با نزدیک‌شدن به زمان برگزاری انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا، روند آماده‌سازی این انتخابات وارد مرحله‌ای تازه شد و تفاوت‌های مهمی میان این دوره و ۶ دوره گذشته به چشم می‌خورد. ۳۰ آبان آخرین مهلت استعفای مسئولانی بود که قصد داشتند در انتخابات شوراهای روستا داوطلب شوند. با پایان این مرحله، فرآیند تشکیل هیات اجرایی مرکزی آغاز شد؛ هیاتی که برای نخستین بار براساس اصلاحات جدید قانون شوراها به ساختار انتخابات افزوده شده و قرار است نقش محوری در نظارت و اجرای روندها داشته باشد.

آرزومندان بهشت

آگاه: فعالیت شوراها به حوزه اجتماعی، عمرانی و خدمات شهری گره خورده است و اعضای این نهاد موظف هستند در ابتدای آغاز به کارشان شهردار را انتخاب کنند؛ شهردار به عنوان عالی‌ترین مقام شهرداری که نهادی عمومی، غیردولتی و محلی است در بیشتر شهرهای جهان به طورمستقیم ازسوی مردم انتخاب می‌شود، اما در ایران و برخی  کشورها یا ازطریق شوراهای اسلامی یا ازسوی دولت انتخاب و معرفی می‌شود. تلاش‌هایی هم برای انتخاب مدیرعالی شهر از سوی مردم صورت گرفت اما نتیجه‌ای حاصل نشد. حتی در دوره اصلاحات، رئیس‌جمهور وقت پیشنهاد کرد که شهردار مستقیما توسط مردم، انتخاب شود و نه از سوی شورا. اما با مخالفت شوراها روبه‌رو شد. آنها می‌گفتند تنها اختیار اصلی ما انتخاب شهردار است و نباید این اختیار از ما گرفته شود. در نتیجه، این طرح در همان زمان مسکوت ماند. در زمان  بررسی طرح اصلاح موادی از قانون تشکیلات وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور در هرم سبز بهارستان باردیگر این موضوع مطرح شد، اما نمایندگان مجلس در جلسه ۲۴ دی ماه ۱۴۰۳ با آن مخالفت کردند.
حال که ساکنان میدان بهارستان در قانون جدید همچنان تعیین شهردار را در حیطه وظایف شوراها می‌دانند، تعدادی از احزاب و تشکل‌های سیاسی درصدد برآمدند در بزنگاه ۱۱ اردیبهشت ماه علاوه بر رونمایی از فهرست انتخاباتی‌شان، از شهردار خود هم رونمایی کنند تا بدین وسیله مردم با شناخت کامل به آنها رأی دهند. به‌خصوص که در هفتمین دوره انتخابات شوراها، تهرانی‌ها قرار است با شیوه «تناسبی شدن» منتخبان خود را راهی خیابان بهشت کنند. با در نظر گرفتن نظام انتخابات تناسبی، نقش فهرست‌ها بسیار پررنگ‌تر از گذشته می‌شود و هر لیست به نسبت آرایی که در شهر کسب می‌کند، می‌تواند بخشی از ۲۱ کرسی شورای شهر تهران را به دست آورد. این موضوع باعث شده تا اصولگرایان از هم‌اکنون به فکر برنامه‌ریزی برای حضور فعال در صحنه رقابت آن هم با نام و تابلوی ائتلاف متبوع‌شان باشند.
در همین راستا، یک رسانه نزدیک به دانشگاه آزاد از تحرکات چهره‌های اصولگرا و رایزنی آنها برای معرفی شهردار تهران در آوردگاه انتخابات خبر داد. یکی از فهرست‌های مطرح، فهرستی است که به جریان نزدیک به علیرضا زاکانی، شهردار فعلی تهران، نسبت داده می‌شود. افرادی مانند عبدالمطهر محمدخانی، شادی مالکی، امیر نوری و محمدامین توکلی‌زاده از گزینه‌های احتمالی حضور در این فهرست هستند. چنین فهرستی به‌نوعی نماینده ادامه مدیریت فعلی شهرداری تلقی می‌شود و می‌کوشد پایگاه رأی حامیان وضع موجود در مدیریت شهری را پشت سر خود جمع کند.
یاران سیاسی زاکانی در انتخابات مجلس دوازدهم با شورای ائتلاف نیروهای انقلاب به جمع‌بندی واحد دست نیافتند و در نهایت جبهه متحد انقلاب اسلامی را تشکیل دادند. باید دید آیا نزدیکان شهردار فعلی تهران با همین نام و نشان وارد کارزار انتخابات می‌شوند یا سازوکار دیگری برای خود طراحی می‌کنند.
در کنار جریان تثبیت مدیریت شهری، فهرست نزدیک به محمدباقر قالیباف نیز در حال چیدمان خود است. در این فهرست، از مازیار حسینی به‌عنوان یکی از گزینه‌های جدی شهرداری آتی تهران در صورت پیروزی این طیف یاد می‌شود.
مهرداد بذرپاش نیز به‌عنوان یکی از چهره‌های دیگر اصولگرا، در حال آماده‌سازی فهرست جداگانه خود است؛ هرچند اطلاعات دقیقی از ترکیب این لیست تا کنون به بیرون درز نکرده است، با این حال، پیش‌بینی می‌شود لیست منتسب به او بیشتر متکی بر نیروهای جوان‌تر و مدیران نسل جدید باشد؛ سیاسیونی که در آستانه انتخابات مجلس دوازدهم با تشکل جدیدشان پا به میدان سیاست نهادند. محسن منصوری هم یکی دیگر از شخصیت‌هایی سیاسی شناخته می‌شود که بنا بر خبر منتشر شده در رسانه دانشگاه آزاد، تلاش می‌کند با تکیه بر بخشی از بدنه دولت سیزدهم و بخشی از جبهه پایداری، فهرستی تازه و تاثیرگذار را وارد میدان کند. نکته مهم این فهرست، احتمال سرلیستی علی بهادری‌جهرمی است؛ چهره‌ای که به‌عنوان سخنگوی دولت سیزدهم شناخته شده و حضور رسانه‌ای و سیاسی‌اش در سال‌های اخیر او را به یکی از شناخته‌شده‌ترین چهره‌های این طیف تبدیل کرده است. این فهرست در صورت نهایی شدن، می‌تواند بخش مهمی از آرای حامی دولت و بدنه نیروهای نزدیک به جبهه پایداری را جذب کند.
همزمان، سیدیاسر جبرائیلی و علی‌اکبر رائفی‌پور نیز با راه‌اندازی احزاب و تشکیلات سیاسی خود، در پی ارائه فهرست‌های مستقل هستند. هرچند اصولگرایان به دنبال فهرست‌های متبوع خودشان در انتخابات پیش رو هستند اما خبر می‌رسد، جریان اصلاح‌طلب در تلاش است با یک فهرست واحد وارد انتخابات شوند. از پیروز حناچی، شهردار پیشین تهران، به‌عنوان یکی از چهره‌های شاخص این لیست یاد می‌شود. همچنین نام‌هایی، چون عباس آخوندی و محمدجواد آذری‌جهرمی در گمانه‌زنی‌ها برای گزینه‌های احتمالی شهرداری آینده تهران اگر اصلاح‌طلبان دست بالا را در شورا داشته باشند، مطرح است.
در همین رابطه، روزنامه اصلاح‌طلب آرمان در گزارشی خبر داده بود: بدون تردید عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی در دولت روحانی چهره اصلی اصلاح‌طلبان برای حضور در شهرداری تهران خواهد بود. چهره دیگر که یک حزب سابقه‌دار جریان اصلاحات پشت او قرار دارد، محسن هاشمی است که عملکرد او در حوزه عمران شهری و توسعه مترو زبان‌زد است. البته برخی  فعالان رسانه‌ای و سیاسی شانس هاشمی تکنوکرات را بیشتر از سایر گزینه‌ها می‌دانند، چرا که او رسما اعلام کرد، در انتخابات پیش رو ثبت‌نام نمی‌کند و از آنجا که سابقه حضور در شورا و مدیریت مترو تهران را در کارنامه‌اش ثبت کرده و ارتباط تشکیلاتی خوبی با اصلاح‌طلبان و کارگزاران دارد، می‌تواند گزینه قوی برای اصلاحاتی‌ها باشد. با این حال باید منتظر ماند و دید در ماه‌های آینده چه اتفاقاتی در سپهر سیاست ایران خواهد افتاد. آیا حزبی‌ها با انتخاب و معرفی شهردار تهران می‌خواهند برگ جدیدی در فضای سیاسی و انتخاباتی رو کنند و آیا این روش به مشارکت مردم در پای صندوق‌ها به‌ویژه در تهران کمک خواهد کرد؟

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.