آگاه: در اینکه آمریکا در درون خود با چالش جدی قاچاق و استعمال مواد مخدر روبه‌روست، تردیدی نیست. مصرف بالای مواد مخدر در آمریکا گذشته از چالش اقتصاد و سلامت به چالش امنیتی نیز تبدیل شده است و دولت پنهان مافیای مواد مخدر مسئله جدی است. با این حال به‌نظر نمی‌رسد دلیل این لفاظی‌ها، تهدیدها و لشکرکشی‌ها مواد مخدر باشد. واقعیت این است که آمریکا با حاکمیت حکومت بولیواری و ضدآمریکایی در حیاط خلوت خود مواجه شده است که می‌تواند به‌عنوان الگویی برای دیگر ملت‌های آمریکای لاتین تکرار شود. اما شاید مهم‌تر از این، ویژگی‌های خاص ونزوئلا باشد که باعث شده حاکمان آمریکا نتوانند چشم طمع خود را از این کشور بردارند.
ونزوئلا کشوری با منابع طلا و مس و با ذخایر نفتی است که توانسته با درپیش‌گرفتن سیاست‌های ضدآمریکایی، به استقلال نسبی دست‌یابد که این برای ایالات متحد قابل‌تحمل نیست؛ خصوصا اینکه اخیرا با کشف برخی میدان‌های نفتی جدید، به‌زودی به دارنده بزرگ‌ترین منابع نفت سبک دنیا تبدیل خواهد شد و این چیزی نیست که از دیدگاه امپریالیسم آمریکا قابل‌چشم‌پوشی باشد.
بنابراین روشن است که تحرکات اخیر مانند ارائه حکم جلب برای رئیس‌جمهور یک کشور مستقل، صرفا بهانه و پوششی برای به چالش کشیدن ونزوئلا است و اگر نه که کارتل‌های مواد مخدر در کلمبیا و مکزیک و سایر کشورهای آمریکای لاتین نیز وجود دارند. با این اوصاف سوال این است که چه چشم‌اندازی برای تقابل اخیر آمریکا و ونزوئلا  قابل‌تصور است؟ آیا نزاع لفظی میان دو رئیس‌جمهور و برخی اقدامات چالشی آمریکا منجر به تقابل عملی در صحنه خواهد شد؟
واقعیت این است که نزاع میان دو طرف امر جدیدی نیست و آمریکا بارها خواسته با اقدامات مختلف، نظام کنونی ونزوئلا را ساقط کند؛ یک‌بار از طریق کودتا در زمان چاوز در سال ۲۰۰۳ و سپس تحمیل تحریم نفتی کمرشکن برای یک اقتصاد کاملا وابسته به صادرات نفت در ۲۰۱۷ و همزمان کودتای خوان گوایدو رئیس مجلس و اخیرا ایجاد چالش در انتخابات به رهبری خانم ماریا کورینا ماچادو در ۲۰۲۴.
روشن است که تجاوز نظامی مستقیم به یک کشور مستقل پیامدهای خوشایندی برای آمریکا که در شرایط کنونی با چالش‌های فراوانی روبه‌روست، ندارد و چهره جهانی او را بیش‌ازپیش ملکوک خواهد کرد؛ هر چند برخی چهره‌ها تلاش دارند ترامپ را برای این کار متقاعد کنند. بنابراین عمده تلاش آمریکا با تحرکات اخیر ایجاد فضای ملتهب در درون ونزوئلا و متزلزل ساختن حاکمیت و همزمان فعال‌کردن برخی گسل‌های درونی و اپوزیسیون و باندهای ارعاب و خشونت است، تا از این طریق بتواند زمینه را برای سقوط دولت ونزوئلا و روی کار آوردن دولت همسو فراهم کند که البته این هم با خطراتی مواجه است؛ زیرا با سقوط حکومت مرکزی کل منطقه جولانگاه گروه‌های مسلح خواهد شد و همین امر نگرانی دولت‌های همسایه نظیر کلمبیا، برزیل و اکوادور را برانگیخته است.
 طبیعی است که وضعیت خطرناک‌تر از دوران تحریم نفت و بحران اقتصادی سال ۲۰۱۷ نیست و استقامت دولت و مردم ونزوئلا در برابر تهدیدها می‌تواند این کشور مهم آمریکای لاتین را از وضعیت حساس کنونی عبور دهد. 

دستور آماده‌باش از طرف مادورو
اما در راستای تحرکات نظامی مشکوک آمریکایی‌ها برای تجاوز به ونزوئلا، نیکولاس مادورو، رئیس‌جمهور ونزوئلا از ونزوئلایی‌ها خواست تا در پادگان‌ها تمرین تیراندازی انجام دهند.
باتوجه‌به تنش‌ها با آمریکا، رئیس‌جمهور ونزوئلا از نیروهای ذخیره، نیروهای نیمه‌نظامی و جوانان ونزوئلایی خواست در تمرینات نظامی در پادگان‌ها شرکت کنند. او از آنان خواست تا بیاموزند چگونه در دفاع از میهن تیراندازی کنند. مادورو در تجمعی در کاراکاس گفت: ما مردمی شریف و شاد هستیم، اما ملتی از جنگجویان پرافتخار نیز به‌شمار می‌رویم. او گفت: ما بالاترین سطح بسیج و آمادگی حرفه‌ای را داریم.
نیروی نیمه‌رسمی ونزوئلا توسط هوگو چاوز، سلف مادورو، تاسیس شد. این نیرو زیرمجموعه ارتش است. آمریکا در ماه اوت ناوهای جنگی به دریای کارائیب اعزام کرد و این اقدام را با مبارزه با کارتل‌های مواد مخدر توجیه کرد. آمریکا همچنین ۱۰ فروند جنگنده را به قلمرو دورافتاده پورتوریکو مستقر کرد.
دولت دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، مادورو را به رهبری یک کارتل مواد مخدر متهم می‌کند؛ اتهامی که کاراکاس رد می‌کند. مادورو که گرایش چپ دارد، تهدیدهای نظامی آمریکا را بزرگ‌ترین تهدید علیه آمریکای لاتین در صد سال اخیر می‌داند. اوایل سپتامبر، به گفته ترامپ، نیروهای آمریکایی به یک کشتی حامل مواد مخدر که از ونزوئلا می‌آمد، شلیک کردند و یازده خدمه آن را کشتند. دولت مادورو این اقدام را به‌عنوان اعدام‌های فراقضایی محکوم کرد.
به گزارش رویترز، تنش میان ایالات متحده و ونزوئلا بالاست؛ آمریکا انتخابات ریاست‌جمهوری ونزوئلا در سال ۲۰۲۴ را به رسمیت نشناخت؛ انتخاباتی که طبق نتایج آن، مادورو پیروز اعلام شد. اپوزیسیون این انتخابات را ساختگی می‌خواند و نامزد آن، گونزالس اوروتیا، خود را پیروز اعلام کرد. این موضوع به اعتراضات خشونت‌آمیز در ونزوئلا انجامید که به کشته‌شدن ۲۸ نفر و بازداشت بیش از ۲۴۰۰ نفر منجر شد. گونزالس اوروتیا سپس به تبعید در اسپانیا رفت.