آگاه: مجید برزگر، تهیه‌کننده و فیلمساز در گفت‌وگویی درباره انتخاب «علت مرگ نامعلوم» به عنوان نماینده ایران در اسکار و حواشی آن گفت: کسی انتظار نداشت این فیلم انتخاب شود؛ من هم انتظار نداشتم و از خیلی‌ها شنیدم که گفتند اصلا این فیلم را یادمان نبود و کمیته هم با اتفاق آرا و فاصله از باقی فیلم‌ها این فیلم را انتخاب کرد.
فیلم ایرانی مسیر سختی دارد تا به دست اعضای آکادمی برسد
وی ادامه داد: هر کدام از این فیلم‌ها که انتخاب می‌شد، مسیر سختی داشت تا به دست اعضای آکادمی برسد و دیده شود. ما هم یا باید تک به تک یک ویدیو را به دست اعضای آکادمی برسانیم یا نمایش‌های جهانی داشته باشیم. دارم تلاش خودم را می‌کنم؛ خیلی سخت است که از بین صدها فیلم خارجی، فیلم خود را واجد یک ویژگی کنید تا آن را ببینند. برزگر در پاسخ به اینکه واکنش‌ها به انتخاب این فیلم چه بود، توضیح داد: من از انتخاب کمیته بی‌خبر بودم و وقتی اعلام کردند همراه با بقیه فهمیدم که فیلم‌مان انتخاب شده است. در جریانم که بعضی فیلم‌ها، کمیته را تحت فشار گذاشته بودند و همان‌ها هم بعد از نهایی‌شدن انتخاب، به ما ناسزا گفتند و واکنش نشان دادند.این تهیه‌کننده درباره حضور برخی فیلم‌ها در اسکار به عنوان نماینده کشور دیگر، افزود: در صورتی فیلم ایرانی می‌تواند به عنوان نماینده یک کشور دیگر در اسکار باشد که بخش زیادی از تولید آن در همان کشور انجام شود. تهیه‌کننده فیلم آقای پناهی فرانسوی بود، پس یک محصول فرانسوی به حساب می‌آمد یا فیلم آقای رسول‌اف تهیه‌کننده آلمانی داشت و یک فیلم آلمانی بود. حال دیگر این است که شما تبعه کشور دیگری باشید و از آن کشور به عنوان نماینده به اسکار بروید؛ مثلا اگر فیلم بعدی من از ایران معرفی نشود، باید بروم با یک تهیه‌کننده خارجی فیلم بسازم.وی افزود: اینکه فکر کنیم هر کسی می‌تواند فیلمش را از هر کشوری معرفی کند، گزاره غلطی است. راستی‌آزمایی‌های اسکار سخت است؛ دقیقا بررسی می‌کند که یک فیلم پس از ساخت خریداری شده یا پیش از تولید. ممکن است البته فیلمی تولید شده باشد و یک تهیه‌کننده خارجی بخشی از آن را بخرد و مالک آن باشد یا اینکه فیلمساز پاسپورت آن کشور را داشته باشد. فیلم آقای شهرام مکری کلا در تاجیکستان فیلمبرداری شده، برای همین یک فیلم تاجیکی است و به عنوان نماینده تاجیکستان معرفی می‌شود. این تهیه‌کننده در پاسخ به اینکه این روزها مشغول تولید چه فیلمی هستید، گفت: در حال حاضر فیلمی نمی‌سازم و مشغول آموزش و تدریس هستم.
فقط سینما گران نشده
برزگر ادامه داد: سرمایه‌گذاری در فیلم کوتاه به هدف بازگشت آن، سودی ندارد اما اگر فکر می‌کنیم سرمایه‌گذاری در فیلم کوتاه یعنی ساختن آینده سینمای ایران، معلوم است که باید سرمایه‌گذاری دقیقی در سینمای کوتاه داشته باشیم. به طور کلی سینمای کوتاه، سرمایه‌گذاری برای سینمای بلند است.
وی افزود: من نمی‌خواهم استقلال فیلم کوتاه را زیر سوال ببرم اما آموزش گروه زیادی از صدابرداران، تدوینگران، بازیگران، فیلمبرداران و کارگردانان در همین بستر رخ می‌دهد؛ این حلقه بزرگی است که در فیلم کوتاه کار می‌کنند و آرام آرام با مفاهیم جدی سینما روبه‌رو و در نهایت وارد سینمای حرفه‌ای بلند می‌شوند و همین سرمایه‌گذاری خرد برای سینمای بلند است.
تهیه‌کننده «ابر بارانش گرفته» با اشاره به اینکه ساختن یک کارگردان در هر جایی هزینه دارد، گفت: ممکن است با هزینه‌های کمی در تولید فیلم بتوانید اینها را پرورش دهید، روشن‌فکر و آدم دانا تربیت کنید، همه کسانی که در کار فیلم هستند، مخاطبان جدی سینمای بلند هم هستند. حتی اگر ادامه ندهند در اینکه به فرزندانشان چه فیلمی را توصیه کنند، تاثیر دارد. وی تاکید کرد: فقط سینما گران نشده، بلکه ما هم فقیر شده‌ایم. وقتی کف عدد تولید یک فیلم سینمایی ۲۰ یا ۳۰ میلیارد تومان است، یعنی سینما گران شده است.
سینمای کوتاه نباید گران شود
تهیه‌کننده «علت مرگ ناملعوم» ضمن ابراز تاسف از هزینه‌های زیادی که برای فیلم کوتاه می‌شود، توضیح داد: درباره فیلم کوتاه با هزینه زیاد مخالفم. متاسفانه شکلی از سینمای حرفه‌ای در فیلم کوتاه شایع شده که اصلا آن را توصیه نمی‌کنم، به طور کلی سینمای کوتاه نباید گران شود. فیلم‌ها از تجربه‌گرایی دور شدند، ترسو شدند و رفتند به سمت اینکه فقط فیلم استانداردی بسازیم که در جشنواره حضور داشته باشد. وی افزود: یکسان‌سازی در فیلم کوتاه زیاد شده، همه می‌خواهند یک استانداردها و یکسری الگوها را تکرار کنند و خود به خود برخی عناصر گران می‌شوند.
فیلمساز کوتاه مصرف‌کننده شده، نه پیشنهاد دهنده
این تهیه‌کننده درباره حضور بازیگران چهره در فیلم‌های کوتاه گفت: قبلا فکر می‌کردیم حضور بازیگران در فیلم‌های کوتاه به ضرورت اتفاق می‌افتد اما حالا متاسفم که می‌گویم دلم می‌خواهد فیلمساز کوتاه پیشنهاد دهنده باشد، نه مصرف‌کننده. فیلمساز باید بگردد از تئاتر یا جاهای دیگر بازیگر پیدا و او را به سینما معرفی کند نه آنکه مصرف‌کننده باشد و ببیند کدام بازیگر در کدام فیلم خوب است و همان را دوباره به کار بگیرد؛ درحالی که در فیلم حرفه‌ای و سینمای بلند چون دنبال فروش هستیم، به سراغ بازیگران چهره می‌رویم.
نظر شما