مریم جهانگیر

  • راهبرد «نرم‌افزاری‌کردن مقاومت»

    جنگ روایت‌ها در بحران ۱۲ روزه و بازیافت چهره ایران در دیپلماسی عمومی

    راهبرد «نرم‌افزاری‌کردن مقاومت»

    مریم جهانگیر، آگاه مسائل فرهنگی : در جهان امروز میدان نبرد پیش از آنکه در خاک واقع شود، در افکار عمومی، در قاب تصویر و در کلمات آغاز می‌شود. حتی یک نبرد نظامی اگر در روایت جهانی بازنده باشد، در تاریخ شکست‌خورده خواهد ماند؛ چه‌بسا در حافظه ملت خود نیز. جنگ ۱۲ روزه، اگرچه در ظاهر یک تقابل نظامی محدود بود اما در سطحی ژرف‌تر، میدان نبردی تمام‌عیار در حوزه دیپلماسی عمومی، روایت رسانه‌ای و گفتمان حقوق بشر بود؛ جایی که ایران، به‌درستی دریافت که برای بقا و بروز هویت تمدنی خود باید نه‌فقط بجنگد بلکه روایت کند.

  • اینجا زندگی ادامه دارد

    ما جنگ را فهمیده‌ایم

    اینجا زندگی ادامه دارد

    مریم جهانگیر:  ساعت هفت صبح است. من پشت پنجره آشپزخانه ایستاده‌ام، کتری آب‌جوش قل‌قل می‌کند، بچه‌ها خوابند و بوی نان تازه در کوچه پیچیده.

  • منِ درون ما

    روایتی از تربیت جمعی و نسبت آن با مناسک دینی

    منِ درون ما

    مریم جهانگیر،  آگاه اندیشه :  از نوجوانی عادت داشتم در روزهای خاص مذهبی، کنار مادر، خاله، یا زن‌های محل به هیئت بروم. نه فقط به خاطر نذری و نوحه، بیشتر به‌خاطر آن حس بی‌واسطه‌ای که آدم را از کنج ذهن خودش بیرون می‌کشد و پرت می‌کند در دل یک جمع. جمعی که شاید زبان علم، آن را «توده» بنامد، اما من همیشه در آن فردیت‌ها را می‌دیدم.

  • داریم پیر می‌شویم

    داریم پیر می‌شویم

    «آگاه» در پرونده ویژه خود به بررسی چالش‌هـای کشور پیرامون سالخوردگی جمعیت و کاهش موالید پرداخته است: با آثار و گفتاری از دکتر علی پژهان، دکتر شهـلا کاظمـــــــــی، دکتر مهــــــــــــــدی داوودی، محمدرضـا بابایی، مهدی ارمغـــــانی، فاطمه ارجمند، مریم جهانگیر، نصیبه حسینی، علی موذنی، یوسف پورجم و حسین کاظم زاده

  • انتخاب شخصی یا تکلیف تمدنی

    تحلیلی بر مسئله جمعیت از منظر رهبر انقلاب اسلامی

    انتخاب شخصی یا تکلیف تمدنی

    مریم جهانگیر، اگاه مسائل سیاسی :  هیچ تمدنی با دستان لرزان و چشم‌های خاموش به فردا نمی‌رسد. اگر بخواهیم آینده‌ای باشکوه و مقتدر بسازیم، باید امروز را از نگاه فردا ببینیم. جمعیت، اگرچه در ظاهر یک عدد است، اما در واقع عنصری حیاتی در معادلات قدرت، پایداری فرهنگی و قوام تمدنی است. رهبر انقلاب، با نگاهی ژرف و آینده‌نگر، بارها نسبت به خطر کاهش جمعیت هشدار داده‌اند. اما آنچه در کلام ایشان برجسته است، تبدیل مسئله فرزندآوری از یک انتخاب شخصی و سبک زندگی فردی، به یک تکلیف تمدنی است؛ ضرورتی که بر شانه‌های همه ما سنگینی می‌کند.

  • نجف؛ سنگر خاموش در برابر استعمار

    سنگرهای خاموش گاهی از میدان‌های جنگ هم اثرگذارترند

    نجف؛ سنگر خاموش در برابر استعمار

    مریم جهانگیر:  نجف همیشه بیشتر از یک شهر بود. زیر سایه گنبد طلای علی (ع)، نه فقط روح‌ها، بلکه فکرها هم بیدار می‌شدند. در کوچه‌های تنگ و قدیمی‌اش، همیشه صدای قدم‌های تاریخ به گوش می‌رسید؛ اما در اوایل قرن بیستم، این صداها به غرش تبدیل شد. غرشی که از حجره‌های کوچک حوزه‌های علمیه شروع می‌شد و تا میدان‌های جنگ مقابل استعمار بریتانیا می‌رسید.

  • محکم و محتاط

    محکم و محتاط

    با آثار و گفتاری از: دکتر جواد منصوری، دکتر حسین محمدی سیرت علی رشیدی، علی صالحی مهدی دامغانی، محمدرضا خرسند، سید حسین موسوی، علیرضا موذنی، سعید توتونکار، مریم جهانگیر، محمدرضا بابایی یوسف پورجم و سجاد انجم شعاع

  • از مدارا تا مقاومت

    شیوه ایرانی مقابله، منطق اسلامی مذاکره

    از مدارا تا مقاومت

    مریم جهانگیر - آگاه مسائل بین الملل :  در تاریخ معاصر ایران، دو تصویر سیاسی همیشه در تعارض با یکدیگر قرار گرفته‌اند؛ یکی، ایرانِ ستیزه‌جو که گویی تشنه جنگ و تقابل است؛ دیگری، ایرانِ منفعل که تن به زور می‌دهد و از مواضع خود عقب‌نشینی می‌کند.

  • مسئولیت اجتماعی دانشجو

    چالش فقدان آگاهی نسبت به مسائل اجتماعی

    مسئولیت اجتماعی دانشجو

    مریم جهانگیر: دانشجو، به‌عنوان یکی از ارکان اصلی جامعه، نقشی محوری در پیشرفت و توسعه آن ایفا می‌کند. این نقش، تنها به کسب دانش و مهارت‌های تخصصی محدود نمی‌شود، بلکه شامل مسئولیت‌پذیری اجتماعی و تعهد به بهبود شرایط جامعه نیز می‌شود. عقلانیت، به عنوان توانایی تحلیل و حل مسائل با تکیه بر دانش و اخلاق، ابزاری ضروری برای ایفای این مسئولیت است. 

  • خطای محاسباتی دشمن یا ملت؟

    بررسی واقعیت‌های قدرت ایران در برابر تصورات داخلی و خارجی

    خطای محاسباتی دشمن یا ملت؟

    مریم جهانگیر، آگاه مسائل سیاسی: در تحلیل جایگاه یک کشور در معادلات جهانی، دو رویکرد متفاوت وجود دارد؛ یکی رویکردی که از درون کشور به وضعیت ملی می‌نگرد و دیگری رویکردی که از بیرون و ازسوی دشمنان و رقبا اتخاذ می‌شود. در این میان، دو پرسش اساسی مطرح است: آیا ما به‌عنوان یک ملت، قدرت و توانایی‌های خود را درست ارزیابی می‌کنیم، یا دچار نوعی خودکم‌بینی یا خودبزرگ‌بینی شده‌ایم؟ و آیا دشمنان و رقبای ما در محاسبات خود درباره ایران دچار خطای استراتژیک شده‌اند، یا این ما هستیم که آنها را دست‌کم یا بیش‌ازحد جدی گرفته‌ایم؟ پاسخ به این پرسش‌ها نیازمند تحلیلی عمیق از وضعیت سیاسی، اقتصادی و نظامی ایران و همچنین نحوه برداشت دشمنان از این واقعیت‌هاست.