مسیر پرچالش داده‌های سلامت در ایران

داده‌های سلامت؛ سرمایه‌ای که هدر می‌رود

داده‌های سلامت ازجمله ارزشمندترین سرمایه‌های نظام سلامت کشورها محسوب می‌شود که اگر به‌درستی ثبت، جمع‌آوری و پالایش شده باشد، می‌تواند ابزار مناسبی برای سیاست‌گذاران و محققان در مسیر رفتارسازی، تحقیقات و ارتقای کیفیت مراقبت‌های بهداشتی و درمانی محسوب شود. داده‌های سلامت در واقع دارایی هر سازمان یا وزارت بهداشت محسوب می‌شود که مولفه‌های خاص خود را نیز دارد و از طرفی بحث کیفیت، امنیت، اخلاق و اشتراک‌گذاری نیز در آن مهم است. البته داده‌های خام تولید شده نمی‌تواند مورد استفاده سیاست‌گذاران و محققان قرار بگیرد و حتی می‌توان گفت که این نوع داده‌های خام، می‌تواند سیاست‌گذاران را گمراه کند و منابع کشور را به هدر دهد.

جذب سالانه ۱۵ هزار پرستار در کشور نیاز داریم

خطر شرایط «بی‌پرستاری» برای نظام سلامت

نایب‌رئیس دوم شورای عالی سازمان نظام پرستاری، با تاکید بر لزوم تغییر در تخصیص سهمیه‌های استخدامی آزمون شهریورماه وزارت بهداشت، گفت: اگر سالانه ۱۵ هزار پرستار جذب کنیم، می‌توان شرایط را مدیریت کرده و مانع از بروز بحران شویم.

خدمات متفاوت بهداشتی و درمانی در مراسم اربعین

محمد علی بیگی:  دبیر علمی پنجمین کنگره سلامت در اربعین، از برگزاری این کنگره در تیرماه خبر داد و با اشاره به خدمات متفاوت بهداشتی و درمانی در مراسم اربعین، این کنگره را فرصت خوبی برای همکاری بین‌بخشی، تبادل تجربیات میان دانشگاه‌های علوم پزشکی و انتقال تجربه به مسئولان بهداشتی کشور عراق دانست.

کرونای مثبت در کشور به حدود سه و نیم درصد عفونت‌های تنفسی رسیده است

کرونا؛ شایع‌ترین ویروس تنفسی کشور

نتایج آزمایش‌های وزارت بهداشت نشان می‌دهد که ویروس کرونا با ۱۰.۸ درصد، رینوویروس (ویروس سرماخوردگی) با ۸.۱ درصد و ویروس‌های آنفلوانزا با ۶.۳ درصد، در صدر ویروس‌های شایع تنفسی در گردش در کشور قرار دارند و دو مورد ابتلا به HMPV نیز شناسایی شده است.

پزشک‌نماهای مجازی به میز محاکمه نزدیک شدند

 در روزگاری که نسخه‌نویسی و مشاوره درمانی، تنها با چند کلیک در فضای مجازی انجام می‌شود، تهدیدی بی‌سابقه سلامت جامعه را نشانه گرفته است: پزشک‌نماهایی که بدون هیچ‌گونه مجوز رسمی، سلامت مردم را در فضای مجازی به بازی گرفته‌اند. با چهره‌هایی آراسته، مدارکی جعلی و وعده‌های درمان فوری، این افراد در شبکه‌های اجتماعی جولان می‌دهند و حتی دارو تجویز می‌کنند، بی آن‌که کوچک‌ترین صلاحیتی داشته باشند.