آگاه: چنانچه دشمن نتواند خاک شما را تسخیر کند، به سمت ذهن شهروندان می رود. این موضوع امروز یک واقعیت استراتژیک است. در جنگ نوین، قوه ادراک، بیشتر از خاک و سلاح اهمیت دارد. تسخیر قوه ادراک یعنی مهار امید به آینده، اختلال در اراده و ایجاد یک روایت ترسناک و ویران شده از آینده. در این میدان، رسانهها در خط مقدم هستند. خط مقدمی که در فرایند آن تعیین میشود که ملت مقاومت کند یا فروبپاشد.
از نگاه رسانهای، مهمترین تاکید در پیام رهبر انقلاب، یعنی «حفظ عزت و آبروی کشور و ملت، تکلیف بیاغماض گویندگان و قلمزنان» کلیدیترین کارویژه رسانه است. این بند از پیام ایشان، یک راهبرد است. رسانههای فراملی با بمباران خبری و پمپاژ اطلاعات وارونه، تمام تلاش خود را در راستای ارائه تصویر شکست از میدان سربلند ملت به کار میگیرند. اینجاست که نقش رسانه نه تنها، بازتاب حقیقت است، بلکه باید خود واقعیت ساز باشد. به این معنی که رسانه میبایست واقعیات میدان را به پشتوانهای برای استمرار عزت و پیشرفت مبدل سازد و به هیچ عنوان، افکار عمومی را با روایت مایوسکننده دشمن پیوند نزند.
طبق پیام رهبر انقلاب، این مسئولیت رسانه، با تعارف و رویکرد محتاطانه در تضاد است. قلمزنان عرصه رسانه میبایست «بی اغماض» و با شجاعت و روایت دقیق از میدان، سکوت و تعارف را کنار بگذارند. چرا که هدف دشمن، فروپاشی وضعیت پایدار ذهن جامعه است. آنجا که تار و پود ذهن مردم در قالب اعتماد عمومی، امنیت روانی، انسجام اجتماعی و وحدت ملی و پشتیبانی از نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و قوای مقتدر نظامی هدف قرار میگیرد، جایگاه رسانه در پیام رهبر انقلاب مفهوم عمیقتری پیدا میکند و به تبع آن مسئولیت گستردهتری مییابد. رهبر انقلاب در دیدار جمعی از شاعران در ششم فروردین ۱۴۰۳ فرمودند: «امروز بیش از آنچه که موشک و پهپاد و هواپیما و ابزارهای جنگی و اینها تاثیر بگذارند در عقب راندن دشمن، رسانه ها هستند که تاثیر میگذارند و دل ها را تحت تاثیر قرار می دهند، ذهن ها را تحت تاثیر قرار می دهند. جنگ، جنگ رسانه ای است.»
در چنین فضایی، همه اقشار بخصوص خواص، دانشگاهیان، هنرمندان، تحلیلگران و کنشگران رسانهای باید انفعال را کنار گذاشته و روایت واقعی را در جامعه غالب کنند، چرا که روایتها تعیینکننده سرنوشت جنگ هستند؛ به عبارت دیگر رسانهها با هشیاری و روایت به موقع میتوانند در ترمیم اثرات روانی ناشی از بمباران خبری انبوه رسانههای دشمن نقش موثرتری ایفا کنند. چرا که فروپاشی تصویر ملی در ذهن مردم، از فروپاشی در میدان واقعی خطرناکتر است و در حال حاضر روایتسازی به موقع، صادقانه و هوشمندانه، به راهبردی ضروری برای «حفظ عزت و آبروی کشور و ملت» مبدل شده است و اگر گویندگان و قلمزنان در انجام تکالیفی که برای آنان تعیین شده کوتاهی کرده و غفلت ورزند، بازنده جنگ این مجال را پیدا میکند که خود را پیروز بیقید و شرط جنگ ۱۲ روزه جا بزند و جای ظالم و مظلوم را عوض کند.
نظر شما