آگاه: جنگ تحمیلی ۱۲ روزه اسرائیل بر ضدایران، فرصت مناسبی برای جمهوری اسلامی ایران فراهم ساخت تا اراده نظامی خود را بر این رژیم تحمیل سازد. در این جنگ تحمیلی، ۲۱ پیام ظرف مدت ۱۲ روز از سوی جمهوری اسلامی ایران به رژیم صهیونیستی مخابره شد که بازخوانی آن علاوه بر تبیین دکترین دفاعی ایران، آینده تقسیم قدرت در منطقه غرب آسیا را ترسیم می‌سازد.
جمهوری اسلامی ایران در طول این ۱۲ روز به دنبال ارسال پیام بازدارنده به رژیم صهیونیستی بود که در قالب ۲۱ حمله موشکی تبیین شد. مراکز مورد هدف قرار گرفته از سوی ایران بدین شرح است:
۱. ستاد اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی موسوم به آمان (Aman): ستاد اطلاعات نظامی رژیم صهیونیستی، موسوم به«آمان»، نقش بسیار حیاتی و محوری در ساختار نظامی و امنیتی ارتش این رژیم دارد. آمان، هم به لحاظ جمع‌آوری اطلاعات و هم به لحاظ تحلیل و ارزیابی، «مغز» یا هسته اصلی فرماندهی ارتش و دولت اسرائیل به‌شمار می‌آید. بخشی از اقدامات این ستاد به شرح ذیل است:
جمع‌آوری اطلاعات: اطلاعات نظامی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی از طریق (جاسوسی، شنود، تحلیل تصاویر ماهواره‌ای و...) در مورد کشورهای دشمن، گروه‌های مسلح و تهدیدات بالقوه.
تحلیل اطلاعات: بررسی، پردازش و ارزیابی اطلاعات جمع‌آوری شده برای شناسایی الگوها، تهدیدات و فرصت‌ها.
تولید ارزیابی‌های استراتژیک: تهیه گزارش‌ها و ارزیابی‌های دقیق و به‌روز برای ارائه به مقامات ارشد نظامی و سیاسی، ازجمله نخست‌وزیر، وزیر دفاع، رئیس ستاد مشترک و سایر تصمیم‌گیرندگان کلیدی.
به‌طور خلاصه، آمان نه‌تنها یک سازمان اطلاعاتی است، بلکه یک مرکز تفکر استراتژیک است که نقش کلیدی در شکل‌دهی سیاست‌های امنیتی اسرائیل ایفا می‌کند. این ستاد در حقیقت قلب جاسوسی این رژیم محسوب می‌شود و با انهدام آن به نوعی فرماندهی این رژیم (چشم و گوش) از کار افتاد.
۲. تاسیسات دفاعی رافائل (Rafael Advanced Defense Systems): شرکت تولیدکننده تسلیحات سامانه‌های دفاعی اسرائیل، موسوم به «رافائل»، در حقیقت آزمایشگاه ملی تحقیق و توسعه دفاعی رژیم صهیونیستی به‌شمار می‌آید. حمله به شرکت رافائل و تخریب گسترده آن از سوی ایران در حقیقت حاوی این پیام بود که جایی که گنبد آهنی و سامانه‌های دفاع موشکی رژیم صهیونیستی ساخته می‌شود، از تیررس جمهوری اسلامی ایران در امان نیست و با این ضربه پیام ایران به طرف مقابل رسید که توانایی نابودی سپر موشکی شما را داریم.
۳. مقر اصلی ستاد موساد: مقر اصلی ستاد موساد در شمال تل‌آویو، در حقیقت مغز پنهان اسرائیل به‌شمار می‌آید. این ستاد با هفت هزار پرسنل دارای هشت بخش اصلی است. حمله به ستاد موساد فقط حمله به یک ساختمان امنیتی نبود، بلکه پیام واضحی به شبکه سایه بود.
۴. ستاد کل فرماندهی و عملیات ارتش (وزارت جنگ): ستاد کل ارتش رژیم صهیونیستی، با هدف حفظ کیان و استقلال این رژیم و ناکام‌گذاشتن دشمنان آن در ایجاد اختلال در زندگی روزمره ساکنان سرزمین‌های اشغالی بنا شد. این ستاد واقع در کریاه در حقیقت مغر نظامی رژیم صهیونیستی بود که به یکی دیگر از اهداف جمهوری اسلامی ایران در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه مبدل شد. پیام این شلیک مستقیم، چشم در برابر چشم بود.
۵. مرکز فرماندهی و کنترل وزارت دفاع: ضربه‌ای دیگر به مرکز تصمیم گیری؛ جمهوری اسلامی ایران با هدف قراردادن مرکز فرماندهی و کنترل وزارت جنگ رژیم صهیونیستی، این پیام را مخابره کرد که مقامات ارشد شما هم ایمن نیستند.
۶. شهر کریات گت، قطب صنعت فناوری: کریات گت یا قطب صنعت فناوری رژیم صهیونیستی، در حقیقت مرکز تولید میکروچیپ و تولید تراشه‌های صنعتی این رژیم است که نقش مهمی در اقتصاد فناوری نوین و زنجیره تامین لوازم الکترونیک جهانی به‌شمار می‌آید. وجود شرکت‌های بزرگ فناوری، به‌ویژه در زمینه تولید نیمه هادی‌ها (اجزای اصلی دستگاه‌های الکترونیکی)، این شهر را به یک قطب فناوری تبدیل کرده است. هدف قرار گرفتن این شهر پیام روشنی برای تهدید اقتصاد فناوری‌های مدرن و زنجیره تامین قطعات الکترونیکی در جهان و اساسا هشداری به سرمایه‌گذاری این رژیم در این شهر شیشه‌ای است.
۷. بازار بورس اوراق بهادار تل‌آویو: بورس اوراق بهادار تل‌آویو، به‌عنوان تنها بازار بورس سهام عمومی رژیم صهیونیستی که در منطقه آحوزات بیت دو واقع شده است، در سال ۱۹۵۳ میلادی تاسیس شد و نقش بسیار مهمی در اقتصاد اسرائیل ایفا می‌کند. هدف قرار گرفتن ساختمان بورس اوراق بهادار در آحوزات که سهام شرکت‌های اسرائیلی و بین‌المللی در آن قرار دارد و اوراق قرضه دولتی و شرکت‌های خصوصی در آن عرضه می‌شود و در حقیقت صندوق سرمایه‌گذاری مشترک و یکی از ابزارهای مهم مالی این رژیم به‌شمار می‌آید، بیانگر این پیام است که جمهوری اسلامی ایران قدرت لمس هسته اصلی اقتصاد این رژیم را دارد و قلب مالی این رژیم دور از دسترس نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران نیست.
۸. موسسه علوم وایزمن: موسسه علوم وایزمن که در واقع یک دانشگاه تحقیقاتی دولتی به‌شمار می‌آید که در شهر رحووت واقع در ۲۰ کیلومتری تل‌آویو قرار دارد و به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین موسسات تحقیقاتی چندرشته‌ای در جهان به‌شمار می‌آید. این موسسه در سال ۱۹۳۴ میلادی توسط حییم وایزمن تاسیس شد که در ابتدا نام این موسسه، دانیل سیف بود و در سال ۱۹۴۹ میلادی به موسسه علوم وایزمن تغییر نام یافت. این موسسه به‌طور کلی در زمینه علوم طبیعی نظیر ریاضیات، کامپیوتر، فیزیک، شیمی، بیوشیمی، زیست شناسی و... فعالیت می‌کند و در واقع به آموزش دانشجویان در مقاطع تحصیلات تکمیلی می‌پردازد.
۹. مرکز داده‌های دیجیتال
مرکز داده‌های دیجیتال در بئرسبع، در حقیقت قطب مهم فناوری اطلاعات و امنیت سایبری رژیم صهیونیستی است. «سایبر اسپارک» در واقع مرکز نوآوری در حال رشد اسرائیل بوده که با مشارکت دفتر ملی سایبری این رژیم موسوم به (INCB)، شهرداری این شهر و دانشگاه بن گوریون در نقب ایجاد شد. در این پارک فناوری بیش از ۷۰ شرکت بین‌المللی پیشرو در امنیت سایبری و دادهای دیجیتال سرمایه‌گذاری کرده‌اند و بیش از سه هزار مهندس و کارمند در آن مشغول به فعالیت بوده‌اند. لازم به ذکر است که اولین مرکز نوآوری دیجیتال این رژیم موسوم به(CDI) نیز در این پارک فناوری واقع شده بود. در حقیقت بئر شبع با سرمایه‌گذاری بسیار زیاد، در حال تبدیل‌شدن به مرکز مهمی برای فناوری اطلاعات و امنیت سایبری این رژیم بود که پس از دریافت پیام موشکی تهران به تلی از خاکستر تبدیل شد.
۱۰. فرودگاه بین‌المللی بن گوریون (Tel Aviv Ben Gurion International Airport): فرودگاه بن گوریون، یکی از سه فرودگاه بین‌المللی رژیم صهیونیستی است که در نزدیکی شهر تل آویو قرار دارد. این فرودگاه که دروازه اصلی و در واقع پنجره پادگان نظامی اسرائیل به جهان محسوب می‌شود، یکی از مراکز مهم لجستیک و حمل‌ونقل مسافر در سرزمین‌های اشغالی است. هدف قرار گرفتن این فرودگاه، در حقیقت این پیام را صادر کرد که کنترل دروازه ورود و خروج سرزمین اشغالی که در حقیقت ارتباطات جهانی این رژیم با خارج از این پادگان نظامی به‌شمار می‌آید، در تیررس جمهوری اسلامی ایران قرار دارد و ایران قادر است با اشراف اطلاعاتی و قدرت برتر نظامی خود این دروازه را کنترل کند.
۱۱. پایگاه هوایی رامات دیوید (Ramat David Airbase): پایگاه هوایی رامات دیوید واقع در دره جزریل یکی از مهم‌ترین پایگاه‌های نظامی این رژیم است که در شمال سرزمین‌های اشغالی قرار دارد. این پایگاه در سال ۱۳۴۲ توسط انگلیس تحت عنوان «RAF Ramat David» تاسیس و پس از پایان جنگ جهانی دوم و پیدایش رژیم صهیونیستی، این پایگاه به نیروی هوایی این رژیم واگذار شد. این پایگاه یکی از اصلی‌ترین پایگاه‌های نیروی هوایی رژیم صهیونیستی است که نقش بسیار مهمی در حفاظت از حریم هوایی این رژیم دارد. این پایگاه میزبان تعداد زیادی از جنگنده‌های نسل پنجم این رژیم است.
۱۲. پایگاه هوایی تلنوف (Telnuff Air force base): پایگاه هوایی تلنوف، در پنج کیلومتری جنوب شهر رخووت و در نزدیکی تل‌آویو یکی دیگر از مهم‌ترین پایگاه‌های هوایی رژیم صهیونیستی به‌شمار می‌آید. این پایگاه نقش مهمی در عملیات‌های هوایی جبهه شمالی رژیم صهیونسیتی، به خصوص در برابر لبنان دارد. این پایگاه به‌عنوان مهم‌ترین پایگاه هوایی رژیم صهیونیستی، از موقعیت استراتژیک، امکانات پیشرفته و نقش کلیدی در عملیات‌های نظامی و تامین امنیت هوایی این رژیم برخوردار است. ضربه به این پایگاه برای رژیم صهیونیستی بسیار گران تمام شد و افسانه شکست‌ناپذیری توان هوایی این کشور را با شکست مواجه ساخت.
۱۳. پایگاه هوایی نواتیم (Nevatim Airbase): پایگاه هوایی نواتیم، یکی از مهم‌ترین پایگاه‌های هوایی این رژیم و در واقع ستاد فرماندهی نیروی هوایی آن به‌شمار می‌آید که نقش مهمی را در عملیات‌های نظامی این رژیم در منطقه به خود اختصاص داده است. این پایگاه واقع در جنوب سرزمین‌های اشغالی و در نزدیکی شهر بئر سبع میزبان ناوگان جنگنده‌های F۳۵ است. حضور این جنگنده‌های نسل پنجم و پیشرفته در نوانیم توانایی تهاجمی اسرائیل را به‌طور فزاینده‌ای افزایش داده‌اند. همچنین این پایگاه میزبان هواپیماهای سوخت‌رسان برای انجام عملیات‌های دوربرد است. به‌طور کلی، پایگاه نواتیم به دلیل موقعیت جغرافیایی و امکانات پیشرفته آن، نقش مهمی در حفاظت از حریم هوایی این رژیم در مقابله با هر نوع تهدیدی ایفا می‌کند. هدف قرارگرفتن این پایگاه از سوی ایران، فقط پیام به جنگ‌افزارهای این رژیم نبود، بلکه پیامی مستقیم به ستاد فرماندهی نیروی هوایی رژیم صهیونیستی بود. پیامی که آنها وادار به التماس برای برقراری آتش بس کرد.
۱۴. پایگاه هوایی عوودا (Ovda Airbases):‌این پایگاه به‌عنوان یکی دیگر از پایگاه‌های رژیم صهیونیستی در حدود ۴۰ کیلومتری شمال ایلات، واقع در صحرای نقب قرار دارد و مرکز آموزش خلبانان آن به‌شمار می‌آید. هدف قرارگرفتن این پایگاه یعنی ضربه به توان آموزش خلبانان این رژیم و اقدامی بلندمدت برای تامین امنیت هوایی منطقه. پیام ضربه به پایگاه عوودا این بود که مراکز آموزش نظامی نیز جزو اهداف جمهوری اسلامی ایران قرار دارد.
۱۵. پایگاه هوایی پالماخیم (Palmachim Airbase):  پایگاه هوایی پالماخیم، یکی دیگر از پایگاه‌های مهم رژیم صهیونیستی و در حقیقت مرکز آموزش برای خلبانان، پهبادها، ماهواره‌ها و پدافند موشکی رژیم صهیونیستی است که در ۱۶ کیلومتری جنوب تل‌آویو و هشت کیلومتری شمال اشدود واقع شده است. از آنجایی که این پایگاه ستاد فرماندهی و اسکادران ۱۶۶ نیروی هوایی و نیز محل استقرار بخش دفاع هوایی رژیم صهیونیستی به‌شمار می‌آید، از اهمیت فوق العاده‌ای برخوردار است. هدف قرارگرفتن این پایگاه به‌عنوان عنصری کلیدی در ازبین‌بردن امنیت منطقه، اقدامی پیش‌دستانه و بلندمدت و ضربه‌ای به دفاع هوایی اسرائیل است. پیام این اقدام نظامی فقط یک جمله بود: آسمان تل‌آویو در دستان ماست.
۱۶. پایگاه هوایی اَین شِمِر (Ein Shemer Airfeild): فرودگاه این شمر، واقع در شمال سرزمین اشغالی (منطقه الجلیل) یکی دیگر از پایگاه‌های هوایی این رژیم است. این پایگاه که در ۸۱ کیلومتری مرز لبنان واقع شده، محل نگهداری اصلی پهبادهای رژیم صهیونیستی و سامانه پیکان ۲ و رادار گرین پین با برد ۱۰۰۰ کیلومتر برای مهار موشک‌های بالستیک است. حمله به این پایگاه پهبادی، حامل پیام بازدارندگی برای اسرائیل و ناکارآمدی سامانه‌های دفاعی این رژیم به‌شمار می‌آید.
۱۷. شرکت صنایع شیمیایی بندر حیفا (ICL Group):‌شرکت صنایع شیمیایی بندر حیفا که در شمال سرزمین‌های اشغالی قرار دارد، یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان محصولات شیمیایی کشاورزی در سطح جهان و نیز یکی از مراکز مهم صنعتی و اقتصادی این رژیم به‌شمار می‌آید. علاوه بر تولید محصولات کشاورزی در این شرکت، محصولاتی نظیر مواد معدنی، سفیدکننده‌ها، کودها، مواد شیمیایی و صنعتی نیز تولید می‌شود. همچنین این شرکت دارای تاسیسات فرآوری و ذخیره‌سازی ۱۲ هزار تنی‌آمونیاک است. شاید در نگاه اول هدایت موشک‌های نقطه‌زن ایرانی به این شرکت صنعتی و اقتصادی، حاوی پیام بازدارنده در حوزه اقتصاد باشد؛ لیکن گیرنده پیام، معنای تلفیق ۱۲ هزار تن آمونیاک سرگردان در سرزمین‌های اشغالی را با موشک‌های نقطه‌زن به خوبی می‌داند.
۱۹. پالایشگاه حیفا (Bazan Group): پالایشگاه حیفا یکی از مهم‌ترین پالایشگاه‌های نفت رژیم صهیونیستی است که نقش بسیار مهمی در اقتصاد و تامین انرژی آن دارد. این پالایشگاه بخش عمده‌ای از سوخت موردنیاز این رژیم را تامین می‌کند و نقش آن در تامین انرژی برای بخش‌های مختلف ازجمله حمل‌ونقل، صنعت و تولید برق حیاتی است. این پالایشگاه علاوه بر تامین سوخت این رژیم، مواد اولیه موردنیاز صنایع پتروشیمی این رژیم را تامین می‌کند. همچنین پالایشگاه حیفا یکی از مجتمع‌های عظیم رژیم صهیونیستی در جذب نیروی انسانی و ایجاد اشتغال به‌شمار می‌آید. این پالایشگاه یکی از زیرساخت‌های حیاتی برای اقتصاد و تامین انرژی این رژیم است. هدف قرارگرفتن این پالایشگاه حاوی پیامی مستقیم به شریان حیاتی رژیم صهیونیستی است که در صورت هر گونه اشتباه محاسباتی، باید برای مدت نامحدودی با موضوع امنیت انرژی خداحافظی کنند.
۱۹. نیروگاه برق حیفا ( Haifa Power Station):‌نیروگاه برق حیفا یکی از نیروگاه‌های مهم در فلسطین اشغالی است. اگر چه نیروگاه‌های بزرگ‌تری نسبت به حیفا در سرزمین‌های اشغالی وجود دارد، اما این نیروگاه در تامین بندر تجاری حیفا نقش قابل‌ملاحظه‌ای به خود اختصاص داده است. این نیروگاه در حقیقت نیروگاه تامین برق ذخیره و پایداری انرژی در سرزمین‌های اشغالی است که هدف قراردادن آن، یعنی روشنایی، تولید، زندگی روزمره در اختیار توان نظامی ایرانی‌هاست و این بدان معنی است که زیر ساخت‌های غیرنظامی در تیررس هستند.
۲۰. نیروگاه برق الخضیره: نیروگاه برق الخضیره در سال ۱۹۸۱ میلادی به بهره‌برداری رسید و یکی از بزرگ‌ترین نیروگاه‌های برق در سرزمین‌های اشغالی است که از اهمیت استراتژیک زیادی برخوردار است. این نیروگاه ۲۳‌درصد از کل برق سرزمین‌های اشغالی را تامین می‌کند. حمله به این نیروگاه در برای تکمیل قطعه‌ای دیگر از پازل امنیت انرژی به‌شمار می‌آید و در واقع به این معناست که احتمال کمبود انرژی برای این رژیم نیز وجود دارد.
۲۱. بندر حیفا:بندر حیفا یکی از دو بندر مهم در سرزمین‌های اشغالی اسات که نقش مهمی در تجارت بین‌المللی رژیم صهیونیستی ایفا می‌کند. این بندر که در حقیقت دروازه تجارت این رژیم است، حجم قابل‌توجهی از واردات و صادرات را به خود اختصاص داده است. بندر حیفا دارای زیرساخت‌های پیشرفته‌ای برای جابه‌جایی کالاست. فرصت‌های شغلی موجود در این بندر به همراه سهولت در تجارت جهانی، بر اهمیت این بندر در اقتصاد، تجارت و دسترسی به بازارهای جهانی برای رژیم صهیونیستی افزوده است. حمله به این بندر که در حقیقت حمله به شریان اصلی دریایی اسرائیل است، عملا توانسته است که تجارت، عملیات دریایی و اقتصاد این رژیم را تهدید کند.
ضربه به این اهداف که به منظور ارسال پیام بازدارندگی و نه یک حمله نظامی صِرف صورت پذیرفت، موجب شد که رژیم صهیونیستی در روز سوم تجاوز به جمهوری اسلامی ایران برای برقراری آتش‌بس، در نزد میانجیگران بین‌المللی التماس کند. این در شرایطی صورت گرفت که جمهوری اسلامی ایران فقط به‌دنبال تنبیه متجاوز نبود، بلکه به‌دنبال ارسال پیامی مهم به جامعه جهانی بود. در حقیقت مضمون این پیام این بود که صبر راهبردی جمهوری اسلامی ایران در حال تمام‌شدن است و تهران آماده تغییر قواعدبازی به روش خود است.
حال سوال اینجاست که ادامه تنبیه متجاوز و تدریس نظریه بازدارندگی به رژیم صهیونیستی، چند میلیارد دلار به اقتصاد اسرائیل و هم‌پیمانان آن خسارت وارد آورد؟ به‌روزرسانی بانک اهداف جمهوری اسلامی ایران در آینده‌ای نه چندان دور، چند صد میلیارد دلار دیگر برای آنان خسارت در بر خواهدداشت؟ در نهایت آیا اساسا رژیمی با وسعت ۲۲ هزار کیلومترمربع، توان پذیرش پیام‌های بازدارنده از سوی ایران را داراست؟
«پذیرش آتش‌بس از سوی ایران، فرصت درک معنای پایان صبر راهبردی خود را به محور شرارت غربی، عربی، عبری داد و به آنان گوشزد کرد که تهران با قواعد بازی به‌خوبی آشناست و آمادگی آن را دارد که اراده خود را بر دیگران، براساس خوانش خود تحمیل سازد و اساسا بر این باور است که جامعه جهانی، بدون جمهوری اسلامی معنا ندارد. بدیهی است تبیین این پیام در خارج از میدان جنگ و در پشت میز مذاکره بر عهده مسئولین دستگاه دیپلماسی است که از توانمندی و شایستگی خود بهره برده و به‌نحو مطلوبی این پیام را به طرف مقابل تفهیم کنند.»