آگاه: کشورهای توسعه یافته از قرن بیستم دریافته‌اند که بدون داشتن سیاست‌های فرهنگی و دیپلماسی فرهنگی نمی‌توانند اعتماد جهان را نسبت به خود بازیابی کنند. دقیقا بر همین اساس بود که ایالات متحده آمریکا در سال‌های دهه ۱۹۳۰ برای اتخاذ یک دیپلماسی موثر فرهنگی در آمریکای لاتین، این حرکت را آغاز کرد.
کشورهایی مانند ژاپن، کانادا، فرانسه و چین هم با سرمایه‌گذاری‌های وسیع در موضوع دیپلماسی فرهنگی، تلاش می‌کنند قبل از سرمایه‌گذاری‌های اقتصادی در سایر نقاط عالم و یا جذب سرمایه‌گذاری‌های کشورهای دیگر در حوزه جغرافیایی آنها وجهه مثبتی از خود در جهان نشان دهند. کشور چین با چنین رویکردی در کل دنیا بالاخص در آفریقا جای پای محکمی برای خود باز کرده است. امروزه در دنیای روابط بین‌الملل نمی‌توان بین مرزهای فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و امنیتی خط کشی تندی ترسیم کرد، چرا که همه این حوزه‌ها به نوعی مرتبط با هم هستند و هر چهار پایه سیاست خارجی (سیاست، اقتصاد، فرهنگ و امنیت) برای رسیدن به منافع ملی کمک می‌کنند.
حال که رونق سرمایه‌گذاری برای تولید، شعار امسال در کشورمان شده است. باید دید که چگونه دیپلماسی فرهنگی می‌تواند در جهت نیل به این هدف و عملیاتی‌سازی این شعار به کشورمان کمک کند. واقعیت این است که فرهنگ و آثار هنری تولیدشده در ایران آنقدر پرمغز، پرمحتوا، زیبا و جهان پسند است که حتی اگر از طریق دیپلماسی فرهنگی بتوانیم مسیر انتقال آنها را به خارج از مرزهای جغرافیایی منتقل کنیم، ما برنده شده‌ایم. اما موضوعی که نباید از آن غفلت کرد، ارتباط بین دیپلماسی فرهنگی و دیپلماسی اقتصادی و سیاسی برای رسیدن به شعار رونق سرمایه گذاری برای تولید است. به‌رغم تکلیف همه وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها برای تلاش برای تحقق شعار سال، پر واضح است که نقش وزارت امور خارجه برای ایجاد هماهنگی بین متولیان فرهنگی و اقتصادی و حتی سیاسی در خارج از کشور بسیار اساسی و حیاتی است.
کانون مشترک برای هماهنگی بین کارشناسان اقتصادی، سیاسی و نمایندگان اقتصادی ایران در خارج از کشور سفارت جمهوری اسلامی ایران در هر کشور است. نگاه اقتصادی به فرهنگ و نگاه فرهنگی به اقتصاد در خارج از کشور و در اجرای فعالیت‌های کشورمان در خارج از مرزها برای کمک به رونق سرمایه گذاری یک امر ضروری است.
سیاست‌های فرهنگی و اقتصادی کشورها و نگاه آنها به فرهنگ و اقتصاد با همدیگر گاهی متفاوت است. مثلا در موضوع فیلم نگاه ما در جمهوری اسلامی ایران، در ابتدای امر فرهنگی است و در مرحله بعد اقتصادی اما در کشوری دیگر مثل کنیا در شرق آفریقا، نگاه دولت به فیلم و فیلمسازی یک نگاه کاملا اقتصادی است و لذا حوزه فیلم را نه در زیر مجموعه وزارت فرهنگ، بلکه در زیر مجموعه وزارت جوانان، صنایع خلاق و ورزش جای داده‌اند. بنابراین در برگزاری نمایشگاه‌های تخصصی در خارج از کشور، سفارتخانه جمهوری اسلامی ایران می‌تواند با ایفای نقش هماهنگ کننده پازلی را طراحی و اجرا کند که نتیجه و خروجی آن در ترغیب سرمایه گذاران برای سرمایه‌گذاری و یا ترویج تبادلات اقتصادی و مبادلات فرهنگی و اقتصادی موثر باشد. بنابراین باید توجه داشت که کشورهای مختلف جهان با درجاتی متفاوت به اهمیت دیپلماسی فرهنگی در کنار سایر دیپلماسی‌های مرسوم سیاسی و اقتصادی پی برده و هر کدام در حد توان خود برای پیاده‌کردن آن تمهیداتی اندیشیده‌اند.