آگاه: با گذشت بیش از هفت دهه از برقراری روابط رسمی میان جمهوری اسلامی ایران و جمهوری اسلامی پاکستان، دو کشور همسایه امروز از روابطی عمیق، ریشهدار و مبتنی بر اشتراکات تاریخی، فرهنگی و دینی برخوردارند؛ روابطی که نه تنها در سطح دوجانبه، بلکه در مجامع منطقهای و بینالمللی نیز همواره از تعامل سازنده برخوردار بوده و در سالهای اخیر، همکاریهای تهران و اسلامآباد در حوزههای مختلف سیاسی، امنیتی، اقتصادی و فرهنگی گسترش یافته و از دیدارهای مستمر مقامات عالیرتبه تا اجرای طرحهای مشترک مرزی، تلاش دو کشور برای تقویت پیوندهای راهبردی مشهود است.
نمونه بارز نزدیکی و قرابت فکری و سیاسی ایران و پاکستان در جنگ ۱۲ روزه مشاهده شد. اسلام آباد تمام قد به حمایت از ما پرداخت و این واکنش سریع و صریح مقامات پاکستانی برای آمریکا و صهیونیستها سنگین تمام شد. در بحبوحه تهاجم رژیم صهیونیستی به کشورمان، «شهباز شریف» نخستوزیر پاکستان با رئیس جمهور اسلامی ایران تلفنی رایزنی و حملات اسرائیل به خاک ایران را محکوم کرد. «خواجه محمد آصف» وزیر دفاع پاکستان نیز حمایت کامل کشورش از ایران را تأیید و تصریح کرد که پاکستان از منافع ایران در برابر تجاوز اسرائیل محافظت خواهد کرد. او در همان مقطع خواستار تشکیل جلسه اضطراری سازمان همکاری اسلامی برای تدوین یک استراتژی مشترک به منظور پاسخ به تجاوز اسرائیل شده بود.
به دنبال آن سنای پاکستان پیشنویس قطعنامهای را تصویب کرد که از ایران در برابر حملات اسرائیل حمایت میکرد. فعالیتها فقط به این تحرکات و مواضع ختم نشد، پاکستان پس از حملات اسرائیل علیه تاسیسات هستهای ایران، از فعال شدن سامانههای پدافند هوایی خود و استقرار جتهای جنگنده در نزدیکی تاسیسات هستهای و مرز خود با ایران خبر داد. وزیر دفاع پاکستان تاکید کرده بود که سامانههای دفاعی پاکستان به عنوان یک اقدام احتیاطی در حالت آمادهباش کامل هستند.
از زمان آغاز جنگ ایران و اسرائیل در ژوئن ۲۰۲۵، محافل محلی در پاکستان نگرانیهای خود را پنهان نکردهاند که پروژه هستهای آن کشور به همراه دولت پاکستان به عنوان یک بلوک منسجم میتواند هدف بعدی اسرائیل و ایالات متحده باشد. این امر پاکستانیها را تشویق کرد تا در قبال حمله علیه تاسیسات هستهای ایران یا برنامههای آمریکا و اسرائیل برای ساقط کردن نظام سیاسی در ایران موضعگیری کنند تا اسلامآباد نیز بعداً به هدف مشابهی برای آمریکا و اسرائیلیها تبدیل نشود. این نگرانیها از سوی پاکستانیها با انتشار یک کلیپ ویدیویی قدیمی از «بنیامین نتانیاهو» نخستوزیر اسرائیل در یک مصاحبه مطبوعاتی که توجه گستردهای را در اسلامآباد به خود جلب کرد، تقویت شد. نتانیاهو در آن مصاحبه موضوع در اختیار داشتن سلاح هستهای از سوی اسرائیل را رد کرد. او اظهار داشت که اسرائیل میخواهد «از دستیابی هر حکومت اسلامی به سلاح هستهای جلوگیری کند.» نتانیاهو مدعی شده بود که اسرائیل به زعم او به «رژیمهای افراطی» اجازه نخواهند داد هیچگونه سلاح هستهای داشته باشند چه برسد به آنکه آن را چه از طریق داخلی و چه با واردات از خارج از کشور تولید کنند. نتانیاهو در مصاحبه مطبوعاتی افزوده بود که «ایران هدف اصلی و پاکستان هدف دوم است.» او مدعی شده بود که «اگر این رژیمهای افراطی به سلاح هستهای دست یابند، به محدودیتهایی که هفت دهه برقرار بوده پایبند نخواهند بود.»
به نظر میرسید یکی از مهمترین دلایل اعلام حمایت کامل پاکستان از ایران در جنگ علیه خاورمیانه، تلاش آن کشور برای تقویت روابط با ایران پس از پایان جنگ ایران و رژیم آپارتاید اسرائیل بود. از این رو پس از پایان جنگ با هماهنگیهای صورت گرفته، مقرر شد رئیس قوه مجریه از تهران راهی اسلامآباد شود تا فصل جدیدی از روابط میان دو کشور کلید بخورد، بهخصوص که ایران هیچگاه دوستان و متحدانش را فراموش نخواهد کرد؛ پاکستان یکی از کشورهایی شناخته میشود که در زمان جنگ ۱۲ روزه کاملاً در زمین ایران بازی کرد، بنابراین باید منتظر رهاورد سفر رئیسجمهور به پاکستان باشیم.
فداحسین مالکی، عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی پیرامون اهمیت سفر پزشکیان به اسلامآباد، به تحرکات رژیم صهیونیستی علیه جمهوری اسلامی ایران و سایر کشورها منطقه اشاره کرد و گفت: «اقدامات رژیم صهیونیستی بر علیه مردم غزه، مردم سوریه و در ادامه علیه ایران اسلامی در جنگ ۱۲ روزه تحمیلی به نحوی بود که اتحاد و همدلی بین اسلام آباد و تهران را بیشتر کرد و هر دو کشور در یک جبهه واحد علیه جنایات رژیم صهیونی قرار گرفتند.» وی یادآور شد: پاکستان در جریان تجاوز رژیم صهیونیستی به کشورمان و جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، این حمله را محکوم و تمام قد برای حضور در کنار جمهوری اسلامی ایران در برابر دشمن صهیونی اعلام آمادگی کرد که نشان دهنده روابط نزدیک ایران و پاکستان است و قطعاً سفر آقای دکتر پزشکیان به تقویت این روابط کمک شایانی خواهد کرد.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی درباره تاثیر بهبود روابط دو کشور در افزایش قدرت بازدارندگی ایران، اظهار کرد: پاکستان تنها کشور اسلامی دارای سلاح هستهای و دومین کشور بزرگ اسلامی است. همچنین جمهوری اسلامی ایران موقعیت بسیار ممتازی در منطقه دارد و این دو کشور بزرگ در کنار هم قطعاً در مقابله با تحرکات و تهدیدات بین المللی علیه منافع خود، اتحاد و یکپارچگی مهمی را میتوانند تشکیل دهند.
مالکی با اشاره به همکاریهایی که اسلام آباد و تهران در حوزه مبارزه با تروریسم دارند، نیز تاکید کرد: سال گذشته تبادل هیاتهای بلندپایه نظامی و امنیتی میان ایران و پاکستان ادامه داشت و سرلشکر شهیدمحمد باقری در رأس یک هیات بلندپایه نظامی به منظور توسعه همکاریهای مشترک با پاکستان به اسلامآباد سفر کرد. همچنین سایر مقامات نظامی دو کشور در سفرهای انجام شده موضوع تقویت بنیه دفاعی و امنیتی و بهبود شرایط مرز مشترک بین دو کشور را بررسی و پیگیری کردند. وی گفت: مقابله با هرگونه تحرکاتی علیه منافع دو کشور در دستور کار مقامات نظامی است و قطعاً سفر رئیس جمهور به پاکستان و دیدار با مقامات این کشور در توسعه این همکاریها نقش به سزایی ایفا خواهد کرد.
با توجه به آنکه روابط با پاکستان برای «جمهوری اسلامی ایران» حائز اهمیت است و این موضوع را حضرت آیتالله خامنهای، رهبر انقلاب اسلامی دوم خردادماه سال گذشته در دیدار نخست وزیر پاکستان بیان کرده بودند، میتوان پیشبینی کرد پزشکیان با دست پُر میتواند اسلامآباد را به سِمت تهران ترک کند. همکاریهایی که پس از این سفر صورت خواهد گرفت، قطعاً صدای دشمنان منطقه را بلند خواهد کرد و این نشان میدهد، تهران و اسلامآباد کشورهای مهم و تاثیرگذاری هستند و همکاریهای مشترکشان نتایج ملموس و مهمی را به همراه خواهد داشت.
۳ مرداد ۱۴۰۴ - ۲۳:۲۷
مسعود پزشکیان قرار بود هفته جاری عازم پاکستان شود اما این سفر بنا به درخواست پاکستان به تعویق افتاده است. منابع دیپلماتیک اعلام کردند که علت تعویق، غیبت معاون نخستوزیر و وزیر امور خارجه پاکستان «اسحاق دار» در اسلامآباد بوده است. پاکستان این تصمیم را از طریق مجاری دیپلماتیک در روز چهارشنبه به ایران اطلاع داده است و طبق توافق جدید، این سفر در تاریخهای ۲ و ۳ اوت ۲۰۲۵ انجام میشود، اما با توجه به اهمیتی که سفر رئیس قوه مجریه به اسلامآباد آن هم در مقطع فعلی پس از پایان جنگ ایران و اسرائیل دارد برآن شدیم تا به روابط دوستانهای که میان دو کشور حاکم است، اشارهای داشته باشیم.