آگاه: بزرگترین مانع بر سر صلح در فلسطین، مقامات اسرائیل هستند. آنها میتوانند با پایان دادن به اشغال خاک فلسطین به این نزاع ۸۰ ساله پایان دهند و فصل جدیدی از صلح و دوستی و آرامش و همزیستی مسالمتآمیز را میان مسلمانان و یهودیان رقم بزنند.
نزاع اسرائیل- فلسطین و ادامه اشغال نظامی خاک فلسطین توسط اسرائیل، مسئلهای محدود به دو طرف یا حتی منطقه و کشورهای اسلامی نیست بلکه این نزاع و درگیری و اشغالگری، دیگر کشورهای جهان را هم درگیر خود کرده است. کشتار سیدنی از تبعات منفی و غیرقابل دفاع اشغالگری اسرائیل در فلسطین است چرا که جریانات افراطگرا و تندروی را در میان مسلمانان تقویت کرده است. به هیچ عنوان کشتار بیرحمانه و غیرانسانی افراد بیگناه قابل توجیه نیست. افرادی که تنها دلیل کشته شدنشان دین یهودیشان بود. ادامه اشغال فلسطین از سوی اسرائیل و جنگ و درگیری جریانهای نژادپرست و تندرو را در همه بخشها و دو طرف، تقویت میکند. از جمله در میان برخی مسلمانان که ممکن است برای انتقامگیری از ارتش اسرائیل دست به اقدام نادرست یعنی قتل یهودیان بزنند.
گرچه بعد از تراژدی و نسلکشی مردم غزه و اقدامات تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی علیه کشورهای منطقه، تنفر و انزجار افکار عمومی در سطح جهان نسبت به این رژیم و طبیعتا یهودیها به شکل تصاعدی افزایش یافته، اما با مکث و نگاهی دقیقتر، پرسشهای جدی درباره اهداف پشت پرده این حادثه مطرح میشود که نمیتوان آنها را جدی نگرفت؛ پرسشهایی از این دست که هدف عامل یا عاملان اصلی این حادثه چه بوده و چه کسی میتواند از چنین حادثهای بهرهبرداری کند؟ آیا این اقدام، صرفا یک اقدام کور است یا عملیاتی برنامهریزیشده با اهداف مشخص که به مرور انگیزههای آن آشکار میشود؟
صلحی که با اشغال نمیروید
قابل پیشبینی است بعد از این حمله، این اتفاقات رخ دهد: افزایش فشار بر مهاجران مسلمان در استرالیا، افزایش سختگیریها در برابر مهاجرت و سفر مسلمانان به استرالیا، تقویت نفوذ لابی یهودیان و اسرائیل در استرالیا، تقویت جایگاه و احتمال صعود احزاب راست و ضدمهاجر در استرالیا در انتخابات بعدی و افزایش سختگیری و جلوگیری در برابر فعالیتهای حمایت از فلسطین و علیه اسرائیل.
با این حال به جرات میتوان گفت بزرگترین عامل یهودستیزی در جهان امروز، اقدامات کابینه و ارتش اسرائیل است که از یکسو خاک فلسطین را به طور کامل اشغال کردهاند و از سوی دیگر به کشتار و فشار بر مردم فلسطین ادامه میدهند. آنها همزمان با شهرکسازی در خاک فلسطین، خودداری از به رسمیت شناختن دولت مستقل فلسطین و نابودی همه گزینههای مسالمتآمیز و جریانهای صلحطلب فلسطینی، امید به صلح و توقف جنگ و خونریزی را از بین میبرند. رفتارهای تلآویو نه تنها احساسات ضداسرائیلی را تقویت میکند بلکه گرایشهای نژادپرستانه یهودستیزانه را نیز پررنگ میکند و به سود جریانات افراطگرای اسلامی است.
نخستوزیر استرالیا در همین رابطه درباره گرایشهای نژادپرستانه یهودستیزانه گفت از این حمله «به شدت اندوهگین» شده است. او افزود: «این یک حمله هدفمند علیه یهودیان استرالیایی در نخستین روز حنوکاست؛ روزی که باید روز شادی و جشن ایمان باشد. این یک عمل شیطانی، یهودستیزانه و تروریستی است که قلب ملت ما را هدف قرار داده است. برای نفرت، خشونت و تروریسم در کشور ما هیچ جایگاهی وجود ندارد.» رهبران یهودی و مقامات اسرائیل نیز این حمله را نشانهای از افزایش موج یهودستیزی در سراسر دنیا پس از حملات تروریستی گروه حماس در هفتم اکتبر ۲۰۲۳ ارزیابی کردهاند. مقامات اسرائیل همچنین از دولت استرالیا برای ناکافی بودن اقدامات حفاظتی از مجامع یهودی انتقاد کردهاند. تلآویو همچنان تلاش میکند از حمله مرگبار در استرالیا سوءاستفاده کرده و مسئولیت این حمله را متوجه ایران کند تا توجهات از نسلکشی در غزه منحرف شود.
این در حالی است که در میان کشورهایی که این حمله را محکوم کردند، ایران نیز حضور داشت. اسماعیل بقایی، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران در پستی در حساب کاربری ایکس خود نوشت: «ما تروریسم و کشتار مردم بیگناه را در هر کجا که انجام شود، رد و محکوم میکنیم.»
با این حال، رژیم صهیونیستی از همان لحظات اولیه پس از تیراندازی تلاش کرده بود تا ایران را به خاطر این حادثه مقصر بداند.
به گزارش رسانههای اسرائیلی، مقامات این کشور مظنون به ارتباط ایران با این دو عامل هستند. این مقامات همچنین احتمال دستداشتن گروههای شبهنظامی دیگر چون حزبالله، حماس و لشکر طیبه پاکستان را در این حمله مطرح کردهاند. در جمعبندی میتوان گفت حادثه سیدنی تنها یک رویداد تراژیک داخلی نبود، بلکه بازتابی از سایه سنگین بحران فلسطین و استمرار اشغالگری اسرائیل بر امنیت و ثبات جهانی است. تصمیم استرالیا برای به رسمیت شناختن دولت فلسطین، تغییری در سیاست غرب نسبت به مسئله فلسطین رقم زد و خشم تلآویو را برانگیخت، اما حمله سیدنی فرصتی به دست اسرائیل داد تا با بهرهبرداری سیاسی از این فاجعه، افکار عمومی را از جنایات غزه منحرف و فشارها را بر مخالفان خود افزایش دهد. با این حال، خشونت و قتل بیگناهان در هر شکلی محکوم است و ریشه اصلی تنشها را باید در اشغال سرزمین فلسطین، سرکوب مردم آن و مسدود شدن راههای صلح جستوجو کرد. تا زمانی که این اشغال پایان نیابد، افراطگرایی، نفرتپراکنی و ناامنی در نقاط مختلف جهان همچنان تداوم خواهد داشت.
نظر شما