آگاه: بیایید با خود صادق باشیم؛ مصرف‌گرایی، صرفا یک ناهنجاری فرهنگی نیست، بلکه یک «ابزار استعمار نرم» و یک دکترین مهندسی‌شده برای وابسته‌سازی ملت‌هاست. رهبر انقلاب سال‌ها پیش این جنگ روانی را کالبدشکافی کردند و از افتخار به استفاده از فرهنگ و لغات بیگانه به عنوان یکی از نتایج بزرگ‌نمایی دشمن یاد کردند (بیانات در دیدار دست‌اندرکاران کنگره ملی شهدای استان کهگیلویه و بویر احمد، ۲۴/۰۵/۱۴۰۳). این یعنی دشمن ابتدا با جذاب‌سازی سبک زندگی غربی، ذهن‌ها را تسخیر می‌کند و سپس با ایجاد نیازهای کاذب، بازارها را. نتیجه، اقتصادی وابسته و فرهنگی است که هویت خود را از دست داده و روحیه مقاومت در آن فرسایش یافته است. این همان خطری است که ایشان با اشاره به «بچه‌پول‌دارهای نوکیسه» که با خودروهای لوکس در خیابان‌ها رژه می‌روند، نسبت به آن هشدار دادند و فرمودند: «الگوی مصرف ما هنوز اصلاح نشده؛ ما بد مصرف می‌کنیم.» (بیانات در دیدار معلمان و فرهنگیان، ۱۳/۰۲/۱۳۹۵).
ریشه این آسیب‌پذیری، نه فقط در تهاجم دشمن، که در غفلت خود ما نیز نهفته است. اسراف و «مسابقه‌ تجمل» که زمانی مختص قشر اشرافی بود، امروز به یک بیماری فراگیر تبدیل شده که حتی طبقات متوسط را نیز درگیر کرده است. رهبر انقلاب با اشاره به همین معضل، آن را یک عقب‌ماندگی در تطبیق زندگی با ارزش‌های اسلامی دانستند و فرمودند: «نمی‌تواند، پول هم ندارد، اما می‌رود قرض می‌کند برای اینکه عروسی پُرخرج برای فرزندش درست کند؛ چرا؟ اینها اشکالات ما است.» (بیانات در دیدار مردم آذربایجان شرقی، ۲۹/۱۱/۱۴۰۲). این یعنی ما در میدان جنگ اقتصادی، با دست خودمان در حال ایجاد ناترازی و هدر دادن منابعی هستیم که می‌توانست صرف تقویت زیرساخت‌های ملی شود. همانطور که ایشان تاکید کردند، پرهیز از اسراف در امور شخصی، مستقیما «به اقتصاد ملی کمک می‌کند.» (بیانات در حرم مطهر رضوی، ۰۱/۰۱/۱۳۹۴).
اما راه حل چیست؟ پادزهر این سم، نه «ریاضت اقتصادی»، که بازگشت به «سبک زندگی اسلامی» به مثابه یک مدل عملیاتی و راهبردی برای مقاومت است. این مدل، بر دو پایه استوار است: «قناعت عزتمندانه» در سطح فردی و «مسئولیت‌پذیری» در سطح حاکمیتی. مسئولان نظام در خط مقدم این جهاد قرار دارند. رهبر انقلاب با استناد به سیره امیرالمومنین (ع)، به مسئولان هشدار می‌دهند که نباید خط اصحاب قدرت دنیوی را دنبال کنند و تاکید می‌کنند: «اَلا وَ اِنَّکُم لا تَقدِرونَ عَلی ذلِک؛ وَ لکِن اَعینونی بِوَرَعٍ وَ اجتِهاد؛ شماها نمی‌توانید این‌ جوری رفتار کنید، [اما] تلاش کنید.» (بیانات در دیدار مسئولان نظام، ۲۴/۰۲/۱۳۹۸). این یعنی مسئولان باید با پرهیز از تجمل‌گرایی، الگوی عملی این سبک زندگی باشند.
در سطح جامعه نیز، ما به الگوهایی نیاز داریم که زنده و قابل لمس باشند و چه الگویی بالاتر از شهدا؟ همان قهرمانانی که به تعبیر رهبری، از «بهترین تعلقات و شیرین‌ترین تعلقات خودشان گذشتند» (بیانات در دیدار خانواده‌های شهدا، ۰۴/۰۴/۱۴۰۲). شهیدی که از محبت آتشین به همسر و فرزندش می‌گذرد، به ما می‌آموزد که می‌توان برای یک هدف والاتر، از لذت‌های آنی و مصرف‌های غیرضروری گذشت. این یک انتخاب استراتژیک است. در شرایطی که هر ریال ما می‌تواند به تقویت تولید ملی یا پر کردن جیب دشمن منجر شود، هر خرید ما یک عملیات اقتصادی است. اصلاح الگوی مصرف، نه یک شعار، که یک جهاد همگانی و روزمره است؛ جهادی که پیروزی در آن، استقلال و عزت آینده این سرزمین را تضمین خواهد کرد.