آگاه: هنوز موضوع «انحصار و قیمت بالای برنج ایرانی» حل نشده که مسئله «گم‌شدن یک میلیون تن برنج خارجی» مطرح شده است. نایب‌رئیس شورای مرکزی مجمع ملی کشاورزی ایران در برنامه‌ای تلویزیونی گفت: سرنوشت یک میلیون تن برنج اضافه‌ای که سال ۱۴۰۱ وارد شد، هنوز مشخص نشده است. بهزاد محمودی اظهار کرد: سال ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ هم به‌اندازه نیاز سالانه، برنج وارد شد. درنتیجه مشخص نیست آن یک میلیون تن برنج خارجی که سال ۱۴۰۱ مازاد نیاز داخل وارد شده بود، آیا از کشور خارج شده است؟
به‌این‌ترتیب، توپ از زمین برنج ایرانی و انحصار آن و نیز قیمت بالا، به زمین برنج خارجی و گم‌شدن بخشی از واردات و نیز قاچاق آن پاس داده شد. کارشناسان بازار عنوان می‌کنند یک میلیون تن برنج، بار ۵۰ کشتی می‌شود. حال چگونه این حجم بار می‌تواند ناپدید شود؟ کریم اخوان اکبری، رئیس انجمن واردکنندگان برنج، در این خصوص گفت: یک میلیون تن برنج عدد بزرگی است و گم‌شدن این حجم بار مفهومی ندارد. وی اظهار کرد: واردات کالا از زمان ثبت سفارش تا ترخیص از گمرک و توزیع در شبکه فروش، شفاف و مشخص است.
این مسئول صنفی ادامه داد: تخصیص ارز به برنج وارداتی از دولت یازدهم تغییر کرده و پس از ثبت سفارش و ورود کالا به گمرکات کشور، این ارز تخصیص داده می‌شود. این مسئول صنفی در توضیح بیشتر عنوان کرد: نخست ثبت سفارش کالا انجام شده و سپس محموله از کشور مبدا به گمرکات ایران بارگیری می‌شود. پس از ورود به گمرک، اسناد به بانک مرکزی ارائه و به‌اصطلاح معمول بار اظهار می‌شود. به‌این‌ترتیب مجوز ترخیص صادر و محموله در سامانه جامع توسعه تجارت، سامانه جامع انبارها و... ثبت می‌شود. این روند مشخص می‌کند هر کامیون بار برای کدام شهر بارگیری و حمل شده است. اخوان اکبری با اشاره به رفع تعهد ارزی در واردات برنج خارجی و عدم‌گم‌شدن محموله‌ها، اضافه کرد: پس از ارائه مدارک به بانک مرکزی نیز هشت تا ۱۰ ماه زمان می‌برد تا ارز آن تخصیص داده شود. بنابراین تا زمان تخصیص ارز حتی ممکن است بارها به فروش رسیده باشد.
جهش قیمت برنج در ۶ ماه
سال ۱۴۰۱ بود که قیمت برنج ایرانی افزایش زیادی داشت و بیش از ۶۰درصد از تولیدات داخلی به فروش نرسید. در این مقطع زمانی برای ایجاد تعادل در بازار، واردات انجام شد. ایران سالانه حدود یک میلیون تن برنج وارد می‌کند. سال ۱۴۰۱ با ورود شرکت بازرگانی دولتی به موضوع واردات برنج برای ذخایر استراتژیک، این عدد به حدود یک میلیون و ۶۰۰ هزار تن رسید. این میزان بیش از نیاز بازار بود. براساس گزارش‌ها، حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار تن برنج توسط بخش خصوصی و حدود ۴۰۰ هزار تن نیز از سوی شرکت بازرگانی دولتی وارد شد. این امر منجر به اعمال محدودیت در سال‌های ۱۴۰۲ و ۱۴۰۳ شد.
اگر نگاهی به قیمت برنج ایرانی و خارجی طی این دو سال داشته باشیم، هر کیلوگرم برنج ایرانی در بازه زمانی شهریور ۱۴۰۲، بین ۹۵ تا ۱۲۳ هزار تومان و نوع خارجی حدود ۴۰ هزار تومان بود.
در نیمه نخست سال ۱۴۰۳ قیمت برنج ایرانی، نه‌تنها افزایش نداشت که در مقاطعی هم کاهش یافت. به‌عنوان‌مثال، در شهریور ۱۴۰۳ هر کیلوگرم برنج هاشمی حدود ۱۱۵ هزار تومان شد. اما این رویه در نیمه دوم سال ۱۴۰۳ تغییر کرد و آذرماه، هر کیلوگرم برنج هاشمی ۱۲۵ هزار تومان و این عدد در اسفند همان سال به ۱۸۵ هزار تومان رسید. در ادامه این عدد در تیرماه امسال از ۳۳۰ هزار تومان هم گذشت؛ به‌طوری‌که دولت ناگزیر به ورود شد.
براساس سنت هر ساله، در بازه زمانی اول مرداد با شروع برداشت برنج ایرانی، تا پایان آبان و پایان فصل برداشت، واردات برنج ممنوع است. امسال به دلیل شرایط خاص و جنگ تحمیلی ۱۲روزه رژیم صهیونیستی علیه ایران، این ممنوعیت اعمال نشد. اما برخی کنندگان مجلس شورای اسلامی به دنبال تجدیدنظر در این خصوص هستند. حال باید دید دولت در این پاس‌کاری توپ از زمین برنج ایرانی به زمین برنج خارجی و برعکس، با چه اهرمی قرار است بازار برنج را مدیریت کند. آیا ترمز افزایش قیمت این کالای مصرفی کشیده می‌شود؟
نظر شما