آگاه: برخی تحلیل‌گران و صاحب‌نظران معتقدند که در حوزه نظامی، همچنان بالاترین تهدید در دریا وجود دارد.   
گفته می‌شود آمریکایی‌ها در حال هماهنگی‌ و رایزنی با برخی کشورها جهت آغاز توقیف و بازرسی از نفتکش‌ها و کشتی‌های تجاری ایران در دریا و بنادر هستند. 
اقدام چندی پیش ایران در روشن کردن موقعیت‌یاب‌های کشتی‌های خود و آشکارشدن کشتی‌های ایرانی در مسیر حرکت به چین، حاوی پیامی مهم برای جبهه دشمن بود.
در این زمینه معادله عدم صادرات نفت دیگران در صورت عدم صادرات نفتِ ما همچنان مطرح بوده و در صورت اقدام خصمانه نظامی، کشتی‌های دشمنان در آب‌های مختلف دنیا از تیرهای غیب در امان نخواهند بود؛ همچنین این آمادگی برای گسترش درگیری و تبدیل آن به یک جنگ گسترده نیز وجود دارد. تجربیات برتری در جنگ‌های دریایی و نفتکشی، برگ برنده‌ای مهم برای ماست.
دشمنان کشور ما و آنهایی که در رویای جنگ نفتکش‌ها و توقیف کشتی‌های تجاری ما هستند، ضرورت دارد که ماجرای بریجتون را دوباره مرور کنند.
در تابستان سال ۶۶ که جنگ نفتکش‌ها در خلیج فارس بالا گرفته بود، اعراب دست به دامان شوروی و آمریکا شدند.
ابتدا روس‌ها برای اسکورت نفتکش‌ها قبول مسئولیت کردند اما زمانی که واحد شناوری تحت فرماندهی پرویز قوسی از نیروی دریایی سپاه بوشهر در اردیبهشت ۶۶ علنا به کشتی تجاری ایوان کورتیف حمله کرد، شوروی با وجود اولتیماتوم ۴۸ ساعته به ایران برای همیشه ناوگانش را از خلیج فارس خارج کرد و آمریکا برای دفاع از اعراب ثروتمند خلیج فارس یکه‌تاز شد.
در اواخر تیرماه ۶۶ آمریکا بزرگ‌ترین نفتکش آن روز دنیا را که کویتی بود و الرخا نام داشت به بریجتون تغییر نام داده و با پرچم ایالات متحده راهی کویت کرد؛ در این عملیات ۶ ناو فریگیت آمریکایی محافظ این سوپرتانکر بودند.
در ایران دستور قاطع برای برخورد با این نفتکش آمریکایی صادر شد؛ ابتدا در تنگه هرمز قرار بود با موشک ضد کشتی هدف قرار بگیرد که به دلایل فنی عملیات لغو شد؛ در عملیات دوم قرار بود غواصان به آن مین بچسبانند که آن موضوع نیز منتفی شد.
در اوایل مرداد ۶۶ مسئولان نظامی جمهوری اسلامی ایران بازهم انجام عملیات را به نیروی دریایی بوشهر سپردند.
نادر مهدوی و نیروهایش با چند قایق موتوری و ۱۰ مین متعلق به جنگ جهانی دوم که از نیروی دریایی ارتش تحویل گرفته بودند راهی آب‌های بین‌المللی شدند.
چند مایل محدوده‌ای بود که بریجتون احتمال عبور از آنجا را داشت اما با توجه به معدود بودن مین‌ها، در ۳ کیلومتر که بیشترین احتمال عبور این نفتکش دشمن وجود داشت به فاصله هر ۳۰۰ متر مین‌ها ریخته شدند.
نتیجه کار شگفت‌انگیز بود؛ نفتکش بریجتون که حامل چندین محافظ مسلح بود و ۶ ناو جنگی آن را اسکورت می‌کرد و چند هلیکوپتر اطراف آن گشت می‌زد تا از حضور احتمالی نیروهای ایرانی مطلع شوند با مین برخورد کرد و حفره‌ای به مساحت ۴۳ متر مربع در بدنه سمت راست آن ایجاد شد؛ اتفاقی که سبب شد آمریکا در جنگ نفتکش‌ها شکست بخورد و تحقیر شود.
این عملیات به حیثیت بین‌المللی آمریکا ضربه‌ای جدی وارد آورد و پیروزی بزرگی برای ایران به حساب آمد تا جایی که تمام اعضای دخیل در عملیات به دیدار امام خمینی(ره) دعوت شدند.
نکته جالب عملیات انفجار کشتی بریجتون آنجا بود که شب قبل از انهدام این نفتکش عملیات گسترده مین‌روبی در آب‌های نزدیک به کویت انجام گرفته بود و هواگردهای آمریکایی به طور مداوم به رصد تحرکات سپاه می‌پرداختند اما ناوگروه نادر مهدوی عملیات را طوری زمان‌بندی کرده بودند که تنها ۳ ساعت قبل از رسیدن بریجتون مین‌ها را در نقطه مورد نظر رها سازند تا فرصت عکس‌العمل از نیروی دریایی آمریکا سلب شود.
همچنین نیروی دریایی سپاه با این عملیات نشان داد می‌تواند با سلاح‌های کوچک و ابتدایی مشروط به بهره‌گیری از خلاقیت و تاکتیک‌های نوین نامتقارن، نتایج استراتژیک و قابل‌توجه بگیرد.