آگاه: پس از گذشت حدود ۳۰ سال، ابعاد جدیدی از پرونده جنایت سربرنیتسا فاش شده است؛ ابعادی که در یک کلام، بیانگر توحش غرب به اصطلاح متمدن است. غرب و غربی‌هایی که ۳۰ سال پیش در بوسنی، برای تفریح، کودکان تحت محاصره را می‌کشتند و در عصر حاضر، با تجهیز صهیونیست‌ها، کودکان غزه‌ای را می‌کشند؛ ماهیت این غرب، هیچگاه تغییر نمی‌کند و در ذاتش، تروریسم نهفته است. 
ماجرای موسوم به اسنایپرتوریسم که اکنون جهان را در شوک فرو برده است، به تورهای شهروندان و توریست‌های غربی اشاره دارد که حدود ۳۰ سال پیش در طول محاصره شهر سارایوو بوسنی توسط صرب‌ها، خود را به بلندی‌های مشرف به این شهر می‌رساندند و از آنجا اقدام به تیراندازی هدفمند و تفریحی به انسان‌های تحت محاصره می‌کردند!  

طولانی‌ترین محاصره یک پایتخت
پیش از ورود به بحث اصلی، شاید مطلوب باشد که اندکی به جنگ بوسنی اشاره کنیم. در سال ۱۹۹۱ میلادی ابعاد سقوط دیوار کمونیسم به منطقه بالکان رسید و یوگسلاوی با فروپاشی مواجه شد. بوسنی و هرزگوین بین هضم شدن در صربستان بزرگ و از دست دادن هویت و سرزمین یا مقاومت برای استقلال، گزینه دوم را برگزید و روز اول مارس ۱۹۹۲ رفراندوم استقلال را برگزار کرد. ششم آوریل همان سال ارتش یوگسلاوی سابق و قدرت چهارم نظامی جهان برای جلوگیری از این استقلال روانه سارایوو پایتخت بوسنی و هرزگوین شد و طولانی‌ترین محاصره پایتخت یک کشور در تاریخ جنگ‌های کلاسیک جهان به مدت ۱۴۲۵ روز رقم خورد؛ این محاصره منجر به کشته شدن ۱۱ هزار و ۵۴۱ نفر شد که ۱۶۰۱ نفر از آنها زنان و کودکان بودند.
حالا پس از حدود ۳۰سال، افشاگری رسانه‌های ایتالیایی نشان می‌دهد، جمعیت کثیری از آن ۱۱هزار و خرده‌ای توسط یک عده توریست غربی کشته شده‌اند؛ توریست تروریست‌هایی که با پرداخت پول، خود را به حوالی شهر سارایوو می‌رساندند و از آنجا برای تفریح و تیراندازی، انسان‌های بیگناه و تحت محاصره را به تعبیر خودشان شکار می‌کردند و از این جنایت خود، عکس و فیلم تهیه می‌کردند. ماجرا از آنجایی آغاز شد که واحد دادستانی عمومی در منطقه میلان ایتالیا تحقیقات گسترده‌ای را درباره موضوع سفر تفریحی توریست‌های غربی به شهر سارایوو بوسنی در دوره محاصره این شهر توسط صرب‌ها در فاصله سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ آغاز کرد. در شکایتی که به این پرونده الصاق شده است چنین درج شده که شهروندان و توریست‌های غربی، معمولا در اواخر هر هفته، با سلاح‌های مخصوص شکار، به سمت بلندی‌های اطراف شهر سارایوو می‌رفتند و با پرداخت پول به ارتش صرب‌های بوسنی، اجازه دریافت می‌کردند که از آن بلندی‌ها، مردم عمدتا مسلمان بوسنی که در شهر سارایوو و منطقه سربرنیتسا در محاصره بودند را هدف قرار دهند. 

اسنایپر سافاری
تورهایی که این جنایتکاران غربی در آن شرکت می‌کردند به «اسنایپر سافاری» معروف شده بود. اسنایپر به معنای تک‌تیرانداز است و سافاری هم به گشت‌وگذار در حیات وحش با هدف شکار اشاره دارد؛ در واقع این انسان‌نماهای غربی به یک منطقه انسانی تحت محاصره می‌رفتند و با تصور اینکه به حیات وحش گام گذاشته‌اند، کودکان معصوم و گرسنه و تحت محاصره را هدف تیراندازی خود قرار می‌دادند.
عمده شرکت‌کنندگان در این تورها، ثروتمندان غربی بودند که با سلاح‌هایی مجهز و مخصوص تک‌تیراندازی و شکار، به سارایوو می‌رفتند و در آن مقطع زمانی، تا ۸۰ هزار یورو خرج می‌کردند؛ این تروریست‌های درنده و متوحش، اگر میل می‌کردند که یک کودک را هدف قرار دهند، باید پول بیشتری به افسران صرب محاصره‌کننده پرداخت می‌کردند.
این حقیقت غرب است؛ تمدنی برساخته از خون و جنون؛ تمدنی که کشتن انسان‌های جنوب جهان را تفریح قلمداد می‌کند؛ چه در بوسنی تحت محاصره در سال ۱۹۹۵ و چه در باریکه غزه در ۲۰۲۵؛ بالغ بر ۳۰ سال گذشته است؛ اما تفکر و استراتژی حاکم بر غرب، همان است که بود؛ جنایتکاری و تروریسم در تار و پود غرب و سردمداران غرب است.  
طبق آنچه در گزارش رسانه‌ها در باب شکایت مرتبط با اسنایپرتوریسم درج شده، در فاصله سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۶،  شهروندان ایتالیایی و اتباع برخی دیگر از کشورهای غربی که وجه مشترک میان آنها علاقه‌مندی به سلاح و شکار بود، روزهای جمعه به عنوان تفریح آخر هفته در شهر تریسته واقع در شمال غرب ایتالیا (مرز ایتالیا با یوگسلاوی سابق) گرد هم می‌آمدند. هنوز مشخص نیست چه کسی مقدمات سفر آنها را به این منطقه فراهم می‌کرد.
بر اساس اطلاعاتی که در شکایت بازتاب یافته، این افراد با خط هوایی آویوژنکس به بلگراد رفته و از آنجا با اتوبوس به تپه‌های اطراف شهر سارایوو منتقل می‌شدند. آنها برای اینکه بتوانند آخر هفته را با یک اسنایپر و جایگاه مناسبی مشرف به شهر برای شلیک به غیرنظامیان بگذرانند، چیزی بین ۹۲ تا ۱۱۶ هزار دلار به شبه‌نظامیان صرب هوادار رادوان کاراجیچ پرداخت می‌کردند.
کاراجیچ یک سیاستمدار صرب بوسنیایی بود که به عنوان اولین رئیس‌جمهور جمهوری صرب بوسنی در طول جنگ بوسنی (۱۹۹۲-۱۹۹۵) مسئولیت داشت. کاراجیچ به دلیل نقشش به‌عنوان رهبر سیاسی و فرمانده کل قوای صرب‌های بوسنی، در دادگاه بین‌المللی کیفری یوگسلاوی سابق (ICTY) در لاهه محاکمه شد. او به دلیل نقشش در کشتار بیش از ۸ هزار مرد و پسر مسلمان بوسنیایی در سربرنیتسا در سال ۱۹۹۵، به نسل‌کشی محکوم شد. کاراجیچ همچنین مسئول محاصره ۴۴ ماهه سارایوو شناخته شد که طی آن هزاران غیرنظامی بر اثر گلوله‌باران و حملات تک‌تیراندازها کشته شدند.
روزنامه اسپانیایی‌زبان ال‌پاییس در گزارشی درباره این پرونده نوشته است: اگر این توریست‌های غربی می‌خواستند به کودکان شلیک کنند، پول بیشتری از آنها دریافت می‌شد. اتزیو گاوازنی، نویسنده و خبرنگار ایتالیایی که با همکاری نیکولا بریجیدا، وکیل باتجربه و گیدو سالوینی، قاضی سابق، دادخواستی را در قالب این پرونده علیه برخی از اتباع غربی ارائه داده و خواستار برخورد با آنها به جرم «قتل عمد با قساوت و براساس انگیزه‌های پست» شده است، در رابطه با جنایات صورت گرفته در سارایوو توسط توریست تروریست‌ها می‌گوید: به توریست‌های تک‌تیرانداز که به تپه‌های مشرف به سارایوو می‌رفتند تا برای تفریح و لذت، آدمکشی کنند بر اساس نوع هدف یا اهدافی که انتخاب می‌کردند، لیست قیمت ارائه می‌شد. در این لیست، برای کودکان پول بیشتری دریافت می‌شد و در مقابل، کشتن افراد مسن رایگان بود.