آگاه: در ادامه باتوجه‌به نزدیک شدن به سالگرد شهادت ایشان، با تمرکز بر مثال‌های بارز حمایت‌های نصرالله از ایران، به بررسی این وفاداری می‌پردازد و نشان می‌دهد چگونه او ایران را نه‌تنها حامی، بلکه الگوی مقاومت جهانی می‌دانست.
ریشه‌های دوستی: از تاسیس حزب‌الله تا رابطه شخصی با رهبری ایران
سیدحسن نصرالله در ۹ شهریور ۱۳۳۹ (۳۱ اوت ۱۹۶۰) در محله‌ای فقیرنشین در جنوب لبنان به دنیا آمد و از جوانی به صفوف مبارزه علیه اشغالگری رژیم صهیونیستی پیوست. تاسیس حزب‌الله لبنان در سال ۱۹۸۲، با حمایت معنوی و مادی ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی، نقطه آغاز این پیوند عمیق بود. نصرالله که از سال ۱۹۹۲ دبیرکل حزب‌الله شد، همواره ایران را پدر معنوی محور مقاومت توصیف می‌کرد. این رابطه نه‌تنها سیاسی، بلکه شخصی بود؛ او در دیدارهای متعدد با رهبر انقلاب اسلامی، حضرت آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای، احترام عمیقی نشان داد. برای مثال، در یکی از دیدارها نصرالله دست رهبر ایران را بوسید و این عمل نمادین، بازتابی از عمق دوستی و احترام او به انقلاب اسلامی بود. این وفاداری، ریشه در ایدئولوژی مشترک شیعی و ضدصهیونیستی داشت و نصرالله را به عنوان پلی میان لبنان و ایران و البته ستونی مستحکم برای محوری که بعدها مقاومت نام گرفت، تبدیل کرد.
حمایت‌های سیاسی و ایدئولوژیک: ایران به عنوان الگوی مقاومت
یکی از بارزترین جنبه‌های ایرانی‌دوستی سید حسن نصرالله، حمایت‌های سیاسی و ایدئولوژیک او از جمهوری اسلامی بود. او بارها ایران را الگوی مقاومت در منطقه معرفی کرد و تاکید داشت که دوستی با ایران، شرافت است. در سخنرانی‌هایش، نصرالله از مواضع ایران در برابر رژیم صهیونیستی و استکبار جهانی دفاع می‌کرد و می‌گفت: ایران از سال ۱۹۷۹ (۱۳۵۷،پیروزی انقلاب) همچنان در موضع حمایت از مظلومان مقاومت می‌کند و هرگز به مظلومان و دوستان پشت نمی‌کند. این حمایت، فراتر از کلمات بود؛ نصرالله حزب‌الله را به عنوان بازوی نظامی ایران در منطقه تقویت کرد و حتی شبه‌نظامیان موردحمایت ایران در عراق و یمن را آموزش داد که این اقدام، عملا به تقویت جبهه مقاومت ایران کمک کرد.این حمایت‌ها نشان‌دهنده عمق استراتژیک نصرالله است؛ او می‌دانست که قدرت ایران، قدرت حزب‌الله است و بالعکس. اما باید تاکید کرد که این حمایت، افتخاری برای ایران است؛ زیرا مقاومت لبنان، بزرگ‌ترین ضربه را به رژیم صهیونیستی وارد کرده است. این تعامل متقابل، نصرالله را به عنوان متحد استراتژیک ایران تثبیت کرد.
دفاع از ایران در برابر توطئه‌ها: مخالفت با اعتراضات و تحریم‌ها
شاید برجسته‌ترین مثال‌های حمایت سیدحسن نصرالله از ایران، دفاع او از نظام جمهوری اسلامی در برابر چالش‌های داخلی و خارجی باشد. او خطاب به ملت ایران گفت: کسانی که اغتشاشات را رهبری می‌کنند، همان کسانی هستند که قاتلان را به شیراز فرستادند و توطئه‌گران علیه جمهوری اسلامی روی سراب حساب باز کرده‌اند. این موضع، نه‌تنها حمایت از دولت ایران بود، بلکه پیامی روشن به محور مقاومت ارسال می‌کرد که ایران، نظام پایدار و اصیل است و هرگونه تضعیف آن، به ضرر کل جبهه مقاومت است.
در حوادث ۱۴۰۱ (۲۰۲۲) نیز نصرالله واکنش مشابهی نشان داد و ناآرامی‌ها را توطئه آمریکا توصیف کرد، با تاکید بر اینکه دولت آمریکا به این نتیجه رسیده که ایران قوی و مقتدر است و به همین دلیل علیه آن توطئه می‌کند. همچنین در پیام به رهبر انقلاب در سال ۱۳۹۶ (۲۰۱۸)، نصرالله اعلام کرد: من و کوچک‌ترین عضو حزب‌الله آماده فداکاری و حمایت از نظام ایران، انقلاب اسلامی و مقام رهبری هستیم. این حمایت‌ها در شرایطی که ایران تحت تحریم‌های سنگین قرار داشت، نشان‌دهنده وفاداری نصرالله بود و به تقویت روحیه داخلی ایران کمک کرد. علاوه بر این، نصرالله در برابر تحریم‌های اقتصادی غرب، ایران را ستود و گفت که این تحریم‌ها نمی‌تواند اراده یک ملت مقاوم را بشکند. او حتی در سخنرانی‌های خود، جوانان ایرانی را به حفظ وحدت و مقاومت فراخواند و توصیه کرد که مانند لبنانی‌ها، در برابر استکبار ایستادگی کنید.
چرا نصرالله ایرانی‌دوست‌ترین غیرایرانی بود؟
از منظر تحلیلی، حمایت‌های نصرالله از ایران ترکیبی از ایدئولوژی، استراتژی و قدردانی شخصی بود. او ایران را به‌عنوان مهم‌ترین حامی محور مقاومت می‌دید. این دوستی، متقابل بود؛ ایران حزب‌الله را به عنوان سپر دفاعی در برابر رژیم صهیونیستی تقویت کرد و نصرالله در مقابل، از ایران در مجامع بین‌المللی و رسانه‌ای دفاع کرد. کارشناسان معتقدند که بدون این اتحاد، محور مقاومت نمی‌توانست تا این حد قدرتمند شود. شهادت نصرالله ضربه‌ای بزرگ به این محور بود، اما میراث او - از جمله آموزش نیروهای مقاومت در منطقه - همچنان به نفع ایران عمل می‌کند. در مقایسه با دیگر رهبران منطقه‌ای، نصرالله منحصربه‌فرد بود؛ او نه‌تنها از ایران حمایت معنوی می‌کرد، بلکه در لحظات حساس، مانند اعتراضات داخلی، صدای دفاع از نظام شد. اقدامی که بسیاری از متحدان دیگر از آن پرهیز می‌کنند.
میراث جاودان: نماد وحدت شیعی
شهادت سید حسن نصرالله، ایران را در غم فرو برد و میلیون‌ها ایرانی در سراسر کشور به خیابان‌ها آمدند تا از او تجلیل کنند. او که لبنانی‌الاصل بود، با قلب ایرانی زندگی کرد و مرد.
میراثش یادآوری است که دوستی‌های واقعی، مرزها را درمی‌نوردد. در روزهایی که محور مقاومت با چالش‌های جدیدی روبه‌رو است، صدای نصرالله همچنان طنین‌انداز است: ایران، شرافت ماست.