آگاه: از پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم (ع)، حجت‌الاسلام مجید باباخانی در نشست جمهوری اسلامی‌شناسی و بررسی سامانه حکمرانی فرهنگی کشور با تمرکز بر تبیین نقش و ساختار سازمان هیئت و تشکل‌های دینی گفت: این حجم عظیم از فعالیت‌ها نیازمند حمایت جدی در حوزه‌های مختلف است. وی به نقش سازمان هیئت‌ها و تشکل‌های دینی در سیاست‌گذاری، تنظیم‌گری و آموزش اشاره کرد و توضیح داد هدف، ارتقای سطح کیفی فعالیت‌های هیئت‌ها و توانمندسازی مدیران و فعالان این عرصه است.
باباخانی همچنین به نقش مهم هیئت‌ها در مناسبت‌های ملی و مذهبی، به‌ویژه راهپیمایی اربعین اشاره کرد و اربعین را نمونه‌ای از ظرفیت عظیم مردمی در حوزه هیئت‌ها دانست که سالانه حدود ۱۵ هزار میلیارد تومان هزینه در پی دارد. رئیس سازمان هیئت و تشکل‌های دینی به چشم‌انداز یک سازمان پویا، فناورمحور و توانمند در حوزه حکمرانی فرهنگی اشاره کرد که با رویکردی جامع، به دنبال ساماندهی، حمایت، آموزش و سیاست‌گذاری در برای ارتقای جریان عظیم هیئت‌های مذهبی در کشور است.

تاریخچه و تحولات ساختاری سازمان هیئات
باباخانی با اشاره به سیر تاریخی شکل‌گیری و تحول متولی‌گری هیئت‌های مذهبی در ایران، به تشریح جایگاه منحصر به فرد سازمان تبلیغات اسلامی در این حوزه پرداخت و اظهار کرد: حدود ۲۰ سال پیش، سازمان تبلیغات اسلامی عهده‌دار ساماندهی بخش هیئات مذهبی شد. در آن مقطع این سازمان به صورت یگانه و بی‌بدیل، متولی این جریان بود و در هیچ حوزه دیگری در کشور، متولی جامع و مورد قبولی برای هیئات وجود نداشت.
وی به ریشه‌های تاریخی فعالیت‌های مرتبط با هیئات مذهبی اشاره کرد و گفت این فعالیت‌ها، حتی پیش از تاسیس سازمان تبلیغات اسلامی، سابقه‌ای طولانی داشته است. باباخانی از شوراهای مذهبی که در دهه ۱۳۵۰ خورشیدی در شهرهایی نظیر همدان و کرمان با ابتکار خود هیئات مذهبی شکل گرفته بودند، یاد کرد و نقش شخصیت‌هایی مانند زنده‌یاد ایرج کامیاب در کرمان را در ساماندهی هیئات برجسته دانست. وی به چالش‌ها و پراکندگی‌های موجود در گذشته، حتی درون سازمان تبلیغات اسلامی اشاره کرد و اظهار کرد که این مجموعه‌ها به‌صورت جزیره‌ای عمل می‌کردند. 
وی با اشاره به دوره ریاست حجت‌الاسلام سیدمهدی خاموشی در سازمان تبلیغات اسلامی، از تلاش‌های وی برای انسجام‌بخشی و توسعه فعالیت‌ها قدردانی کرد و گفت که وی سازمان را از حالت یک سری ماموریت‌های پراکنده به یک ساختار منسجم و گسترده تبدیل کرد، اما نیاز به سازوکاری برای تداوم این انسجام وجود داشت.

ضرورت تاسیس «سازمان هیأت و تشکل‌های دینی»
باباخانی همچنین به ضرورت تاسیس «سازمان هیأت و تشکل‌های دینی» اشاره کرد و گفت: با توجه به گستردگی حوزه هیئات مذهبی که حدود ۲۰۰ هزار کنشگر و نزدیک به ۱۰۰ هزار میلیارد تومان گردش مالی مردمی را شامل می‌شود، نیاز به توجه ویژه در حوزه‌های سیاست‌گذاری، مدیریت، حمایت و آموزش برای توانمندسازی هیئات وجود دارد. ساختار پیشین سازمان با وجود تلاش‌ها، قادر به پاسخگویی به این حجم از نیازها نبود. در نهایت با جمع‌بندی‌های صورت گرفته، اداره کل تشکل‌های دینی به سازمان هیأت و تشکل‌های دینی تبدیل شد تا بتواند به‌صورت متمرکز به مسائل فکری و مبنایی، توانمندسازی، سیاست‌گذاری و تنظیم‌گری در حوزه هیئات بپردازد.
وی اضافه کرد: سازمان جدید تلفیقی از سه مجموعه پیشین یعنی بنیاد دعبل، اداره کل تشکل‌های دینی و مرکز توسعه فعالیت‌های دینی است و این سازمان دارای هیئت مدیره و هیات امنای مستقل است و سیاست‌گذاری‌های آن توسط سیستم سازمان هیأت صورت می‌گیرد. تشکل‌های دینی شامل کانون‌های فرهنگی تبلیغی و انجمن‌های اسلامی نیز می‌شوند که از جنبه نظارت و ماهیت صنفی با هیئات مرتبط هستند و بسیاری از آنها نیز هیأت‌محورند.

برنامه‌ها و کارکردهای آتی «سازمان هیأت و تشکل‌های دینی»
باباخانی، هدف از تاسیس سازمان هیأت و تشکل‌های دینی را توانمندسازی هیئات مذهبی و ایجاد یک بستر منسجم برای فعالیت‌های آنها دانست و گفت: امروز نمی‌توان بدون سامانه‌های نرم‌افزاری و مدیریت ارتباط با مشتری، ده‌ها هزار عضو را مدیریت کرد. سازمان تبلیغات در گذشته سامانه‌ای ناکارآمد و قدیمی به نام «طوبا» داشت که پاسخگوی نیازها نبود. سازمان جدید به دنبال ایجاد یک سامانه جامع برای ثبت مشخصات، ارتباط موثر و ارائه خدمات به هیئات است.
رئیس سازمان هیأت و تشکل‌های دینی به چشم‌انداز یک سازمان پویا، فناورمحور و توانمند در حوزه حکمرانی فرهنگی اشاره کرد که با رویکردی جامع، به دنبال ساماندهی، حمایت، آموزش و سیاست‌گذاری در برای ارتقای جریان عظیم هیئات مذهبی در کشور است. بیست‌ و پنجمین نشست از سلسله‌نشست‌های «جمهوری اسلامی‌شناسی» به همت کارگروه سیاست‌گذاری فرهنگی پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم (ع) برگزار شد. این نشست که به بررسی سامانه حکمرانی فرهنگی کشور اختصاص داشت، تمرکز بر تبیین نقش و ساختار سازمان هیأت و تشکل‌های دینی نیز مورد بررسی قرار گرفت.