آگاه: نخستین مدعی تقلب مهدی کروبی بود که پس از اعلام نتایج دور اول انتخابات که حاکی از راه‌یابی هاشمی رفسنجانی و محمود احمدی‌نژاد به دور دوم بود، طی مصاحبه‌ای مدعی شد «آرا توسط شورای نگهبان دست‌کاری شده است.». وی با انتشار نامه‌ای سرگشاده شورای نگهبان را به «تقلب در انتخابات» متهم ساخت و نوشت: «حدود ساعت سه بامداد شنبه بیست و هشتم خردادماه که ثبت رسمی آرا در سایت انتخابات آغاز شد، تمام آمارهای رسمی رای اینجانب را بسیار بالاتر از سایر کاندیداهای محترم نشان می‌داد. ساعت پنج بامداد که اینجانب به استراحت پرداختم، رای بنده حدود ۲۵ درصد و رای سایر کاندیداها کمتر از ۲۰ درصد بود. در همان ساعات بعضی از دوستان باتوجه‌به آرای ۶۰ و ۷۰ درصدی در بعضی استان‌ها، معدل ۲۵ درصدی ثبت شده به نام اینجانب را مشکوک می‌دانستند؛ اما پس از حدود دو ساعت که از خواب بیدار شدم، مانند بیداری از خواب اصحاب کهف، دریافتم که همه چیز تغییر کرده است.» جالب آنکه سال‌ها بعد حسین کروبی، فرزند مهدی کروبی با انتشار نامه‌ای سرگشاده مدعی تقلب سازمان‌یافته توسط اصلاح‌طلبان و به نفع هاشمی رفسنجانی شد. در بخشی از نامه او آمده بود: «در انتخابات سال ۸۴ پدرم بیش از پنج میلیون رای آوردند و آقای احمدی‌نژاد با اختلاف نزدیک به ۶۰۰ هزار رای موفق به رفتن به مرحله دوم شد... البته بر همگان در آن زمان واضح بود که وزارت کشور دولت اصلاحات می‌خواست رقیب ضعیفی را مقابل آقای هاشمی به دور دوم برساند و چشمش را به این تقلب بزرگ بست که بتواند در نهایت آقای هاشمی را رییس‌جمهور کند.» مرحوم هاشمی رفسنجانی و مصطفی معین هم دیگر نامزدهایی محسوب می‌شدند که با القای تردید درباره نتیجه انتخابات و دست‌کاری آرای مردم به ایجاد تشکیک در جامعه دامن زدند و انتخاباتی که همفکران آنها برگزار کرده بودند را زیر سوال بردند. نمی‌خواهیم مواضع این دو چهره سیاسی را در آن مقطع بازخوانی کنیم، بلکه هدف نقدی بر مواضع و تحرکاتی است که از همان دوره از سوی شیخ اصلاحات در سپهر سیاست ایران آغاز شد و به انتخابات جنجال‌برانگیز و حاشیه‌ساز ۸۸ رسید. مهدی کروبی پس از انتخابات ۸۴ به نشانه اعتراض از جمع روحانیون اصلاح‌طلب در مجمع روحانیون خارج شد و تشکل جدیدی را به نام حزب اعتماد ملی پایه گذرای کرد، حزبی که برنامه‌های گسترده‌ای را برای آن طراحی کرده بود، از راه‌اندازی روزنامه تا تشکیل یک شبکه تلویزیونی! روزنامه را به مدیرمسئولی محمدجواد حق‌شناس از اعضای شورای مرکزی حزب جدید اعتماد ملی تشکیل داد اما نتوانست شبکه خصوصی خود را تأسیس کند. پرچم حزبش را برافراشت تا در دهمین دوره انتخابات دوباره به‌عنوان نامزد اختصاصی حزبش ردای کاندیداتوری را برتن کند، همین کار را هم کرد و نامزد اعتماد ملی در سال ۸۸ شد. تعدادی از چهره‌های شاخص سیاسی ازجمله عطاءالله مهاجرانی و همسرش جملیه کدیور، غلامحسین کرباسچی، عباس عبدی، محمدعلی ابطحی، محمدعلی نجفی، محمد قوچانی و... به ستاد انتخاباتی او رفتند تا حرفی نو برای مردم داشته باشند؛ کروبی در آن دوره اعلام کرده بود اگر پیروز انتخابات شود «کرباسچیِ تکنوکرات» را معاون اول خود در دولت می‌کند. این حرف را زد تا بگوید مواضع و برنامه‌های او با سایر کاندیداها متفاوت است، به دلیل آنکه در آن دوره نامزدی از معاون اولش رونمایی نکرده بود، اما به‌رغم حضور چهره‌های صاحب‌نام و اظهاراتی که در بزنگاه انتخابات اتخاذ کرد، نتوانست دوباره اعتماد مردم را کسب کند و بار دیگر صحنه را به محمود احمدی‌نژاد واگذار کرد.
پایان انتخابات ۸۸ که با حضور گسترده و حماسی مردم رقم خورد و می‌توانست معادلات ایران را در صحنه بین‌الملل تغییر دهد، آغاز فتنه‌ای به کارگردانی دو نامزد شکست خورده در تهران و دشمنان و معاندان جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور شد. تظاهرات و اغتشاشات هشت ماه ادامه یافت و سرانجام با تصمیم نهادهای ذی‌ربط،  کروبی و موسوی در حصر قرار گرفتند و سرانجام به وقت ۲۷ اسفند سال گذشته خبر رفع حصر یکی از آنها (کروبی) اعلام شد.
گمان می‌رفت او در دوره «پسا حصر» چهره دیگری از خود را نشان دهد، به گونه‌ای که یکی از رسانه‌های اصلاح‌طلب در تحلیلی با این مضمون نوشت: او حزب دارد و در صحنه سیاست حضوری فعال خواهدداشت. همین گمان هم می‌رفت، چرا که شخصیت‌های سیاسی به دیدار وی می‌رفتند، او نیز به جماران رفت و با سیدحسن خمینی دیدار کرد و در حاشیه آن نیز در جمع همفکرانش در جریان اصلاح‌طلب حضور یافت و دیدارهایشان تازه شد. در این بین، یک بیانیه دوباره کروبی را در کنار نیروهای لیبرال و تندرو قرار داد.
کروبی در اولین بیانیه خود دوباره ادعاهای گذشته‌اش را تکرار و نهادهای انقلابی را متهم به تقلب در انتخابات ۸۸ کرد. او با بیانیه‌اش ثابت کرد نه‌تنها تغییر موضع نداده بلکه بیانیه‌هایی هم که در سال ۸۸ صادر می‌کرد حرف وی و نه مشاوران خارج‌نشینش بود، چرا که در ایام فتنه تحلیلی ارائه می‌شد؛ مبنی بر اینکه حرف نامزدهای شکست خورده، حرف آنها نیست، بلکه توسط مشاورانشان دیکته می‌شود و اظهارات و بیانیه جدید کروبی دست ردی به تحلیل‌هایی که بیان می‌شد، زد.
به‌هرحال کروبی تا به اینجا نشان داده همان کروبی پس از انتخابات ۸۸ است و می‌خواهد همچنان خود را نیروی اپوزیسیون داخلی بداند و هرجا که حضور می‌یابد مواضع لیبرالی‌اش را تکرار و تکرار می‌کند. آخرین بار او در دیداری با تعدادی از اعضای ستادش باز نبش قبر کرد و مدعی شد: اگر سال ۸۴ وزارت کشور به من گفته بود از کجا ضربه خوردیم، شاید نمی‌گذاشتم کار به ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد برسد. ازاین‌رو کروبی با مواضع تندش دیگر شیخ اصلاحات یا پدر معنوی حزب اعتماد ملی نامیده نمی‌شود، بلکه مهره‌ای است که می‌خواهد پازل لیبرال‌ها را تکمیل کند، حال بخواهد خود را همچنان فرزند احمد و دلسوز انقلاب معرفی کند. کروبی خود را به خواب زده و نمی‌خواهد از خواب غفلت بیدار شود. به‌درستی که حضرت روح‌الله فرمود: «میزان در هر کس حال فعلی اوست.»