آگاه: مهدی رهنما با بیان اینکه از داده‌های چند نوع ماهواره در حال حاضر در سازمان هواشناسی استفاده می‌کنیم، توضیح داد: برخی از آنها ماهواره‌های مدار قطبی و برخی دیگر ماهواره‌های زمین‌ثابت هستند. ماهواره‌های مدار قطبی روزی یک تا دومرتبه از روی کشور گذر می‌کنند و می‌توانیم با استفاده از داده‌های آنها روی شناسایی کانون‌های بالقوه و بالفعل گردوخاک همچنین غلظت گردوخاک کار کنیم. وی با بیان اینکه از ماهواره‌های زمین‌ثابت در سازمان هواشناسی بسیار استفاده می‌شود، گفت: ۱۰ تا ۱۵ دقیقه یک‌بار از این ماهواره‌ها یک تصویر به وسعت یک نیم کره دریافت می‌شود و به محض اینکه گردوخاک در کشورهای همسایه یا داخل کشور رخ دهد، شناسایی و رصد و بر اساس نقشه‌های هواشناسی محدوده زمانی و مکانی وقوع پدیده گردوخاک پیش‌بینی و هشدارها صادر می‌شوند.
رییس پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو در بخش دیگری از صحبت‌های خود با بیان اینکه اختلاف‌نظر مبنایی بین عبارت گردوخاک و گردوغبار وجود دارد، اظهار کرد: سازمان محیط‌زیست این پدیده را گردوغبار می‌نامد و سازمان هواشناسی آن را گردوخاک می‌داند. وی ادامه داد: اطلاع‌رسانی و توجه به پدیده گردوخاک از بیش از ۱۰ سال گذشته در ایران افزایش پیدا کرده است، چون در مناطقی رخ داده که از طریق رسانه‌های جمعی انعکاس بیشتری یافته است، درصورتی‌که ایران متاثر از خشکی‌های متعدد و بیابان‌های وسیع و در نتیجه کانون‌های بالقوه و بالفعل گردوخاک سابقه طولانی در وقوع پدیده گردوخاک دارد.
رییس پژوهشگاه هواشناسی و علوم جَو، اضافه کرد: گردوخاک طی ماه‌های اخیر به علت تغییرات اقلیمی و کم‌بارشی‌های پیاپی در ایران و کشورهای همسایه تشدید شده است و چون کانون‌های جمعیتی وسیع‌تری را تحت‌تاثیر قرار داده است، بیشتر توجه برنامه‌ریزان را به خود جلب کرده است. به گفته رهنما تا اوایل پاییز به‌طور متناوب درگیر گردوخاک خواهیم بود ولی وسعت و شدت آن برای ماه‌های پیش رو هنوز قابل‌پیش‌بینی نیست. وی ادامه داد: به تبع شرایط اقلیمی و میزان بارش‌ها برخی از این کانون‌ها در بعضی مواقع فعال می‌شوند. کانون‌های داخلی گردوخاک در ایران طی ماه‌های اخیر به‌خصوص در خوزستان و جنوب سیستان فعال بوده‌اند، البته عمده گردوخاک اخیر کشور منشأ خارجی داشته است؛ چراکه به دلایل شرایط سیاسی و منطقه‌ای در کشورهایی مانند عراق و سوریه عملا اقدامی در جهت تثبیت کانون‌های گردوخاک انجام نشده است.
رهنما در پاسخ به این پرسش که آیا کانون‌های داخلی گردوخاک طی سال‌های گذشته به‌خوبی مدیریت شده است یا خیر، اظهار کرد: این موضوع از سه منظر قابل‌بررسی است؛ از سال ۹۵ تا ۹۹ دو ابرپروژه در سازمان محیط‌زیست تعریف و به پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو سپرده شد. در این جهت کنسرسیومی تشکیل شد. کلیه کانون‌های احتمالی گردوخاک را در داخل و ۲۵ کشور اطراف ایران شناسایی کردیم. رییس پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو ادامه داد: کانون‌های گردوخاک با تلاش‌های سازمان‌های حفاظت محیط‌زیست و منابع طبیعی در حال تثبیت‌شدن هستند و کاهش اثرات گردوخاک در برخی از آنها را شاهد هستیم. رهنما در پایان گفت: سازمان هواشناسی از طریق سامانه‌های پیش‌بینی و هشدار با پروژه‌های مدیریت کانون‌های گردوخاک همکاری کرده است.