آگاه: به نقل از نشریه the cut، در دنیای امروز با تلفن‌های هوشمند، شبکه‌های اجتماعی و مشغله‌های روزمره که توجه بسیاری از افراد را به خود جلب کرده است، اختصاص دادن زمان کافی به مطالعه کتاب به یکی از چالش‌های اصلی تبدیل شده است.
مقاله‌ای در نشریه The Cut با عنوان «چگونه زمان پیدا کنیم برای کتاب خواندن؟» به سراغ ۱۸ نویسنده، روزنامه‌نگار، منتقد ادبی و اهل کتاب رفته و از آنها درباره راهکارهای شخصی‌شان برای گنجاندن مطالعه در روزمرگی‌ها پرسیده است. نتیجه، مجموعه‌ای از توصیه‌های صمیمی، کاربردی و گاه غافلگیرکننده است.
  مولی یانگ، منتقد کتاب ؛  کتاب را همیشه همراه خود دارد و می‌گوید: «همان‌طور که مردم گوشی همراه دارند، من هم کتاب می‌برم.» برای او مهم نیست کتاب نیمه‌خوانده بماند، بلکه فرصت‌های کوتاه مطالعه را از دست نمی‌دهد.
  انجلا گاربس، نویسنده ؛  توصیه می‌کند زمان مطالعه را در تقویم ثبت کنید. او به‌عنوان مادر، وقتی دخترش به خواب می‌رود، برای خود «زمان مطالعه» رسمی در نظر می‌گیرد.
  حنیف عبدالرقیب، شاعر و نویسنده ؛ بر خلاف سخت‌گیری روی کمیت، معتقد است حتی خواندن یک پاراگراف هم کافی است. هدف، حفظ ارتباط با کتاب است نه رسیدن به عددی مشخص.
  دوری شافریر، نویسنده؛ مطالعه را در لحظات خالی روز جای می‌دهد، به‌ویژه پیش از خواب حتی اگر فقط پنج صفحه باشد.
  اکواکِ اِمِزی، رمان‌نویس نیجریه‌ای-آمریکایی ؛ تاکید می‌کند باید با خود روراست بود. اگر زمان کافی ندارید، شاید بهتر است با یک رمان کوتاه شروع کنید و فشار نیاورید.
  سم سندرز، خبرنگار ؛  بر قدرت «کتاب صوتی» باور دارد و هنگام پیاده‌روی یا رانندگی به کتاب صوتی گوش می‌دهد که آن را معادل خواندن می‌داند.
  جیا تولنتینو، نویسنده؛ برای جلوگیری از وسوسه گوشی، از تایمر استفاده می‌کند و می‌گوید ۲۰ دقیقه مطالعه بی‌وقفه بهتر از ساعت‌ها اسکرول کردن است.
  تاوی گِوینسون، بازیگر و ویراستار؛ به جای گوشی، کتاب را به تخت خواب می‌برد و این تغییر ساده به او کمک کرده شب‌ها بیشتر مطالعه کند.
  کیتلین گرینج، رمان‌نویس آمریکایی؛ توصیه می‌کند کتاب‌هایی بخوانید که برایتان لذت‌بخش است، چون لذت بردن از مطالعه باعث بازگشت خودبه‌خودی به کتاب می‌شود.
  اشلی سی. فورد، نویسنده؛معتقد است لزومی ندارد همیشه کتاب را کامل بخوانید، اگر کتابی به دلتان ننشیند، رهایش کنید و سراغ کتاب دیگری بروید.
  اوچوکو آکپووبوو، نویسنده نیجریه‌ای-آمریکایی؛زمان مشخصی برای مطالعه تعیین می‌کند و آن را «قراردادی با خود» می‌نامد و همانند ورزشکاران با انضباط پایبند آن است.
  سکاچی کول، روزنامه‌نگار کانادایی-هندی‌تبار؛توصیه می‌کند با کتابی شروع کنید که خیلی هیجان‌زده‌تان می‌کند تا با اشتیاق زمان مطالعه را پیدا کنید.
  سعید جونز، شاعر آمریکایی؛ به جای برنامه سخت‌گیرانه، با خود قرار می‌گذارد که فقط چند صفحه بخواند، که اغلب باعث می‌شود بیشتر مطالعه کند.
  مگان اوکانل، نویسنده؛ وقتی از خانه خارج می‌شود، گوشی را جا می‌گذارد و کتاب می‌برد و می‌گوید: «وقتی گوشی نیست، ناگهان ۸ ساعت زمان پیدا می‌کنید!»
  زن رُمانوف، رمان‌نویس؛  برای کاهش فشار ذهنی چند کتاب را همزمان می‌خواند تا بسته به حال و هوایش یکی را انتخاب کند.
  اما استراب، کتاب‌فروش و نویسنده ؛  می‌گوید: «برایم مهم نیست چند صفحه بخوانم، فقط اینکه لحظه‌ای از روز را با کتاب بگذرانم برایم کافی است.»
  رمبرت براون، نویسنده؛ ترجیح می‌دهد کتاب‌هایی بخواند که از قبل در فهرست داشته است؛ همین هدف‌گذاری به او انگیزه می‌دهد.
  کارمن ماریا ماچادو، نویسنده داستان کوتاه؛  به ارزش بازخوانی باور دارد و می‌گوید بازخواندن کتاب‌های مورد علاقه، همان‌قدر ارزشمند است که خواندن کتاب تازه.