آگاه: این موفقیت‌ها نه‌تنها دستاوردهایی فردی یا تیمی هستند، بلکه نمادهایی از ظرفیت‌های عظیم جمعی ما به شمار می‌روند. به‌تازگی، چند رویداد درخشان در عرصه‌های علمی و ورزشی، ایران را به لرزه درآورده است. قهرمانی تیم والیبال جوانان ایران در جهان،  قهرمانی تیم ملی دانش‌آموزی نجوم و اخترفیزیک در المپیاد جهانی ۲۰۲۵ و فتح عنوان قهرمانی جهان توسط تیم ملی کشتی آزاد پس از ۱۲ سال، چند نمونه بارز از این درخشش‌ها هستند. این دستاوردها، دعوتی هستند برای افزایش امید.
بیایید نگاهی به این موفقیت‌های تازه بیندازیم. در المپیاد جهانی نجوم و اخترفیزیک که در هند برگزار شد، تیم ملی دانش‌آموزی ایران - متشکل از پنج جوان بااستعداد - برای دومین سال پیاپی عنوان قهرمانی جهان را از آن خود کرد. با کسب پنج مدال طلا در رقابت با نمایندگان ۶۴ کشور، این تیم نه‌تنها بر سکوی نخست ایستاد، بلکه نشان داد که نسل جوان ایرانی در عرصه‌های پیچیده علمی، حرف‌های نو برای گفتن دارد. این پیروزی، ادامه‌دهنده رکوردی است که سال گذشته با پنج طلا رقم خورد و جایگاه ایران را در نقشه علمی جهان تثبیت کرد. تصور کنید: دانش‌آموزانی که در کلاس‌های ساده مدارس ما بزرگ شده‌اند، حالا جهان را با دانش‌شان به چالش می‌کشند. این، نمادی از ظرفیت آموزشی ماست؛ ظرفیتی که با حمایت بیشتر، می‌تواند هزاران ستاره دیگر بسازد.
در عرصه ورزشی نیز، طلسم ۱۲ ساله شکسته شد. تیم ملی کشتی آزاد ایران در مسابقات قهرمانی جهان ۲۰۲۵ زاگرب، با کسب دو طلا، دو نقره و سه برنز (و در نهایت هفت مدال)، بالاتر از کشورهایی چون آمریکا و آذربایجان، عنوان قهرمانی را فتح کرد. این ششمین قهرمانی جهان برای کشتی آزاد ایران است و رکورد بیشترین مدال در تاریخ این رشته را ثبت کرد. کشتی‌گیران جوان و باتجربه ما، با ترکیبی هوشمندانه، نه‌تنها بر حریفان خارجی غلبه کردند، بلکه به جامعه نشان دادند که استقامت و همدلی، کلید پیروزی است. پس از سال‌ها نایب‌قهرمانی، این فتح، فریاد شادی‌ای بود که از زاگرب تا تهران طنین‌انداز شد.
 امید، سوخت محرکه پیشرفت است. در جامعه‌ای که اغلب با اخبار منفی بمباران می‌شود، این دستاوردها یادآوری می‌کنند که ما قادر به رقابت جهانی هستیم. آنها نشان می‌دهند که سرمایه‌گذاری بر آموزش و ورزش و استعدادهای جوان، بازدهی عظیمی دارد. قهرمانی نجوم، امید به آینده‌ای علمی و نوآورانه می‌دهد؛ جایی که جوانان ما به جای مهاجرت، جهان را از ایران رهبری می‌کنند. قهرمانی کشتی، نماد وحدت و قدرت ملی است؛ وحدتی که می‌تواند چالش‌های روزمره را هم پشت سر بگذارد.
اما این امید، نباید منفعل بماند. ما از خانواده‌ها و مدارس گرفته تا رسانه‌ها و سیاست‌گذاران  باید این موفقیت‌ها را جشن بگیریم و آنها را به گفتمانی ملی تبدیل کنیم. بگذاریم داستان این قهرمانان در کلاس‌ها، رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی روایت شود. بگذاریم والدین به فرزندانشان بگویند: «تو هم می‌توانی ستاره باشی.» بگذاریم مدیران ورزشی و آموزشی، بودجه و حمایت را افزایش دهند تا این موج ادامه یابد. افزایش امید، یعنی باور به اینکه هر ایرانی، بخشی از این داستان پیروزی است. در نهایت، این موفقیت‌ها نه پایان، بلکه آغاز یک موج امید هستند.