آگاه: همان‌طور که در مراحل مختلف جنگ هم انتظار برای اعلام موضع ایشان به دغدغه هیجان‌زده جریان انقلاب بدل می‌شد. به‌گونه‌ای که گویا باید در همه جزییات مربوط به جنگ و حواشی آن شخص رهبری تصمیم بگیرند و اعلام نظر کنند، وگرنه هر تصمیمی در ساختار حاکمیت فاقد مشروعیت است. این موضع‌گیری در برابر تلاش رسانه‌های غربی همراهِ رژیم ‌صهیونیستی و رسانه‌های فارسی‌زبان ضدانقلاب قرار داشت که می‌خواستند با دامن‌زدن به این شرایط و رهگیری محل حضور ایشان نقشه‌های شوم خود را به سرانجام برسانند. هر چه باشد، جایگاه نمادین روضه‌های شب‌های پایانی دهه محرم در میان آیین‌های عزاداری سال‌های اخیر را نمی‌شود انکار کرد؛ به‌گونه‌ای که حتی در ایام کرونا اگر چه بدون مخاطب اما با حضور ایشان این مجالس برگزار شده بود. باتوجه‌به اینکه مکتب مقاومتِ تشیع ریشه در قیام عاشورا دارد و خود مقام معظم از دوران جوانی به تبیین سیره اهل‌بیت به‌عنوان یک الگوی کارآمد برای عصر معاصر پرداخته و بارها بر جنبه‌های عاشورایی شکل‌گیری انقلاب اسلامی، رهبری امام خمینی (ره) و دوره زعامت خودشان تاکید کرده بودند، حساسیت سیاسی بین‌المللی برگزاری این مجالس در سال اخیر را دوچندان ساخته بود. البته نویسنده به شخصه معتقد است در شرایط جنگی حفظ جان رهبر انقلاب اولویت اول است و هرگونه برنامه‌ریزی باید با درنظرگرفتن این شاخص مهم انجام شود. متاسفانه در زمان‌های مختلف عدم‌رعایت اصول کار حرفه‌ای آسیب‌هایی را متوجه انقلاب و کشور کرده است که اگر چه به دلیل پویایی در بازسازی‌های اجتماعی جامعه ایران موجب چالش‌های ماهوی نشده است؛ اما تردیدی نیست که هزینه‌های قابل‌توجهی داشته و فرصت‌های ارزشمندی را از ما گرفته است. در آغاز این جنگ و پس از ضربه امنیتی - نظامی دشمن صهیونیستی که به شهادت تعدادی از فرماندهان ارزشمند نیروهای مسلح منجر شد، رژیم تمرکزش را بر آسیب به سامانه‌های دفاعی امنیتی گذاشت و با به‌رخ‌کشیدن اشراف خود، سعی در درهم شکستن روحیه و توان رزم نیروهای مسلح، عملکرد دولت‌مردان و ادامه کار دانشمندان ایرانی داشت؛ هرچند در این مقطع نیز بازیابی دفاعی امنیتی به‌سرعت در دستور کار قرار گرفت و دشمن به‌رغم اینکه پیش بینی نمی‌کرد با ضربه‌های سختی مواجه شد، اما لازم بود در برنامه‌ریزی روضه بیت، اول جنبه اقتدار امنیتی و نظامی به صورت مطمئن تثبیت شود و پس از آن ابعاد حماسی حضور آقا بازنمایی شود. تحقق همه پیش‌شرط‌های امنیتی دفاعی نیز نمی‌تواند به‌تنهایی عامل برگزاری روضه‌های بیت و حضور حضرت آقا در این جلسات باشد، چراکه در جنگ تمام‌عیار با دشمنی ناجوانمرد که هیچ چارچوب اخلاقی را رعایت نمی‌کند و به لطف حمایت تمام‌قد آمریکا و چشم‌پوشی‌های اروپایی‌ها دسترسی‌های نامحدود فناورانه و امکانات گسترده تجاوزگرانه دارد. برگزاری این مجلس و حضور مردم و رهبرشان اقدامی شجاعانه و حماسی از جنس در میدان بودن حسینی است. این بار و در شب سوم و شب عاشورای برگزاری مراسم روضه که ایشان به جمع رهروان حسینی و مقلدان و مریدان خود آمدند، جلوه‌ای جدید از فرهنگ عاشورایی مردمان ایران‌زمین خود را نشان داد که در فرهنگ و باور دیگر نقاط جهان کیمیا است. امروز مسئولیت ما دوچندان است. وقتی رهبر جامعه اسلامی این‌گونه میدان‌داری می‌کند و بیش از مسئولیت خود، پیشاپیش امت و پیشگام برای استواری انقلاب می‌ایستد؛ باید رابطه امت با او نیز دوباره تعریف شود. باید از تفرقه و آنچه میان مردم و مردم با رهبرشان ایجاد فاصله می‌کند تا جای ممکن پرهیز کرد. باید از هزینه‌کردن آقا با مطامع سیاسی و گروهی فاصله گرفت. باید این نماد ایران اسلامی را به‌درستی پاس داشت. پیشنهاد ایشان به حاج محمود کریمی برای خواندن نوحه «ای ایران» نیز پیام مشخصی دارد. این‌طور به‌نظر می‌رسد که برای آقا هم مفهوم ایران آن‌قدر ارزشمند است که دفاع از آن، ذکر شب عاشورای حسینیه امام خمینی(ره) باشد. این شب عاشورا در تاریخ ایران و عزاداری اباعبدالله الحسین علیه‌السلام ماندگار شد.