آگاه: این نمایشگاه سومین نمایشگاه احمدرضا احمدی محسوب می‌شود که نخستین نمایشگاه پس از مرگ اوست. احمدرضا احمدی در سال‌های پایانی عمرش، خیلی نقاشی می‌کشید و نقاشی نیز به بیان هنری‌اش اضافه شده بود. کارهای این شاعر و نویسنده در سبک انتزاعی است.به گفته تکین آغداشلو، شروع نقاشی احمدرضا احمدی به یک دوره بیماری بلندمدتی که داشت، برمی‌شود. در این مدت او دچار افسردگی شده بود که به توصیه دکترش، شروع به نقاشی می‌کند و نقاشی کردن، خیلی به اوضاع روحی او کمک می‌کند و نتیجه‌اش این آثاری است که از او باقی‌مانده است. شاید بتوان این آثار را امتداد طبع شعر و جهان‌بینی شاعرانه او دید؛ جهانی که قبلاً در کلمات او می‌دیدیم اما حالا در این آثار به صورت نقاشی می‌توان حس کرد.در بیانیه این نمایشگاه آمده است: «کشیدن آبرنگ‌ها نه از تفنن و نه از دل خوشی بود. آنها در روزهای انهدام کامل روحی که مرا تسخیر کرده بود، انجام شد؛ روزهای افسردگی که مدام زمین از زیر پاهایم می‌گریخت و سقف آسمان آن‌قدر پایین آمده بود که مرا به خفه‌گی می‌برد. آبرنگ‌ها تولد یافتند و روزهایم آرام آرام دلپذیر شدند. تو هرچه برای ادامه زندگی دلایل محکم بیاوری، مرگ کور و کر است اما جا پای عاشقان در برف ماندنی است و آب نمی‌شود.»
این نمایشگاه تا ۱۴ مهر در گالری باوان به نشانی خیابان مطهری، خیابان لارستان، خیابان عبده، پلاک ۷ برقرار است.