آگاه: یک کارشناس مرکز پژوهش‌های مجلس با استناد به ارزیابی وزارت بهداشت می‌گوید خسارت سالانه آلودگی هوا بر سلامت مردم دست‌کم ۱۷ میلیارد دلار برآورد شده، اما با افزودن هزینه بار بیماری‌ها و تلفات سالانه که ۵۸ هزار مرگ به آلودگی نسبت داده می‌شود رقم واقعی از ۲۰ میلیارد دلار عبور می‌کند و معادل حدود پنج درصد تولید ناخالص داخلی است. مسعود رضایی در برنامه «سکه صبح» رادیو اقتصاد تاکید کرد که تنها ۳۰ درصد قانون هوای پاک اجرا شده و این سطح از پیشرفت هرگز تناسبی با ابعاد بحران ندارد.
به گفته او، آلودگی هوا محصول مستقیم سوءمدیریت انرژی، توسعه حمل‌ونقل، کیفیت خودروها و استمرار ترافیک کلان‌شهرهاست؛ در حالی که قانون هوای پاک با ۳۴ ماده و ۳۹ تبصره، ۲۳ دستگاه و ۱۰ کمیته تخصصی را موظف به اجرای ۵۶ حکم کرده است. رضایی گفت: «برخی دستگاه‌ها فقط هنگام تشدید آلودگی یادآوری می‌شوند و خروجی قابل‌قبولی ندارند.»
او پیامدهای انسانی آلودگی هوا را فراتر از مرگ‌ومیر عنوان کرد: کاهش بهره‌وری اقتصادی، افت عملکرد تحصیلی و حتی تقویت موج مهاجرت از کلان‌شهرها از جمله تبعات پنهان این وضعیت است. این کارشناس، دلایل پیشرفت اندک قانون را کمبود منابع مالی، نبود نظارت منسجم و ناهماهنگی میان دستگاه‌ها دانست.
رضایی با اشاره به ماده ۱۹ قانون افزود: «اگر در دهه گذشته توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در اولویت قرار می‌گرفت، امروز نزدیک به ۳۰ درصد برق کشور از منابع پاک تامین می‌شد.» او همچنین کیفیت سوخت و مازوت‌سوزی نیروگاه‌ها را «نماد چالش ساختاری» خواند و گفت با وجود رکورد ۳۵۰ هزار اسقاط در سال گذشته، این عدد در برابر ۲۳ میلیون خودروی فرسوده کشور «ناچیز» است. وی تاکید کرد: آلودگی هوا نباید با سرد شدن هوا یا آغاز پاییز مطرح شود؛ حل این بحران نیازمند اجرای کامل قانون، تامین اعتبارات پایدار و پایبندی دستگاه‌ها به مسئولیت‌های قانونی است.