آگاه: سخنگوی حزب ندای ایرانیان در گفت‌وگویی از گزینه اصلاح‌طلبان برای تصدی شهرداری تهران خبر داد و حسین مرعشی را یکی از گزینه‌های جدی و مناسب برای شهرداری تهران معرفی کرد و گفت: او گزینه خوبی برای شهرداری تهران است و با وی صحبت کرده‌ایم. آیا دبیرکل تکنوکرات‌ها گزینه نهایی اصلاح‌طلبان می‌شود؟ برای پاسخ به پرسش مطرح شده باید به نحوه ورود جریان‌های سیاسی در هفتمین دوره انتخابات شوراها بپردازیم. پیش از این در گزارشی با عنوان «آرزومندان بهشت» به تمایل احزاب و تشکل‌های سیاسی برای معرفی شهردار تهران همزمان با ارائه فهرست‌های انتخاباتی‌شان پرداخته بودیم. کلا این احتمال می‌رود با توجه به برگزاری انتخابات تناسبی در تهران، سیاسیون، گزینه یا گزینه‌های خود را برای جلوس بر کرسی ساختمان شیشه‌ای بهشت به مردم اعلام کنند تا بدین وسیله بتوانند کرسی‌های بیشتری را به دست آورند، اما چرا نمی‌توان مرعشی را گزینه اصلی اصلاح‌طلبان نامید؟ نخست آنکه هنوز تا انتخابات (اردیبهشت ماه) ۶ ماه زمان مانده و یک جریان سیاسی آن هم جریانی که در صحنه سیاسی کشور صاحب نام است، به زودی گزینه خود را معرفی نمی‌کند، چرا که در آن صورت گزینه متبوعش در سیبل حملات و موضع‌گیری‌ها توسط حامیان و منتقدان قرار می‌گیرد؛ پس عقل حکم می‌کند در پشت صحنه اسامی روی میز گذاشته شود تا در موعد مقرر از او رونمایی کنند. نکته دیگر آنکه طرح نام مرعشی در مقطع فعلی می‌تواند یک آدرس غط تلقی شود تا گزینه نهایی در امنیت باشد و در کانون توجهات قرار نگیرد. «مرعشی تکنوکرات» زیرک‌تر از آن است که بخواهد خود را وارد متن فعالیت‌های اجرایی کند، هرچه نباشد او دست‌پروده مرحوم هاشمی‌رفسنجانی است و بیشتر ترجیح می‌دهد در حزب کارگزاران و با رسانه‌ای که در اختیار دارد حرف و نظراتش را بیان کند.
سومین عامل: مرعشی یک کارگزارانی ریشه‌دار است. قبل از او، غلامحسین کرباسچی و محمدعلی نجفی که از نیروهای شناخته شده کارگزاران بودند، کیلددار بهشت شدند. کرباسچی، دادگاهی شد و به زندان رفت و نتوانست ماموریتش را به پایان برساند. نجفی هم در میانه راه استعفا داد و خانه‌نشین شد و سرانجام با شلیک به همسر دومش همانند کرباسچی به زندان رفت. دو شهردار تکنوکرات در بهشت عاقبت بخیر نشدند پس بعید است، مرعشی بخواهد از نام کارگزاران برای رسیدن به کرسی شهرداری تهران استفاده کند و نمی‌خواهد رقبا دوباره با کنایه از حزبش یاد کنند. اگر می‌خواست در همان دوره پنجم، پیشنهاد اعضا را جدی دنبال می‌کرد؛ او ترجیح می‌دهد به عنوان یک چهره شناخته شده برای همفکرانش مشق ورود به عرصه انتخابات را بنویسد و حتی در تعیین شهردار تاثیرگذار باشد.