آگاه: در دنیای امروز که رعایت بهداشت فردی بخشی از سبک زندگی سالم بهشمار میآید، مایع دستشویی از ضروریترین محصولات بهداشتی هر خانه است. اگرچه شستن دستها کاری ساده و روزمره به نظر میرسد، اما نوع مایعی که برای آن استفاده میکنیم، میتواند نقش مهمی در سلامت پوست، پیشگیری از بیماریها و حتی تعادل میکروبی بدن داشته باشد.
دستها از مهمترین مسیرهای انتقال آلودگی هستند. طبق گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO)، بیش از ۸۰ درصد بیماریهای عفونی از طریق تماس دستها منتقل میشوند. ازاینرو، شستن منظم و صحیح دستها موثرترین و سادهترین روش پیشگیری از بسیاری از بیماریهاست.
مایعهای دستشویی معمولا از ترکیب چند بخش اصلی تشکیل میشوند:
مواد شوینده: موادی مانند سدیم لوریل سولفات (SLS) یا سدیم لورت سولفات (SLES) که با شکستن پیوندهای چربی، آلودگی را از پوست جدا میکنند.
مواد مرطوبکننده: مانند گلیسیرین یا پروپیلن گلیکول که مانع خشک شدن پوست پس از شستوشو میشوند.
عطر و رنگ: برای افزایش جذابیت محصول.
مواد نگهدارنده: مانند پارابنها، برای جلوگیری از رشد باکتری و قارچ در خود مایع.
افزودنیهای درمانی یا گیاهی: مانند عصاره آلوئهورا، بابونه یا ویتامین E که اثر نرمکنندگی و ترمیمی دارند.
ترکیب درست این مواد تعیین میکند که یک مایع دستشویی تا چه اندازه برای پوست ایمن و مفید است.
عوارض استفاده از مایع دستشویی نامرغوب
اگرچه هدف مایع دستشویی پاکیزگی است، اما برخی محصولات بیکیفیت یا حاوی ترکیبات شیمیایی قوی میتوانند خود عامل آسیب شوند. مهمترین عوارض استفاده نادرست عبارتاند از:
خشکی و ترک پوست: مایعهای حاوی سولفات بالا (بهویژه SLS) چربی طبیعی پوست را از بین میبرند.
تحریک و خارش: عطرها و رنگهای مصنوعی ممکن است موجب حساسیت در افراد با پوست حساس شوند.
درماتیت تماسی: تماس مکرر با شویندههای قوی میتواند باعث التهاب مزمن پوست شود.
تغییر PH پوست: پوست بهطور طبیعی کمی اسیدی است (حدود ۵.۵PH) مایعهای قلیایی تعادل این محیط را بر هم میزنند و زمینه را برای خشکی یا عفونت فراهم میکنند.
متخصصان پوست توصیه میکنند افرادی که دچار خشکی یا حساسیت هستند، از مایعهای دستشویی بدون سولفات استفاده کنند.
مایعهای دستشویی گیاهی و طبیعی؛ گزینهای سالمتر
در سالهای اخیر، با افزایش آگاهی عمومی نسبت به ترکیبات شیمیایی، مصرف مایعهای دستشویی گیاهی یا طبیعی رو به گسترش است. این محصولات به جای سورفکتانتهای قوی، از ترکیبات ملایمتر مانند کاپریل گلوکوزید یا دسیل گلوکوزید استفاده میکنند که از منابع گیاهی (مثل نارگیل یا ذرت) استخراج میشوند.
برخی ترکیبات مفید در این نوع محصولات عبارتاند از:
آلوئهورا: رطوبترسان طبیعی، ضد التهاب و ترمیمکننده پوست.
بابونه: آرامبخش و ضد حساسیت.
روغن زیتون و بادام: تغذیهکننده و نرمکننده پوست.
عسل و گلیسیرین طبیعی: حفظ رطوبت و لطافت پوست.
مایعهای دستشویی گیاهی معمولا فاقد پارابن، رنگ مصنوعی و عطرهای شیمیایی هستند. همین ویژگی آنها را برای کودکان، سالمندان و افرادی با پوست حساس مناسبتر میکند.
بهترین مایع دستشویی، محصولی است که سه ویژگی کلیدی را همزمان داشته باشد:
قدرت پاککنندگی بالا بدون تخریب چربی طبیعی پوست: مایع باید بتواند آلودگی را بهطور کامل پاک کند، اما باعث خشکی یا کشیدگی پوست نشود. وجود گلیسیرین و ترکیبات مرطوبکننده نشانگر خوبی از این ویژگی است.
فرمولاسیون متعادل و سازگار با محیط زیست: محصولات جدیدتر با ترکیبات زیستتجزیهپذیر و بستهبندی قابل بازیافت، علاوه بر سلامت فردی، به سلامت محیط نیز کمک میکنند.
رعایت چند نکته ساده میتواند سلامت پوست و اثربخشی شستوشو را تضمین کند:
مدت زمان شستوشو: دستها باید حداقل ۲۰ ثانیه با مایع و آب ولرم شسته شوند.
دما: آب بسیار داغ باعث خشکی پوست میشود.
خشک کردن: استفاده از حوله تمیز یا دستمال کاغذی ضروری است، چون رطوبت باقیمانده، محیط رشد میکروبهاست.
مرطوبکننده پس از شستوشو: در فصول سرد یا برای پوست خشک، استفاده از کرم مرطوبکننده بلافاصله بعد از شستن دستها توصیه میشود.
تعویض دورهای محصول: تغییر برند یا نوع مایع هر چند ماه یکبار میتواند از بروز حساسیت ناشی از عادت پوست به ترکیب خاص جلوگیری کند.
نظر شما