آگاه: این پدیده، که گاهی به سادگی به عنوان «وفاداری ایدئولوژیک» تفسیر می‌شود، نیازمند تحلیلی عمیق‌تر است. مسئله اصلی این مقاله، کالبدشکافی مکانیسم‌ها و کانال‌های سازمان‌یافته‌ای است که نفوذ لابی‌های قدرتمند و ساختارهای اقتصادی هالیوود - یهودی را به حمایت‌های عمومی از یک موضع سیاسی خاص تبدیل می‌کنند. هدف این مقاله پرده برداشتن از این ساز و کار پیچیده است که بازیگران را صرفا به هنرمندانی منفعل در میدان روایت‌سازی سیاسی تبدیل می‌کند.
یکی از موثرترین و پیچیده‌ترین روش‌های جذب رژیم صهیونیستی  برای تبدیل هنرمندان به حامیان ثابت‌قدم این رژیم، کاشتن یک تجربه عاطفی عمیق در زمینه‌ای کنترل‌شده است. این امر اغلب از طریق برنامه‌هایی تحت عنوان «ماموریت‌های کشف حقیقت» یا «سفرهای همبستگی» به سرزمین‌های اشغالی صورت می‌پذیرد که توسط سازمان‌های لابی‌گر یهودی و اسرائیلی با بودجه‌های کلان مالی ترتیب داده  می‌شوند. 
بی‌جهت نبود که در آغاز این یورش فرهنگی صهیونی به درون جامعه آمریکایی، متفکران و روشنفکرانی، مانند هنری فورد درباره آینده تحت خطر آمریکا هشدار دادند. هنری فورد (بنیانگذار کارخانه اتومبیل‌سازی فورد) در روزنامه محلی‌اش به نام«Dareborn Independent»  که بعدها در کتابی با عنوان «یهود بین‌الملل» جمع‌آوری و منتشر شد، خطرهای تهاجم فرهنگی صهیونیست‌ها را به مردم آمریکا گوشزد کرد. به جز هنری فورد، بنیامین فرانکلین نیز اگرچه جزو فراماسون‌های بنیانگذار ایالات متحده آمریکا بود، اما درباره نفوذ یهودیان در جامعه آمریکا به سختی هشدار داده بود. حمایت از اسرائیل در هالیوود صرفا یک انتخاب اخلاقی نیست، بلکه در بسیاری از موارد، یک الزام ساختاری و ابزاری برای تضمین امنیت شغلی و پیشرفت حرفه‌ای محسوب می‌شود. این فشارها اغلب به صورت غیرمستقیم و از طریق سازوکارهای قدرت درونی صنعت اعمال می‌شود.

ترس بازیگران هالیوودی از لیست سیاه
سکه سانسور صهیونیست‌ها در هالیوود یک روی دیگر هم دارد. پس از دفاع کروز و باردم از حقوق مردم فلسطین، یک سیرک رسانه‌ای عظیم به راه افتاد. حدود ۲۰۰ ستاره و مدیر هالیوودی عریضه‌ای در حمایت از اسرائیل امضا کردند. این عریضه را سازمان اسرائیلی «جامعه خلاق حامی صلح» ترتیب داده بود، گروهی که با بایکوت‌های اقتصادی و هنری اسرائیل مخالف است. بررسی نام افرادی که این عریضه را امضا کردند، بار دیگر این واقعیت را آشکار می‌کند که هالیوود تصویری را که خودش و به عبارت دیگر یهودیان می‌خواهند از آمریکا به دنیا ارائه می‌دهد.
بزرگ‌ترین نیروی بازدارنده در هالیوود، ترس از طرد شدن یا لغو شدن  قرارداد در بازیگری در فیلم است، البته این ترس اغلب یک‌طرفه عمل می‌کند. انتقاد صریح از سیاست‌های رژیم صهیونیستی یا همسویی با جنبش‌هایی مانند BDS (تحریم، سلب سرمایه، تحریم) به سرعت می‌تواند منجر به عواقب شغلی جدی شود.
این عواقب شامل موارد زیر است: حذف از پروژه‌های در حال تولید: بازیگر ممکن است ناگهان از لیست بازیگران یک پروژه پرهزینه کنار گذاشته شود. از دست دادن قراردادهای تبلیغاتی: برندهای بزرگ که غالبا از حمایت لابی‌های پرنفوذ برخوردارند، تمایلی به همکاری با چهره‌هایی که «مسئله‌ساز» تلقی می‌شوند، ندارند. سکوت رسانه‌ای: شبکه‌های خبری و سرگرمی که تحت تاثیر سرمایه‌گذاران هستند، به طور خودکار از پوشش دادن و ترویج آثار هنرمند منتقد پرهیز می‌کنند.

«بیمه شغلی» و ارتقای حرفه‌ای
در مقابل، حمایت علنی و پیوسته از اسرائیل می‌تواند به عنوان یک «بیمه شغلی» عمل کند. این حمایت تضمین می‌کند که فرد در دایره نخبگان هالیوود پذیرفته شود. بازیگرانی که موضع حمایتی قاطعی برای رژیم صهیونیستی می‌گیرند، نه تنها از خطر اخراج در امان می‌مانند، بلکه اغلب در پروژه‌هایی با مشارکت مالی اسرائیل یا پروژه‌هایی که روایت‌های مورد تایید سیاسی را ترویج می‌کنند، اولویت پیدا می‌کنند. حمایت از رژیم صهیونیستی در محافل خاص هالیوودی، تبدیل به یک شاخص وفاداری به پارادایم مسلط فرهنگی و تجاری می‌شود.
استودیوهای فیلمسازی آمریکایی - اسرائیلی به ندرت ریسک تولید آثاری را می‌پذیرند که به طور مستقیم به اشغال فلسطین بپردازند یا روایت‌های انتقادی قوی از اقدامات نظامی اسرائیل ارائه دهند. این پروژه‌ها عموما به عنوان «پروژه‌های هنری مستقل با بازده مالی پایین» طبقه‌بندی شده و از منابع مالی اصلی محروم می‌شوند.
زمانی که یک چهره شناخته‌شده، مانند آنتونیو باندراس یا جیم کری در گذشته در مورد دفاع از مردم غزه مورد انتقاد قرار گرفتند، ماشین «لغو کردن» هالیوود با تمام قدرت وارد عمل می‌شود، اما این ماشین اغلب در مورد اسرائیل ترجیح می‌دهد سکوت کند یا حتی از حامیان فعال حمایت کند. بازیگرانی که موضعی مخالف اتخاذ می‌کنند، مانند مارک روفالو که گاهی انتقاداتی مطرح کرده، بلافاصله با کاهش پیشنهادها یا حذف از پروژه‌های بزرگ مواجه می‌شوند یا ترجیح می‌دهند برای حفظ موقعیت خود در پروژه‌هایی که توسط استودیوهای وابسته به کمپانی‌های بزرگ حمایت می‌شوند، سکوت اختیار کنند. در واقع، بازیگران می‌دانند که حمایت از اسرائیل، یک سپر محافظ در برابر «لغو شدن» در یک قرارداد یا پروژه بازیگری در یک فیلم است، در حالی که هرگونه تردید در این مورد، حکم مرگ حرفه‌ای کوتاه‌مدت را دارد.
حمایت شمار قابل توجهی از چهره‌های مشهور هالیوود از رژیم صهیونیستی را نمی‌توان صرفا محصول یک عقیده شخصی یا یک ایمان راسخ دانست. این پدیده نتیجه یک فرآیند سازمان‌یافته، چندوجهی و ترکیبی از تاثیرات است که شامل اهرم‌های عاطفی، فشارهای مالی و ساختارهای شغلی می‌شود. واکنش‌ها به جنایات اسرائیل که موضوع کودک‌کشی در آن به عنوان یک اصل برای فرقه صهیونیست موضوعیت دارد، منجر به یک بیداری جهانی علیه ظلم شده‌ است و این روند رو به افزایش است. موجی که به نظر می‌رسد رسانه‌های نظام سلطه دیگر کنترل کامل روی آن نخواهند داشت. 
چنین مواضعی که از شبکه‌های خبری یهودی و رسانه‌های جمعی آمریکایی نیز انتظار می‌رود، نشان می‌دهد هنرپیشه‌های هالیوود به هیچ قیمتی حاضر نیستند روسای صنف و صنعت خود را ناراضی کنند. بازیگرهای سینمای هالیوود کاملا محتاط هستند تا نکند از اقدامات اسرائیل علیه فلسطینی‌ها انتقاد کنند. حتی همان‌طور که ریورز می‌گوید، بسیاری از این هنرپیشه‌ها با چشم‌پوشی از جنایات رژیم صهیونیستی، به سرزمین‌های اشغالی سفر کرده‌اند تا حمایت خود را هر چه بیشتر از اسرائیل نشان بدهند. با این حال، صداهای همدل با فلسطینی‌ها همچنان با صدای بلندتری در صنعت سینما در حال رشد هستند.