آگاه: وانگ وی و دنگ زیکینگ، مولفان این پژوهش متوجه شدند کمترین نوع اسید رتینوئیک در موش‌ها از باز تولید گوش خارجی جلوگیری کرد. اسید رتینوئیک نقشی مهم در رشد سلول و ترمیم بافت دارد. در نتیجه محققان به طور موفقیت‌آمیز احیای عضو را دوباره آغاز کردند و همین روند به تکمیل فرایند احیای بافت آسیب دیده گوش و حتی غضروف شد. محققان دراین پژوهش نوشته‌اند: آنها متوجه شده‌اند تولید ناکافی اسید رتینوئیک به شکست در بازتولید گوش موش منجر شد. محققان در گزارش خود نوشتند: «مکمل خارجی اسید رتینوئیک یا فعال‌سازی یک آنزیم محدودکننده‌ سرعت در سنتز رتینوئیک اسید برای فعال‌سازی بازسازی کافی بود.» البته توانایی بازتولید با وجود مزایای بسیاری که دارد در بسیاری از گونه‌های حیوانات طی گذر زمان از بین رفته اما برخی همچنان آن را دارند. حیواناتی مانند خرگوش، بز و نوعی موش آفریقایی می‌توانند بافت‌های پیچیده مانند گوش خارجی را احیا کنند. اما خزندگان معمولی مانند موش‌ها به دلیل سیر تکامل نمی‌توانند این کار  را  انجام دهند.