آگاه: این ماده معدنی ممکن است خطر ابتلا به برخی بیماری‌ها را هم کاهش دهد و به بهبود خواب، کاهش استرس و اضطراب و پیشگیری از گرفتگی عضلات هنگام خواب کمک کند. برخی بیماری‌ها، مصرف الکل، بعضی داروها و رژیم غذایی فاقد این ماده معدنی می‌توانند به کمبود منیزیم منجر شوند.
بی‌خوابی، گرفتگی عضلات، یبوست، تهوع و استفراغ، خستگی و ضعف، بی‌حسی و سوزن‌سوزن‌شدن، تغییرات رفتاری و آریتمی‌های قلبی (نامنظمی ضربان قلب) ازجمله علائم کمبود منیزیم به‌شمار می‌روند. در موارد شدید، کمبود منیزیم ممکن است به هیپوکلسمی (کاهش سطح کلسیم) یا هیپوکالمی (کاهش سطح پتاسیم) منجر شود. میزان مصرف روزانه توصیه‌شده منیزیم برای بزرگسالان، ۳۱۰ تا ۳۲۰ میلی‌گرم در روز برای زنان و ۴۰۰ تا ۴۲۰ میلی‌گرم در روز برای مردان است.
به گزارش فاکس‌نیوز دیجیتال، کارشناسان سلامت می‌گویند اگرچه بهترین راه تامین‌نیاز روزانه منیزیم، دریافت آن از طریق رژیم غذایی است، اما در برخی موارد، مصرف مکمل نیز طبق تشخیص متخصص، توصیه می‌شود. مکمل‌های منیزیم در انواع مختلف و برای اهداف گوناگون عرضه می‌شوند و هر نوع آن به شکل متفاوتی در بدن جذب می‌شود.
یکی از رایج‌ترین انواع مکمل‌های منیزیم، منیزیم سیترات است که معمولا به‌صورت خوراکی مصرف می‌شود تا سطح منیزیم بدن را افزایش دهد و یبوست را برطرف کند. منیزیم کلرید نیز یکی دیگر از گزینه‌های مناسب برای جبران کمبود منیزیم به‌شمار می‌رود و علاوه‌برآن، می‌تواند در کاهش سوزش سر دل (ریفلاکس) و یبوست هم موثر باشد.
برای دستگاه گوارش افرادی که سایر انواع منیزیم را به‌خوبی تحمل نمی‌کنند، احتمالا منیزیم لاکتات و منیزیم مالات ملایم‌تر و قابل‌تحمل‌تر باشند. منیزیم تائورات به دلیل کمک به تنظیم قندخون بالا و فشارخون بالا شناخته شده و ممکن است به حفظ سلامت مغز هم کمک کند.
نمک‌های منیزیمی گلیسینات و تائورات هم برای ایجاد اثر آرام‌بخش استفاده می‌شوند. منیزیم گلیسینات همچنین می‌تواند به بهبود خواب، کاهش مشکلات روانی و درمان شرایط التهابی کمک کند. درهرصورت قبل از شروع مکمل منیزیم، حتما با پزشک مشورت کنید، زیرا ممکن است با برخی داروها یا شرایط پزشکی تداخل داشته باشد.