آگاه: شکستن قولنج یا همان صدای «تقتق» مفاصل، نتیجه پدیدهای به نام کاویتیشن (Cavitation) است. مفاصل بدن ما حاوی مایع سینوویال هستند که بهعنوان روانکننده عمل میکند و اصطکاک بین استخوانها را کاهش میدهد. این مایع شامل گازهایی مانند نیتروژن و دیاکسیدکربن است. هنگامی که مفصل کشیده یا فشرده میشود، فشار درون مفصل کاهش مییابد و حبابهای گازی در مایع سینوویال فرومیریزند. این فروپاشی حبابها صدایی شبیه به ترکیدن ایجاد میکند.
مطالعات تصویربرداری پیشرفته، مانند پژوهشی که در سال ۲۰۱۵ در مجله PLOS ONE منتشر شد، نشان داد که این صدا ناشی از فروپاشی جزئی حفرههای گازی در مایع سینوویال است. این فرآیند معمولا بدون درد است و بهخودیخود به ساختار مفصل آسیب نمیرساند، اما سوال اصلی اینجاست: آیا تکرار مداوم این عمل میتواند عوارض بلندمدتی داشته باشد؟
یکی از شایعترین باورهای غلط این است که شکستن قولنج انگشتان دست منجر به آرتروز میشود؛ اما آیا این ادعا پایه علمی دارد؟ تحقیقات متعدد، از جمله مطالعهای که در سال ۲۰۱۱ در Journal of the American Board of Family Medicine منتشر شد، نشان میدهد که هیچ ارتباط مستقیمی بین شکستن قولنج انگشتان و ابتلا به آرتروز وجود ندارد.
اگرچه شکستن قولنج در افراد سالم معمولا بیخطر است، در برخی موارد میتواند مشکلساز شود. اگر این کار با درد، تورم، یا محدودیت حرکتی همراه باشد، ممکن است نشانهای از مشکلات مفصلی مانند التهاب، آسیب به رباطها یا حتی بیماریهایی مثل نقرس باشد. در این موارد، مراجعه به پزشک ضروری است. اگر شکستن قولنج به عادتی مکرر تبدیل شده است، میتوانید با روشهای جایگزین تنش عضلانی را کاهش دهید:
ورزشهای کششی: حرکات کششی ملایم میتوانند گرفتگی عضلات را برطرف کنند.
تقویت عضلات: ورزشهای مقاومتی مانند کار با وزنههای سبک به پایداری مفاصل کمک میکند.
مدیریت استرس: گاهی شکستن قولنج واکنشی به استرس است. تکنیکهای آرامسازی مانند یوگا یا مدیتیشن میتوانند جایگزین مناسبی باشند.
منابع: PLOS ONE ، Journal of the American ، Mayo Clinic ، Spine Journal
۵ خرداد ۱۴۰۴ - ۱۲:۳۳
شکستن قولنج، عملی که بسیاری از ما بهصورت عادت انجام میدهیم، از انگشتان دست گرفته تا گردن و کمر، با صدایی خاص همراه است که گاهی حس رضایت و آرامش موقتی به همراه دارد؛ اما آیا این عادت بیضرر است یا میتواند به مفاصل و سلامت ما آسیب برساند؟