیروز شویم و جامعه‌ای مقاوم و متحد بسازیم. زمان آن رسیده که کلام‌مان را نه به عنوان ابزاری برای تخلیه هیجان، بلکه به عنوان سپری برای حفاظت از کشور به کار گیریم.