۵ تیر ۱۴۰۴ - ۱۰:۳۰

علی رشیدی - نویسنده و پژوهشگر فرهنگ و علوم اجتماعی :  در میانه جنگ ایران و رژیم صهیونیستی، شاهد آن بودیم که آمریکا به صورت شبانه به تاسیسات هسته‌ای کشور، حمله‌ای نظامی می‌کند.

آگاه: این حمله فارغ از قصد و غرض آمریکایی‌ها حاوی نکات و پیام‌هایی است که برای ادامه جنگ و چگونگی عکس‌العمل رسانه‌ای، اجتماعی، نظامی و دیپلماسی در برابر آن باید به همه جوانب این ماجرا نگریست و از جنبه‌های  گوناگون آن را مورد تحلیل و بررسی قرار داد.


۱. ایران مقتدر
به ظاهر نخستین پیام این حمله «اقتدار ایران» است. حمله آمریکا به ایران، شاهدی است بر این امر. چرا که پس از جنگ ۱۲ روزه میان رژیم صهیونیستی و ایران که رژیم خود شروع‌کننده جنگ بود، ایران با قوت و اقتدار تمام پاسخ یاوه‌گویی‌های آنان را داد. اما در آخر رژیمی که به قصد ساقط‌کردن تاسیسات هسته‌ای ایران به میدان آمده بود، دست به گریبان ارباب خود یعنی آمریکا شد. 
این خود به تنهایی، گویای قدرت ایران در برابر آمریکا و رژیم صهیونیستی است. باید به این امر توجه داشت که ارتش رژیم صهیونیستی، از مبرزترین ارتش‌های دنیاست و دارای بمب هسته‌ای‌ نیز است؛ ازاین‌رو باید اینچنین و از این جنبه به جنگ او با ایران نگریست تا به مرتبه قدرت کشور ایران پی برد.

۲. ترامپ واقعی
از آنجا که رییس‌جمهور آمریکا بر «قماربازی» و «دروغگویی» مشهور است، این‌بار نیز دست از این حربه خود بر نداشته و مسلح به «روایت‌سازی» شد. روایت‌سازیِ ترامپ بدین معناست که بلافاصله پس از اصابت بمب‌های آمریکایی بر تاسیسات‌ هسته‌ای، هجمه رسانه‌ای را بر «موفقیت عملیات» و «پیروزی آمریکا» سوق داد. بدین شکل مسئولین ایرانی را در مقام پاسخگویی قرار داد. گویا با چنین مواجهه‌ای آنان را گوشه رینگی قرار داد و شکست را به آنان تحمیل ساخت. در گذشته در دید ما او مشهور به این دروغ‌پردازی بود؛ اما با مقابله‌ رو در رویی ما با این برخورد او به کامل چنین تصویری از وی آشکار شد. تبدیل واقعیت به روایت توسط ترامپ را این‌بار نشنیدیم، بلکه دیدیم. پس عیان‌شدن خوی «دروغ‌پردازی» و «روایت‌سازی» او نیز از پیام‌های این حمله است.

۳. پیشرفت ایران
«پیشرفت ایران» پیام دیگر حمله آمریکا به تاسیسات هسته‌ای ایران است. کشور ایران در گذشته، همواره مورد ظلم و ستم قرار می‌گرفته است. با بیانی واضح‌تر، در دوران سلطنت پهلوی، کشور ایران به راحتی در مرز جغرافیایی خود مورد لگدمال انگلیس‌ها، روس‌ها و آمریکایی‌ها قرار می‌گرفته‌ است اما اکنون با عدم موفقیت آنان در حمله به تاسیسات ایران و پاسخگویی موشکی به آنان، پیشرفت ما محسوس شد. دیگر نه حکومت پهلوی است و نه ایران. آن ایران است که به راحتی آن را مورد هجمه قرار داد و بی‌جواب ماند.

۴. هویت رژیم صهیونیستی
از پیام‌های دیگر حمله آمریکایی‌ها به ایران، می‌توان به فاش‌شدن هویت رژیم صهیونیستی و آشکارشدن منازعه آمریکا با ایران اشاره کرد. تا پیش از این منازعه، رژیم صهیونیستی خود را دولتی مستقل به جهانیان معرفی می‌کرد؛ اما پس از شکست او در برابر ایران، زمانی که دست گدایی خود را به سمت آمریکا گرفت و ایالات متحده نیز به درخواست او آری گفت، پرده دروغ، فریب و جعل به کنار رفت. هویت و حقیقت پوشالی‌ای که رژیم صهیونیستی از خود به‌جای گذاشته بود، با این حمله آمریکا عیان شد و همه دولت‌های دنیا به خوبی بدان پی بردند که به معنای واقعی کلمه، ایالات متحده و رژیم صهیونیستی هم‌پیاله‌اند.

جنگ یا صلح؟!
چگونگی مواجهه جبهه حق با جبهه باطل در شیوه، روش و راهبرد، در متون دینی بیان شده؛ اما آنچه اکنون و همیشه مورد توجه بوده، شرایط زمان است. پاسخ متقابل و شیوه مواجهه با دشمن را باید مطابق با شرایط سنجید. آنچه که در شرایط دخیل است و به عنوان ماهیت و شالوده اصلی شرایط موردتوجه قرار می‌گیرد؛ حفظ حاکمیت و نظام، بدنه اجتماعی است. پس دو عنصر نظام و مردم، برای حاکمیت به عنوان اصول برشمرده می‌شود؛ همانگونه که رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی(ع) نیز در بیانات گوناگون خود، بدان تاکید داشته‌اند اما اکنون آنچه که به قطع نمایان شد، وجود بدنه اجتماعی و حمایت از نظام است. برخلاف کشورهایی همچون لبنان و سوریه، توده ایرانی پایبند به اصول و ارزش‌های انقلابی و ملی خود بودند و این امر بیانگر وجود قدرتی ملی بود. اما بقاء نظام و حفظ هویت جهانی آن برای صدور انقلاب و تحقق‌بخشی تمدن اسلامی، ارزشی دیگر در سنجش پاسخ به حمله دشمن است. جمهوری اسلامی برای تمدن اسلامی و صدور انقلاب، در هرصورت با آمریکا که نماد تمدن غرب است، دست به گریبان خواهد شد؛ اما برخوردی غیر راهبردی و عجولانه نه تنها موجب حفظ هویت نظام در جهان، بلکه سبب حذف آنان در مجامع جهانی خواهد شد. همانگونه که صلح تحمیلی با آمریکا، بیانگر ذلالت است اما در آخر باید گفت پاسخی که توسط نیروهای نظامی به آمریکا داده شد را می‌توان، راهبردی‌ترین عکس‌العمل برشمرد؛ چراکه نه «جنگ عجولانه» بود و نه «صلحی تحمیلی».