آگاه: در این سخنرانی که از شبکه‌های تلویزیونی و رادیویی سراسری پخش شد و بازخورد گسترده‌ای در سطح جهان داشت، رهبر انقلاب با گرامی‌داشت یاد و خاطره شهیدان دفاع مقدس و شهدای جبهه مقاومت، به تبیین دستاوردهای هسته‌ای ایران و ضرورت حفظ اقتدار دفاعی پرداختند. ایشان فرمودند: «مذاکره با آمریکا برای مسئله هسته‌ای و شاید مسائل دیگر، بن‌بست محض است.» این بیانات، پاسخی قاطع به فشارهای اخیر کاخ سفید بود که در قالب تهدیدهای مکرر، خواستار تعطیلی کامل غنی‌سازی اورانیوم و محدودیت بُرد موشک‌های بالستیک ایران به کمتر از ۵۰۰ کیلومتر شده است.
اتحاد ملت، اقتدار هسته‌ای و رد زورگویی آمریکا
رهبر معظم انقلاب در ابتدای سخنان خود، به رویدادهای اخیر جنگ ۱۲ روزه اشاره کردند و اتحاد بی‌نظیر ملت ایران را عامل اصلی خنثی‌سازی توطئه‌های دشمنان دانستند. ایشان تاکید کردند که دشمن با هدف ایجاد اغتشاش و شورش، فرماندهان نظامی و شخصیت‌های موثر را هدف قرار داد، اما «اتحاد و یکپارچگی ملت ایران، مشتی پولادین بر فرق دشمن است.» این وحدت، نه‌تنها موقتی، بلکه ریشه‌دار و پایدار توصیف شد و هرگونه تلاش برای ایجاد گسل قومی یا سیاسی، «ضرر محض» خوانده شد.
در بخش دیگری از بیانات، ایشان به اهمیت استراتژیک غنی‌سازی اورانیوم پرداختند و آن را نمادی از پیشرفت علمی و خودکفایی ایران برشمردند. بر اساس فرمایشات رهبر انقلاب، غنی‌سازی فرآیندی پیچیده است که اورانیوم خام را به ماده‌ای باارزش برای کاربردهای صلح‌آمیز در کشاورزی، صنعت، بهداشت و تولید انرژی تبدیل می‌کند. ایران که از ۳۳ سال پیش این فناوری را بومی‌سازی کرده، اکنون در جمع ۱۰ کشور برتر جهان قرار دارد و سطح غنی‌سازی تا ۶۰ درصد را بدون هیچ نیتی برای ساخت سلاح هسته‌ای، به دست آورده است. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با افتخار به تربیت هزاران نیروی متخصص اشاره کردند و فرمودند: «ملت غیرتمند ایران، این حرف [عدم غنی‌سازی] را نمی‌پذیرد و در دهان گوینده آن می‌زند.»
درخواست آمریکا برای محدودیت موشکی: سلطه‌جویی پنهان در پس مذاکره
یکی از محورهای مهم سخنرانی، رد قاطع درخواست‌های آمریکا برای محدودکردن بُرد موشک‌های ایران بود. رهبر انقلاب با صراحت بیان کردند که واشنگتن می‌خواهد ایران از موشک‌های میان‌برد و کوتاه‌برد محروم شود تا «نتواند در برابر تعرض پاسخ دهد.» این محدودیت، نه‌تنها اقتدار دفاعی ایران را هدف قرار می‌دهد، بلکه بخشی از استراتژی گسترده‌تر آمریکا برای خلع‌سلاح کامل جمهوری اسلامی است. ایشان هشدار دادند: «آمریکا می‌گوید بُرد موشکی ما باید زیر ۵۰۰ کیلومتر باشد» مشخص است که رهبر معظم انقلاب، مذاکره تحت‌فشار را نه‌تنها بی‌فایده، بلکه «پرضرر» می‌دانند. تجربه برجام که آمریکا آن را پاره کرد و تحریم‌ها را تشدید کرد، به عنوان شاهدی بر غیرقابل‌اعتماد بودن طرف آمریکایی نقل شد. فرمایش ایشان مبنی بر اینکه «هیچ ملت با شرفی، مذاکره همراه با تهدید را قبول نمی‌کند»، نشان‌دهنده رد هرگونه دیکته از سوی واشنگتن است. در واقع پذیرش چنین مذاکراتی، به معنای تسلیم در برابر تهدیدها و بازکردن درِ مطالبات بیشتر، از جمله محدودیت در روابط خارجی یا حتی مسائل داخلی ایران، خواهد بود.
اهداف پنهان آمریکا از فشار بر موشک‌های ایران و درس‌های تاریخی از تسلیم‌پذیری
از منظر تحلیلی، درخواست آمریکا برای محدودیت بُرد موشکی ایران، فراتر از مسائل فنی، بخشی از سیاست «فشار حداکثری» برای حفظ برتری نظامی در منطقه است. واشنگتن که خود بزرگ‌ترین زرادخانه موشکی جهان را در اختیار دارد، با این اقدام به دنبال تضعیف بازدارندگی ایران در برابر تجاوزات احتمالی اسرائیل و متحدانش است. هدف نهایی نه صلح، بلکه سلطه‌جویی است؛ به گونه‌ای که ایران را به یک قدرت منطقه‌ای ضعیف و وابسته تبدیل کند. رهبر انقلاب با تاکید بر اینکه «مذاکره‌ای که آمریکا از اول نتیجه آن را مشخص و دیکته کند، بی‌فایده و پرضرر است»، این توطئه را برملا کردند.
زیاده‌خواهی‌های غرب و آمریکا تمامی ندارد و هر چه عقب‌نشینی کنی، آنها جلوتر می‌آیند و خواسته‌های جدیدی مطرح می‌کنند. این الگو نه‌تنها در مسائل جاری، بلکه در تاریخ مذاکرات هسته‌ای ایران نیز آشکار است. برای نمونه در مذاکرات برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) که در سال ۱۳۹۴ (۲۰۱۵ میلادی) به امضا رسید، ایران با حسن‌نیت، محدودیت‌هایی بر برنامه هسته‌ای خود را پذیرفت، از جمله کاهش تعداد سانتریفیوژها، محدودکردن سطح غنی‌سازی به ۳.۶۷ درصد و پذیرش بازرسی‌های گسترده آژانس بین‌المللی انرژی اتمی. اما غرب به‌ویژه آمریکا، به جای پایبندی به تعهدات خود مانند لغو تحریم‌ها، خواسته‌های جدیدی مطرح کرد؛ از جمله گنجاندن مسائل موشکی، حقوق بشر و نقش منطقه‌ای ایران در توافق که خارج از چارچوب برجام بود. حتی پس از اجرای تعهدات ایران، دولت ترامپ در سال ۱۳۹۷ (۲۰۱۸) از برجام خارج شد، تحریم‌ها را بازگرداند و فشارهای بیشتری اعمال کرد، مانند تحریم‌های ثانویه بر شرکت‌های خارجی و تلاش برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران در شورای امنیت. این زیاده‌خواهی‌ها نشان داد که غرب هرگز به توافق بسنده نمی‌کند و همواره به دنبال امتیازات بیشتر است، تا جایی که رهبر انقلاب آن را «بن‌بست محض» توصیف کردند.
برای درک عمق این استراتژی سلطه‌جویانه، می‌توان به مثال‌های تاریخی نگاهی انداخت که نشان‌دهنده سرنوشت تلخ کشورهایی است که تحت‌فشار غرب، توان دفاعی و موشکی خود را محدود کرده‌اند. در مورد لیبی دوران معمر قذافی، وی در سال ۲۰۰۳ میلادی، برنامه هسته‌ای و تسلیحات خود را در ازای وعده‌های غرب تسلیم کرد، اما تنها هشت سال بعد، در سال ۲۰۱۱، توسط نیروهای ناتو و مخالفان داخلی سرنگون شد و به طرز فجیعی کشته شد. این تسلیم، نه‌تنها امنیت لیبی را تضمین نکرد، بلکه راه را برای دخالت خارجی و فروپاشی کشور باز کرد.
مثال دیگر، صدام حسین در عراق است که پس از جنگ خلیج‌فارس در سال ۱۹۹۱، تحت‌فشار سازمان ملل و غرب، برنامه تسلیحاتی و موشکی خود را محدود کرد و بازرسان بین‌المللی را پذیرفت، اما در سال ۲۰۰۳ آمریکا با بهانه‌های واهی به عراق حمله کرد، رژیم وی را سرنگون و صدام را در سال ۲۰۰۶ اعدام کرد. این رویداد نشان داد که محدودیت دفاعی، نه‌تنها مانع حمله نمی‌شود، بلکه دشمن را جسورتر می‌کند.
در مورد اوکراین نیز این کشور پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، در سال ۱۹۹۴ بر اساس «پیمان بوداپست»، تسلیحات هسته‌ای خود را در ازای تضمین امنیت از سوی روسیه، آمریکا و انگلیس تسلیم کرد؛ اما روسیه در سال ۲۰۱۴ کریمه را ضمیمه کرد و در سال ۲۰۲۲ به طور گسترده به اوکراین حمله کرد که منجر به جنگ ویرانگر و ازدست‌رفتن بخش‌هایی از خاک این کشور شد.
این مثال‌ها و تجربه برجام، تاکید می‌کنند که زیاده‌خواهی غرب پایانی ندارد و تنها راه مقابله، حفظ اقتدار و مقاومت است، همان‌طور که رهبر انقلاب فرمودند.
سخنرانی رهبر معظم انقلاب، همچون مشعل هدایت، بر ضرورت حفظ وحدت، تقویت اقتدار دفاعی و رد هرگونه تحمیل خارجی تاکید کرد. ایران اسلامی با تکیه بر ایمان ملت و دانشمندان خود، نه‌تنها بمب هسته‌ای نخواهد ساخت، بلکه از حق مسلم خود در غنی‌سازی و موشک‌های بازدارنده دفاع خواهد کرد. این بیانات، نویدبخش روزهای پیروزی بیشتر برای ملتی است که در برابر طوفان‌های استکبار، استوار ایستاده است.