آگاه: یکی از بزرگ‌ترین مشکلات این روزها، کمبود انرژی برق و تاثیرات مخرب آن روی صنایع و واحدهای تولیدی است. برق صنعتی عموما برای تغذیه و انتقال انرژی به ماشین‌آلات و تجهیزات صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند برای تامین نیازهای مختلف صنایع مانند تولید، پمپاژ، روشنایی، گرمایش و سرمایش، کنترل فرآیند و سایر عملیات صنعتی استفاده شود. به اعتقاد کارشناسان قطعی برق صنایع نه‌تنها موجب کاهش تولید شده، بلکه دستمزد و معیشت کارگران را نیز با مشکل روبه‌رو می‌کند و نمی‌تواند راهکار مناسبی برای مقابله با ناترازی برق در شرایط فعلی اقتصاد باشد.
بی‌تردید قطعی برق صرف‌نظر از اثرات اجتماعی و روانی بر جامعه، می‌تواند به کاهش بهره‌وری نیروی کار و کاهش انگیزه تولید منجر شود. در شرایطی که کارگران در خطوط تولید و در صنایع و بخش‌های خدماتی مشغول کار هستند، با قطعی مکرر برق و انرژی در محیط کار، دچار بی‌انگیزگی شده و بازدهی آنها در محیط کار به‌شدت کاهش می‌یابد، از سوی دیگر قطعی برق در واحدهایی که کارکنان آن با دستگاه‌های حساس و پرریسک کار می‌کنند، منجر به بروز حوادث شغلی و افزایش هزینه‌های بیمه و درمان می‌شود. علی اصلانی، کارشناس حوزه کار در این باره می‌گوید: در حال حاضر قطعی برق مشکل بیشتر صنایع و شهرک‌های صنعتی است و ظاهرا قطعی در چند نوبت اتفاق می‌افتاد که می‌تواند در بازدهی و بهره‌وری صنایع و کارخانه‌ها و نیروهای کار شاغل در این تاثیرگذار باشد. وی ضمن اشاره به مشکلات تولیدکنندگان ازقبیل بدهی بانکی، مالیات و عوارض و هزینه‌های تولید می‌گوید یک واحد تولیدی برای پرداخت مالیات، بازپرداخت تسهیلات، تامین هزینه جاری و حقوق نیروی انسانی باید در گام نخست تولید کند و تولیدش را به فروش برساند؛ اما قطعی برق مشکلات بسیاری برای آن ایجاد می‌کند، لذا اگر موانع پیش‌روی واحدهای تولیدی و صنایع از میان برداشته نشود، به زیان اقتصاد و کشور خواهد بود و دولت باید در صورت قطعی برق کارخانه‌ها خسارات وارده را جبران کند. این کارشناس حوزه کار به تاثیر قطعی برق در حوزه سرمایه‌گذاری نیز اشاره و اظهار می‌کند: سرمایه‌گذار داخلی و خارجی وقتی با قطعی مکرر برق و انرژی مواجه می‌شوند، در تصمیم‌گیری برای سرمایه‌گذاری به‌ویژه در بخش‌های انرژی بر دچار تردید می‌شوند و همین مسئله اعتماد سرمایه‌گذاران به توانایی کشور در تامین نیازهای انرژی را کاهش داده و بر رشد اقتصادی در بلندمدت تاثیر منفی می‌گذارد. او معتقد است که قطعی مکرر برق در بخش مسکونی زیان‌بار است، ولی خسارات وارده به بخش‌های صنعتی و تولیدی چندبرابر بخش مسکونی است.
متاسفانه در برخی واحدها به دلیل قطعی برق به کارگران مرخصی‌های اجباری داده می‌شود که این مسئله در حقوق و دستمزد ماهانه آنها تاثیرگذار است. برخی واحدهای کوچک هم که توان رقابت ندارند، وقتی دچار خسارت می‌شوند، قادر به تامین و تحویل به‌موقع سفارشات یا محصولات تولیدی خود نیستند. درنتیجه کارگران را اخراج می‌کنند و این مسئله بر امنیت شغلی نیروی کار و آمار بیکاری تاثیرگذار است. با قطعی مکرر برق، واحدهای کوچکی که توان رقابت ندارند، دچار خسارت شده و قادر به تامین و تحویل به‌موقع سفارشات یا محصولات تولیدی خود نخواهند بود. درنتیجه کارگران را اخراج می‌کنند و این مسئله بر امنیت شغلی نیروی کار و آمار بیکاری تاثیرگذار است.
در ایران نیز مسئله تأمین انرژی و برق طی سال‌های اخیر به یکی از موضوعات بحرانی تبدیل شده است. از یک سو، رشد جمعیت و افزایش مصرف برق در بخش‌های خانگی، صنعتی و تجاری نیاز به توسعه زیرساخت‌های تولید و توزیع برق را بیش از پیش محسوس می‌کند؛ از سوی دیگر، محدودیت‌های تامین سوخت برای نیروگاه‌ها و سیاست‌های محدودیت در مصرف سوخت‌های فسیلی، موجب اعمال خاموشی‌های برنامه‌ریزی شده در برخی فصول سال ازجمله تابستان شده است. این قطعی‌ها اگر چه ممکن است در ظاهر یک مشکل مقطعی و فنی به‌نظر برسد، اما اثرات آن به مراتب فراتر از این بوده و به شکل مستقیم و غیرمستقیم بر بسیاری از بخش‌های اقتصادی کشور تاثیر می‌گذارد. برابر ماده ۲۵ قانون بهبود مستمر محیط کسب‌وکار در زمان کمبود برق، گاز یا خدمات مخابرات، واحدهای تولیدی صنعتی و کشاورزی نباید در اولویت قطع برق یا گاز یا خدمات مخابرات قرار داشته باشند و شرکت‌های عرضه‌کننده برق، گاز و خدمات مخابرات موظف‌اند هنگام عقد قرارداد با واحدهای تولیدی، اعم از صنعتی، کشاورزی و خدماتی، وجه التزام قطع برق یا گاز یا خدمات مخابرات را در متن قرارداد پیش‌بینی کنند. به اعتقاد کارشناسان اقتصادی در حوزه ناترازی انرژی، طبق قانون بهبود فضای کسب‌وکار نباید صنعت را در بحث قطع برق در اولویت قرار داد؛ زیرا این بخش تولید ثروت می‌کند و در رشد و توسعه اقتصادی موثر است.