غنی‌سازی باج‌گیری نمی‌شناسد

خط قرمز

سیدحسین موسوی ـ آگاه مسائل سیاسی
۱۰ مهر ۱۴۰۴ - ۱۰:۴۹

غرب سال‌هاست ایران را در تنگنای فشار و تحریم نگه داشته و همواره یک مطالبه تکراری را بر سر میز مذاکره بر سر توقف یا محدودسازی غنی‌سازی می‌گذارد. اما واقعیت این است که مسئله اصلی آنها نه سانتریفیوژ است، نه درصد اورانیوم؛ مسئله این است که ایران جرات کرده مستقل بیندیشد و مستقل عمل کند.

آگاه: رهبر انقلاب بارها تاکید کرده‌اند که «انرژی هسته‌ای بهانه است.» دشمن با اصل غنی‌سازی مخالف نیست، چراکه کشورهای دیگر هم دارند؛ اما وقتی ایران با پای خود و بدون اجازه غرب، به این فناوری دست یافته، زنگ خطر برای نظم سلطه‌گر به صدا درآمده است. آنها می‌دانند که اگر ایران در این میدان ایستاد، در میدان‌های دیگر نیز عقب نخواهد نشست. پس تمام فشارها برای درهم شکستن اراده ملت ایران است، نه صرفا محدود کردن یک فناوری.


کسانی که امروز از سازش و کوتاه‌آمدن سخن می‌گویند، یا ساده‌اندیش‌اند یا عامدانه مسیر دشمن را هموار می‌کنند. تجربه سال‌های گذشته نشان داد هر بار عقب نشستیم، زیاده‌خواهی دشمن بیشتر شد. وقتی اورانیوم ۲۰ درصدی را از کشور خارج کردند، خیال کردند پرونده بسته می‌شود، اما فردای همان روز فهرست تحریم‌ها بلندتر شد. این قانون نانوشته را باید فهمید: عقب‌نشینی در برابر غرب یعنی چراغ سبز برای باج‌خواهی‌های بعدی.
غنی‌سازی برای ایران حکم خط قرمز دارد. کشوری که ستون اقتدار علمی خود را بشکند، در برابر هر تهدیدی بی‌پناه می‌شود. قدرت ملی، تنها در تانک و موشک نیست؛ در دسترسی به فناوری‌های پیشرفته نیز معنا می‌یابد. اگر امروز سانتریفیوژها متوقف شوند، فردا باید در برابر کوچک‌ترین نیاز علمی و صنعتی به غرب دست دراز کنیم و آیا غرب چیزی جز تحقیر و فشار به ما خواهد داد؟
نکته مهم‌تر این است که غنی‌سازی دیگر یک موضوع صرفا داخلی نیست؛ به نماد مقاومت در جهان بدل شده است. ملت‌های منطقه نگاه می‌کنند که آیا ایران زیر فشار خم می‌شود یا نه. اگر ما تسلیم شویم، این پیام به همه ملت‌های مظلوم مخابره می‌شود که ایستادگی بی‌فایده است. اما اگر مقاومت کنیم، حتی در سخت‌ترین شرایط، امید و جرات مبارزه در دیگران زنده می‌شود. اینجاست که دشمن به‌خوبی می‌داند جنگ بر سر غنی‌سازی، جنگ بر سر هویت و الگوی مقاومت است.
قرآن کریم می‌فرماید: «فَلَن تَرضی عَنکَ الیَهودُ وَلا النَّصاری حَتّی تَتَّبِعَ مِلَّتَهُم»؛ دشمن هرگز راضی نمی‌شود مگر آنکه در مسیر او حرکت کنی. امروز این آیه را می‌توان در رفتار غرب به‌روشنی دید. آنها از ما می‌خواهند چرخه سوخت را تعطیل کنیم، فردا از ما خواهند خواست صنایع دفاعی را متوقف کنیم و پس‌فردا حتی به حجاب و فرهنگ ما خواهند تاخت. این مسیر انتهایی ندارد جز انحلال هویت و استقلال یک ملت.
بنابراین سخن روشن است، غنی‌سازی معامله‌بردار نیست. نه تحریم، نه تهدید و نه وعده‌های فریبنده نمی‌تواند ما را از این حق بازدارد. ایران اگر بخواهد قوی بماند، باید بر سر این ستون بایستد و به هیچ وجه اجازه ندهد دشمن از آن برای باج‌گیری استفاده کند. هر صدایی که امروز سخن از عقب‌نشینی می‌گوید، دانسته یا نادانسته امنیت فردای ایران را حراج می‌زند. ایران قوی با شعار ساخته نمی‌شود؛ با ایستادگی ساخته می‌شود و ایستادگی امروز یعنی پاسداری بی‌چون‌وچرا از غنی‌سازی.