تام باراک، فرستاده ویژه آمریکا در امور سوریه و لبنان، به طور صریح اعتراف و اقرار کرده است که آمریکا تاکنون دو عملیات تغییر حکومت در ایران داشته که هیچ‌کدام از آنها جواب نداده است. این اعتراف تام باراک، سخنان تازه‌ای نیست؛ پیش از او، برخی دیگر از مقامات آمریکایی نیز به سیاست شکست‌خورده واشنگتن در تغییر حکومت ایران، اذعان کرده بودند.

بـازنـده‌های رژیم‌چنج

آگاه: آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه سابق آمریکا، به طور علنی پذیرفته که واشنگتن در دو دهه گذشته آزمایش‌هایی برای تغییر حکومت در ایران انجام داده است. او طی سخنانی در شورای روابط خارجی آمریکا در نیویورک اعتراف کرد که تلاش‌ها برای سرنگونی جمهوری اسلامی ایران ناموفق بوده است. بلینکن در آن سخنرانی گفت که اگر به ۲۰ سال گذشته نگاه کنیم، متوجه می‌شویم که آزمایش‌های آمریکا در تغییر حکومت ایران، شامل موفقیت‌های چشمگیری نبوده‌اند. وزیر خارجه سابق آمریکا، شکست در تحریک تغییر حکومت را به فقدان روابط دیپلماتیک بین واشنگتن و تهران از آوریل ۱۹۸۰ نسبت داد، زمانی که رئیس‌جمهور وقت آمریکا یعنی جیمی کارتر پس از تسخیر لانه جاسوسی (سفارت آمریکا) روابط با ایران را قطع کرد.
بلینکن بر پویایی‌های پیچیده در ایران و پایگاه مردمی قوی جمهوری اسلامی ایران تاکید و به طور ضمنی اعتراف کرد که عدم ارتباط دو کشور آمریکا و ایران، سبب شده واشنگتن نتواند توطئه‌های خود را با جامعیت بیشتری در ایران پیاده‌سازی کند. این اعتراف و اذعان وزیر خارجه سابق آمریکا یادآور همان تمثیل معروف است که می‌گوید: در آمریکا کودتا و رژیم چنچ نمی‌شود، چون در آنجا، سفارت آمریکا نیست.
اما برخلاف آنچه تام باراک و آنتونی بلینکن گفته‌اند، سیاست آمریکا در تغییر حکومت قانونی و مردمی ایران صرفا به دو اقدام و چند آزمایش، محدود نمی‌شود؛ مبحث رژیم‌چنج و دنبال کردن سیاست تغییر نظام در ایران، از فردای ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ سیاست محوری آمریکا در برابر ایران بود. فقط در بعضی از مواقع سیاست «تغییر رفتار» بر سیاست «رژیم‌چنج» اولویت پیدا می‌کرد. طی ۳۹ سال گذشته به صورت پیوسته یک حرکت پاندولی میان «تغییر رفتار» و «رژیم‌چنج» وجود داشت، اما همواره سیاست دوم محور اصلی سیاست آمریکا بود. سیاست رژیم‌چنج برای آمریکا یک برنامه مشخص و مدون است و بودجه‌های کلانی برای آن در نظر گرفته‌اند. مایکل لدین، مشاور اسبق شورای امنیت ملی آمریکا و از چهره‌های برجسته محافظه‌کار در یادداشتی در سال ۲۰۱۳ که در وال استریت ژورنال منتشر کرد، برای مقابله با «تهدید ایران» چنین می‌نویسد: حمایت از مخالفان حکومت ایران بهترین مسیری است که منجر به سرنگونی و تحقیر رژیم می‌شود.
سیاست آمریکا در مقابل ایران تلاش برای تغییر نظام را هم شامل می‌شود. این جمله‌ای است که رکس تیلرسون، وزیر خارجه آمریکا در سال ۲۰۱۷ در کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا به زبان آورد. تام کاتن، سناتور سرشناس آمریکایی نیز بارها اذعان کرده که سیاست واشنگتن تغییر نظام در ایران است. وزیر دفاع آمریکا نیز چندین بار گفته است سه تهدید اصلی در برابر آمریکا، ایران است، ایران است و ایران.
اسناد افشاشده نیز نشان می‌دهند دولت‌های آمریکا، یکی پس از دیگری، صدها میلیون دلار صرف تلاش برای تغییر حکومت در ایران کرده‌اند. پایگاه اینترنتی «کریدل» طی گزارشی تحت عنوان «اسناد افشاشده، پروژه‌های مداخله‌جویانه آمریکا در ایران را نشان می‌دهند» نوشته است که بررسی برخی از اسناد دولت آمریکا که به‌تازگی افشا شده‌اند، نشان می‌دهد که چگونه واشنگتن ده‌ها سال است با تامین بودجه نهادها و طرح‌های متعدد، به دنبال تغییر رژیم در ایران بوده است. سند افشاشده حیرت‌آوری که کریدل آن را بررسی کرده، عمق کارزار طولانی‌مدت واشنگتن برای ایجاد بی‌ثباتی در ایران را آشکار می‌کند. این سند نشان می‌دهد «صندوق دموکراسی منطقه‌ای خاور نزدیک» زیرمجموعه وزارت خارجه آمریکا، از سال‌ها قبل، صدها میلیون دلار به عملیات‌های مخفیانه با هدف سرنگونی جمهوری اسلامی ایران اختصاص داده است؛ بدون آنکه موفقیتی به دست آورد. جزئیات مربوط به اینکه این پول‌ها کجا می‌رود و چه کسی از آنها سود می‌برد، معمولا محرمانه است. با این حال، این گزارش افشاشده پنجره‌ای نادر به درون جدیدترین نقشه تغییر رژیم صندوق دموکراسی منطقه‌ای خاور نزدیک ارائه‌می‌دهد.ری تکیه، تحلیلگر سرشناس آمریکایی، چند سال پیش در یادداشتی در روزنامه واشنگتن پست، به‌صراحت به ماهیت ایدئولوژیک دشمنی بین ایران و آمریکا اشاره و از آن به‌عنوان مبنای واشنگتن برای تغییر حکومت در ایران یاد کرد. وی پیش از شروع مذاکرات هسته‌ای در سال ۱۳۹۲ نوشت: اغلب اوقات تنش‌های بین ایران و آمریکا به اختلافات فنی بر سر برنامه هسته‌ای تهران نسبت داده می‌شود. برای دهه‌ها دیپلمات‌ها در تلاش بودند تا توازن بین سانتریفیوژها و تحریم‌های اضافی را مشخص کنند؛ حال آنکه هسته این درگیری‌ها ایدئولوژیک است؛ تهران نمی‌خواهد ما موفق شویم و ما نباید بخواهیم تهران غالب شود.
اما برخی کارشناسان و تحلیلگران ضمن تاکید بر اینکه در گفتمان غیررسمی آمریکا همیشه سیاست و برنامه تغییر حکومت ایران دنبال شده است، بر این نظرند که این سیاست عملی نیست و طرح این مسئله صرفا تاکتیکی در راستای افزایش فشارهای سیاسی و داخلی به ایران بعد از فشارهای اقتصادی است که ناشی از تحریم‌های یک‌جانبه و چند جانبه در سال‌های گذشته به ایران است.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.