آگاه: «امروز هوش‌مصنوعی با یک شتاب حیرت‌دهنده‌ای [دارد پیش می‌رود]؛ یعنی انسان متحیر می‌شود از شتابی که این فناوری عجیب در دنیا پیدا کرده و دارد پیش می‌رود. خب الان دستگاه‌های مختلف ما ــ نظامی و غیر نظامی ــ از هوش‌مصنوعی دارند استفاده می‌کنند، بهره‌برداری می‌کنند، اما این ما را فریب ندهد. در مسئله هوش مصنوعی، بهره‌بردار بودن امتیاز نیست؛ این فناوری لایه‌های عمیقی دارد که باید بر آن لایه‌ها مسلط شد؛ آن لایه‌ها دست دیگران است. اگر شما نتوانید لایه‌های عمیق و متنوع این فناوری هوش‌مصنوعی را تامین کنید، فردا اینها یک ایستگاهی مثل آژانس اتمی درست می‌کنند برای هوش‌مصنوعی  که الان دارند مقدماتش را فراهم می‌کنند ــ که اگر چنانچه به آن ایستگاه رسیدید، باید اجازه بگیرید که در فلان بخش از هوش‌مصنوعی استفاده کنید، در فلان بخش دیگر حق ندارید استفاده کنید! این‌جوری است؛ زرنگ‌های دنیا، فرصت‌طلب‌ها و قدرت‌طلب‌های دنیا دنبال این چیزها هستند. یک آژانس هوش‌مصنوعی هم به وجود می‌آید، آن‌وقت اجازه نمی‌دهند که شما از این منطقه عبور کنید. خودتان باید برسید به فناوری‌های عمیق و ژرف این مسئله‌ و لایه‌های زیرساختی هوش‌مصنوعی را باید در کشور دنبال کنید...» (بیانات رهبری در نخستین دیدار هیات دولت چهاردهم ۰۶/۰۶/۱۴۰۳)
هوش‌مصنوعی شاخه‌ای از علوم رایانه است که سیستم‌هایی با قابلیت انجام وظایف نیازمند هوش انسانی مانند یادگیــری، استدلال و پردازش زبان طبیعی ایجاد می‌کند. این فناوری بر سه مولفه اصلی استوار است:
الف) الگوریتم‌ها (مانند شبکه‌های عصبی عمیق)
ب) داده‌های انبوه (برای تحلیل الگوهای رفتاری)
ج) زیرساخت‌های محاسباتی (مانند  GPUها برای پردازش سریع) 
از هوش‌مصنوعی به عنوان یکی از مهم‌ترین فناوری‌های تحول‌آفرین و آغازکننده عصری جدید یــا انقلاب صنعتــی پنجــم یاد می‌شود. هوش‌مصنوعی در حال تغییر بنیادین سیاست، اقتصاد و رسانه است. هنری کیسینجر در کتاب عصر هوش‌مصنوعی تاکید می‌کند که این فناوری نه تنها روش‌های تصمیم‌گیری را دگرگون کرده بلکه در حال بازتعریف قدرت در سیاست جهانی است.
در شرایط امروز و با توجه به سرعت روزافزون این فناوری چه باید کرد و کدام تصمیم درست است؟ نکته حائز اهمیت بیش از هر تصمیم و اتفاقی این است که باید متوجه این موضوع باشیم که فناوری هوش‌مصنوعی با سرعت رعدآسایی در حال رشد و توسعه است و در کنار هر اقدام و تصمیم‌گیری باید در نظر داشته باشیم که از این سرعت روزافزون عقب نمانیم. 
اما فارغ از مقوله پیشرفت باید به فکر ایجاد یک قرارگاه مرکزی و مغزافزار کلان باشیم که کل فرآیند و جریان هوش‌مصنوعی در کشور را رصد و سیاستگذاری کند. اینکه کدام نهاد و در کجا این قرارگاه شکل بگیرد، موضوع بحث ما نیست اما سرعت هرچه بیشتر در شکل‌گیری آن و اینکه از افراد و اجزای متخصص تشکیل شود از اولویت ویژه‌ای برخوردار است. هوش‌مصنوعی در همه ابعاد آن وارد لایه‌های مختلف زندگی اجتماعی شده است و اگر از سونامی فراگیر آن عقب بمانیم و نتوانیم مدیریت شده و متمرکز بدان بپردازیم، وقتی به خودمان می‌آییم که بسیار دیر شده است.