آگاه: این تحلیلگر مسائل سیاسی راهکار مقابله با تحریمها و تغییر در وضعیت اقتصادی را «اقتصاد مقاومتی»، نسخهای که پیش از این رهبر انقلاب تجویز کرده بودند، میداند. متن گفتوگوی «آگاه» با او بدین شرح است:
مجمع تشخیص مصلحت نظام به صورت مشروط مهر تاییدی بر CFT زد؛ به نظر شما به عنوان یک تحلیلگر مسائل سیاسی چراغ سبزی که مجمع به CFT نشان داد، چه تاثیری در وضعیت فعلی ما ایجاد خواهد کرد؟ اصلا تاثیرگذار خواهد بود یا نه؟
آمریکا و اروپاییها همواره دنبال بهانه هستند و اگر بهانهای را نادیده بگیرند، بهانهای دیگر را مطرح میکنند. CFT هم مشروط پذیرفته شد. بالاخره هر کشوری که وارد کنوانسیون یا معاهدهای میشود میتواند ابتدا مشروط ورود کند، اگر ببیند شرایط مناسب است، آنگاه میتوانند به صورت قطعی حضورشان را ثبت کنند و در صورتی که اقدام موثری صورت نگرفت میتوانند از آن خارج شوند.
بر این باورم، در مقطع فعلی مجمع تشخیص مصلحت نظام همانطور که از نامش پیداست، مصلحت را بر این دید که به صورت مشروط با CFT موافقت کند تا بدینوسیله بهانه را از دست بعضی از کشورها بگیرد. البته باید این نکته را یادآوری کرد، هم ما و هم خیلی از کشورهای دیگر، «محرمانههای اقتصادی» برای خودشان دارند و اینطور نیست همه چیز را افشا کنند. بالاخره دنیا، سازمان بورس نیست که مسائل را افشا کند اما در عین حال معتقدم، تا زمانی که در جغرافیای سیاسی جهان «جمهوری اسلامی ایران» حضور داشته باشد، دشمنی و عناد توسط آمریکا و اروپا وجود دارد و هرچه بتوانیم بهانهها را برطرف کنیم، از بُعد بینالمللی به نفع ما خواهد بود. اما اگر گمان کنیم تحریمها برداشته میشود، تحلیل غلطی را ارائه کردهایم؛ از اینرو CFT تاثیری در رفع تحریمها نخواهد داشت و همان طور که گفتم، برای جلوگیری از بهانهتراشیها در مقطع فعلی، مجمع تشخیص تصمیم خوبی اتخاذ کرد.
آقای واعظآشتیانی، شما میگوییدCFT تاثیری بر تحریمها نخواهد گذاشت، اما برخی مقامات دولتی معتقدند با رفع موانع CFT و پالرمو راه سخت بهبود وضعیت اقتصادی هموارتر میشود، چه نظری در این باره دارید؟
بعید بدانم تاثیری در وضعیت اقتصادی داشته باشد. آمریکا در ۴۷ سالی که از عُمر جمهوری اسلامی ایران میگذرد، همیشه بهانهتراشی کرده و تحریمهای مختلف را رقم زده است؛ تحریمها اصولا در حوزه اختیارات کنگره آمریکاست و ارتباطی به رییسجمهور این کشور ندارد؛ کنگره تحت لابیهای رژیم صهیونیستی قرار دارد و آنها نانشان را از صهیونیستها میخورند، به همین جهت تصور نمیکنم، شرایط تغییر کند اما ما در بین دوستانی که در دنیا داریم، وضعیتمان بهتر از وضع موجود خواهد شد.
چگونه؟
شانگهای و بریکس میتواند بیشتر به ما کمک کند تا اینکه دلمان را خوش کنیم به اینکه تحریمها برداشته میشود یا قرار است چه اتفاق دیگری رخ دهد تا وضعیت بهتر شود.
حالا که بحث تحریمهای دشمن را باز کردیم، باید به بازگشت تحریمها اشاره کنیم؛ فعال شدن «مکانیسم ماشه» یکی دیگر از فشارهای اروپاییها برای فشار به کشورمان بود، آیا با استمرار تحریمها میتوانند برنامههایشان را در قبال ایران پیش ببرند؟
همانطور که میدانید، مکانیسم ماشه ۶ بند دارد که بیشتر مربوط به هستهای و خرید و فروش سلاح است؛ هیچ وجاهت حقوقی ندارد و اروپاییها برای خوشخدمتی به آمریکا و صهیونیستها آمدند موضوع مکانیسم ماشه را کلید زدند. حقوقدانان حوزه بینالملل به خوبی میدانند، وقتی یک طرف خلف وعده میکند و از برجام خارج میشود، دیگر آن خاصیت خود را از دست میدهد، اما با این حال آنها با سیاست «چماق و هویج» میخواهند برجام مرده را زنده کنند. برداشت بنده این است که بیشتر جنگ روانی است و متاسفانه برخی رسانههای داخلی ما به موضوع جنگ روانی دامن میزنند، ضمن آنکه رسانههای صهیونی نیز دارند همین طبل را میکوبند.
خب راهکار مقابله با تحریمها چیست؟ یعنی مسئولان باید چه نسخهای را برای مقابله با آن تجویز کنند؟
توجه داشته باشید، رهبر انقلاب بیش از یک دهه است که «شعار سال» را با رویکرد اقتصادی بهخصوص اقتصاد مقاومتی نامگذاری کردهاند و از آن روزی که بحث اقتصاد مقاومتی را مطرح کردند تا به امروز اگر حداقل ۵۰ درصد آن را عملیاتی میکردیم، امروز راه مقابله جدی را پیش روی خود داشتیم. هرچند برخی به عدهای خُرده میگیرند و میگویند چرا مدام تاکید دارید، تحریم نعمت است؟ بنده به آنها میگویم، از این منظر نعمت است که وقتی در محدودیت قرار میگیرید میتوانید از ظرفیتها به خوبی استفاده کنید و بهرهوری را افزایش دهید. اگر این اتفاق بیفتد میتواند نعمت باشد، اما اگر بنا باشد در مسیر ناکارآمدی و انتخاب مدیران ناکارآمد و نالایق بهخصوص در حوزه اقتصاد حرکت کنیم آن وقت دیگر نعمت نیست. این را هم در نظر بگیریم، ما خودمان خودتحریمی داریم، یعنی از نیروهای کارآمد در جایی که باید نقش ایفا کنند استفاده نمیکنیم. اگر از افراد کارآمد و دارای تخصص بتوانیم به نحو مطلوب استفاده کنیم و افراد آموزشدیده را نیز روزبهروز بر دانششان بیفزایم؛ آنگاه میتوان گفت در مقابل تحریمها مقاومت خواهیم کرد.